Η Ζωή Αλλιώς Αντώνης Ρέμος | Ακούστε το νέο του τραγούδι!
Η Ζωή Αλλιώς Αντώνης Ρέμος | O αγαπημένος τραγουδιστής επιστρέφει δισκογραφικά και μας παρουσιάζει το νέο του single, με τον τίτλο «Η Ζωή Αλλιώς» που κυκλοφορεί από την Panik Records.
Πρόκειται για μια δυναμική μπαλάντα σε μουσική του Γιώργου Σαμπάνη, με τον οποίο ο κορυφαίος ερμηνευτής έχει συνεργαστεί σε μεγάλες επιτυχίες όπως τα «Λένε», «Μην Ξαναρθείς» και «Σπασμένα Κομμάτια Της Καρδιάς» και στίχους της Ελεάνας Βραχάλη.
Την υπέροχη αυτή μπαλάντα «σφραγίζει» η μοναδική και χαρακτηριστική ερμηνεία του Αντώνη Ρέμου, που τόσα χρόνια έχουμε αγαπήσει.
«Η Ζωή Αλλιώς», που σύντομα θα οπτικοποιηθεί, είναι το πρώτο single από το επερχόμενο album του κορυφαίου Έλληνα καλλιτέχνη, που θα κυκλοφορήσει από την Panik Records μέσα στο 2019.
Αυτή την περίοδο, ο Αντώνης Ρέμος συνεχίζει τις επιτυχημένες εμφανίσεις του στο «Αθηνών Αρένα», με την Δέσποινα Βανδή.
Κυκλοφορεί σε όλα τα ψηφιακά καταστήματα: https://smarturl.it/IZoiAllios
Η Ζωή Αλλιώς Αντώνης Ρέμος | Ακούστε το νέο του τραγούδι!
Η Ζωή Αλλιώς Αντώνης Ρέμος (Στίχοι)
“Θέλω ν’ άλλαζε η ζωή μαγικά ξανά να γινόμουνα…
το παιδί που υπήρξα παλιά που δε σε φοβόμουνα.
Εγώ πια σημαδεύω καλά, μα εσύ δε σκοτώνεσαι
θα ρίξω στη δική μου καρδιά, εκεί που όλο χώνεσαι.
Αφού δε σκοτώνεσαι…
Για μένα μοιάζει να ‘ναι η αγάπη
ένα ποτάμι που γλιστράει από πάνω μου
στα δάκτυλα μια κλωστή που έχει χρόνια διαλυθεί
μια απουσία στο κάθε πλάνο μου.
Ο καιρός είναι καιρός θα προσπεράσει
τη μοναξιά μου απ’ το ταβάνι ως το πάτωμα.
Δεν είσαι μπόρα να περάσει δεν είσαι θύελλα να κοπάσει…
είσαι το λάθος που αγάπησα παράτολμα.
Θέλω ν’ άλλαζε η ζωή μαγικά ξανά να γινόμουνα…
το παιδί που υπήρξα παλιά που δε σε φοβόμουνα.
Εγώ πια σημαδεύω καλά, μα εσύ δε σκοτώνεσαι
θα ρίξω στη δική μου καρδιά, εκεί που όλο χώνεσαι.
Αφού δε σκοτώνεσαι…
Για μένα είναι ένα κάτι η αγάπη μέσα στης μνήμης τα λουλούδια που σου άπλωσα.
Κάποτε ήμουνα αλλιώς, έπεφτα με όνειρα στο φως και δε φοβόμουνα κανένα μα μεγάλωσα.
Ο καιρός είναι καιρός θα προσπεράσει
τη μοναξιά μου απ’ το ταβάνι ως το πάτωμα.
Δεν είσαι μπόρα να περάσει δεν είσαι θύελλα να κοπάσει…
είσαι το λάθος που αγάπησα παράτολμα.
Θέλω ν’ άλλαζε η ζωή μαγικά ξανά να γινόμουνα…
το παιδί που υπήρξα παλιά που δε σε φοβόμουνα.
Εγώ πια σημαδεύω καλά, μα εσύ δε σκοτώνεσαι
θα ρίξω στη δική μου καρδιά, εκεί που όλο χώνεσαι.
Αφού δε σκοτώνεσαι…”