Αρλέτα «Η γιαγιά μου μαγειρεύει όνειρα τηγανητά»
Ο δίσκος «Η γιαγιά μου μαγειρεύει όνειρα τηγανητά» είναι ο τελευταίος που ηχογράφησε η αγαπημένη μας Αρλέτα, σε μουσική του Λάκη Παπαδόπουλου και στίχους της Sunny Μπαλτζή.
Ο δίσκος άρχισε να ετοιμάζεται το 2014, οι ηχογραφήσεις του ολοκληρώθηκαν τον Ιούλιο του 2017 και κυκλοφορεί πλέον σε CD αλλά και ψηφιακά από τη Feelgood Records. Σε αυτόν περιλαμβάνονται 13 νέα τραγούδια. Τα σκίτσα που φιλοτεχνούν το CD καθώς και το εισαγωγικό σημείωμα στο οποίο περιγράφεται η συνεργασία και η πολύτιμη σχέση των τριών συντελεστών του δίσκου, είναι της Αρλέτας.
Τα 13 τραγούδια του δίσκου είναι 13 διαφορετικές ιστορίες, με διαφορετική θεματολογία και μουσικό ύφος, αλλά με κοινό πάντα παρονομαστή τη μοναδική ερμηνεία της Αρλέτας. 13 ερμηνείες με την ωριμότητα αλλά και την παιδικότητα της φωνής της. Με νοσταλγία, χιούμορ, χαρά και λύπη, όπως όλα στη ζωή.
Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο Λάκης Παπαδόπουλος: «Η Αρλέτα φεύγοντας μάς έκανε δώρο 13 ονειρικές ερμηνείες που θα μας κρατάνε συντροφιά όλα τα υπόλοιπα χρόνια, μετριάζοντας το ασήκωτο κενό της απουσίας της. Δυστυχώς, δεν πρόλαβε να τα χαρεί τελειωμένα. Η ζωή είναι απρόβλεπτη».
Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος
Στίχοι: Sunny Μπαλτζή
Ερμηνεία: Αρλέτα
Εταιρεία: Feelgood Records
Ενορχήστρωση: Λάκης Παπαδόπουλος
Διεύθυνση ορχήστρας: Κώστας Αναδιώτης
Διεύθυνση παραγωγής: Νίκος Γ. Μακράκης
Ηχογράφηση: Κώστας Αναδιώτης
Μίξεις: Κώστας Αναδιώτης, Λάκης Παπαδόπουλος, Νίκος Γ. Μακράκης
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Λάκης Παπαδόπουλος Ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα, πλήκτρα, κρουστά, φωνητικά
Κώστας Αναδιώτης: πλήκτρα, programming
Ισίδωρος Πάτερος: Κλασική και ακουστική κιθάρα, μαντολίνο, σφύριγμα
Γρηγόρης Γιαρέλης: Ηλεκτρική κιθάρα
Συμπληρωματικές μίξεις- mastering: Δημήτρης (digi) Χωριανόπουλος στο studio minus 2 productions
Σημείωμα Αρλέτας
Με τόσο αραιές εμφανίσεις στη δισκογραφία και γενικώς αισθάνομαι ότι θέλω να πω δύο λόγια γι’ αυτό το καινούργιο “παιδί” μου που έχει τρεις “γονείς”. Τον Λάκη Παπαδόπουλο, τη Sunny Μπαλτζή κι εμένα, την Αρλέτα. Είναι το τρίτο “παιδί” που σκαρώνουμε με τον Λάκη μετά τριάντα συναπτά έτη. 30, μια ολόκληρη γενιά!
Με τη Sunny είναι η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά που κάνω. Τη γνώρισα πιτσιρίκα, τρελή κι αλλοπαρμένη και τώρα είναι μια μητέρα κλασική κι αλλοπαρμένη με επιτυχίες στις τσέπες του παλιού της παλτού και πολλά πετυχημένα τραγούδια στο παγουράκι της.
Χαίρομαι χαρά μεγάλη που “παίζουμε” πάλι με τον Λάκη. Έχουμε πλέον και οι δύο άλλο εκτόπισμα, “προσοχή οδοστρωτήρες” και θεωρώ μεγάλο προνόμιο να “παίζω” με έναν από τους σημαντικότερους τραγουδοποιούς της γενιάς του και με μία στιχουργό έξοχη που επάξια συνεχίζει την παράδοση των σπουδαίων γυναικών στιχουργών, ων ουκ έστιν αριθμός.
Το τραγούδι ήταν η μόνη τέχνη από την οποία δεν αποκλείστηκαν οι γυναίκες, ποτέ. Και έχουν προσφέρει πολλά, πάρα πολλά.
Τριάντα χρόνια μετά, Λάκη, φίλε, συνεργάτη, αδερφέ μου, που κατάφερες να γίνεις ένας τραγουδιστής σόου-μαν ενάντια σε όλες τις αντιξοότητες του βίου σου, μου δίνεις τόση χαρά και σε αγαπώ τόσο πολύ. Κι ο κόσμος το ίδιο.
Όταν ο Λάκης και η Sunny μού είπαν ότι ετοιμάζουν καινούργια τραγούδια για μένα, ξύπνησα από τον νήδυμο και μπήκα στον χορό με το τετράποδο μπαστούνι μου, καταχαρούμενο!
Χαίρομαι που ο καινούργιος συνεργάτης μας θαυμάσιος πιανίστας Κώστας Αναδιώτης ανέλαβε την ηχοληψία και την ενορχήστρωση μαζί με τον Λάκη, επίσης καλωσορίζω στην πτήση μας τον Νίκο Μακράκη, συνεχιστή της παράδοσης που ξεκίνησε ο πατέρας του, Γιώργος Μακράκης. Καλωσόρισε στο πλοίο των ασμάτων και των τελείως τρελών.
Είμαι χαρούμενη κάθε φορά που παίρνω στα χέρια μου καινούρια τραγούδια, παλιά LP τώρα CD, αύριο ΤΔ. Είναι ένα δώρο που μου έκανε η ζωή, κάθε λίγα ή πολλά χρόνια κάτι καινούργιο γεννιέται και είναι για όλους, είναι ευλογημένο.
Καλήν ακρόαση φίλοι μου, ειδικά εκείνοι που αγοράσατε το CD και δεν το κλέψατε από το YouTube.
Ευχαριστώ!
Αρλέτα
allowfullscreen=”allowfullscreen”>
Το «Τι δεν καταλαβαίνεις;» είναι το δεύτερο single του δίσκου, μετά από το «Δεν είναι ένα τραγούδι Χριστουγέννων». Ένα τραγούδι που με χαρακτηριστικό χιούμορ και απλά λόγια μάς προτρέπει να γίνουμε πάλι παιδιά, να ξαναγκαλιαστούμε και να κοιταχτούμε στα μάτια, αφήνοντας για λίγο στην άκρη την «τεχνολογία».
Στίχοι:
Έλα λιγάκι από εδώ
Και κλείσε το κομπιούτερ
Πες ότι γίναμε παιδιά
και ότι δεν έχεις ρούτερ
Άστο πια το κομπιούτερ
Απόψε έγινα εχθρός
Με την τεχνολογία
Άσε το πληκτρολόγιο
Και την δικαιολογία
Δεν έχεις μπαταρία
Βρήκα στο κασετόφωνο
Κασέτα μασημένη
Με ένα μολύβι την γυρνώ
Γιατί είναι μπερδεμένη
Με σελοτέιπ δεμένη
Κασέτα μασημένη
Έλα και μην μου χάνεσαι
Να σε φωτογραφίσω
Στο FOTO-ΜΑΝΟΣ Σάββατο
Το φιλμ θα πάω να αφήσω
Για να μας εμφανίσω.
Δεν θέλω οθόνες, μα κεριά
Όμορφο φως να βγάζουν
για να κοιτώ τα μάτια σου
Όταν θα σκοτεινιάζουν…
Χέρια να σ’ αγκαλιάζουν
Όταν θα σκοτεινιάζουν
Έλα λιγάκι από εδώ
Και μέηλ μην μου στέλνεις
Γιατί δεν έχω ίντερνετ
Τί δεν καταλαβαίνεις…;
Στ’ άλλο δωμάτιο μένεις.
Έλα και μην μου χάνεσαι
Να σε φωτογραφίσω
Στο FOTO-ΜΑΝΟΣ Σάββατο
Το φιλμ θα πάω να αφήσω
Για να μας εμφανίσω