Μήπως είσαι εγωίστρια ή απλά ξέρεις να βάζεις όρια;
Ποια είναι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε αυτά τα δύο;
“Είναι θέμα εγωισμού που είπα ότι δεν θέλω να το συζητήσουμε αυτό; Νιώθω δυσάρεστα και το αποφεύγω.”
“Έπρεπε δηλαδή να βγούμε επειδή μου το ζήτησες, ακόμη και αν δεν ήθελα;”
“Αφού δεν μπορώ να το διαχειριστώ και με νευριάζει, δεν θα ασχοληθώ περισσότερο.“
“Όποτε δεν μπορώ να σε βοηθήσω, λες πως δεν δίνω σημασία και κοιτάω μόνο τον εαυτό μου.“
“Όταν έχω ενοχές διαλέγω μία από τις σίγουρες λύσεις: δεν μιλάω ξανά ή να υποχωρώ και να κάνω ό,τι πρέπει.”
Πρόκειται για περιπτώσεις στις οποίες μπορεί να βρεθούμε όταν τα θέλω και τα πρέπει μπλέκονται μεταξύ τους. Καταλήγουμε να μην μας είναι καθαρό το τι θέλουμε, γιατί αρχικά ζητήσαμε κάτι και μπερδευόμαστε με τις αντιδράσεις, τις προσδοκίες και τις επιθυμίες των άλλων.
Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με ένα πολύ τυπικό σενάριο εγωισμού, εγωπάθειας, αναισθησίας ή ορίων, αυτοθυσίας και αυτοπροστασίας τελικά; Πότε κάποιος είναι εγωιστής και πότε απλώς έχει όρια; Τα όρια είναι από τις αγαπημένες λέξεις των ψυχολόγων, είναι αλήθεια. Ο λόγος είναι πως σε κάθε μας δυσκολία, μικρή αλλά και μεγάλη, η κατάσταση είναι σχεδόν πάντα απροσδιόριστη και ανεξέλεγκτη, αλλά ο εαυτός μας, εκείνος που είναι πάντοτε μαζί μας, είναι και εκείνος που μας βοηθά και μας χρειάζεται. Συνεπώς, το να τον γνωρίζουμε, να τον καταλαβαίνουμε και να τον σεβόμαστε είναι η βασική μας αποσκευή σε κάθε ταξίδι, εύκολο ή δύσκολο, ευχάριστο ή δυσάρεστο.
Η ακόλουθη λίστα έχει τα απαραίτητα χαρακτηριστικά των υγιών ορίων του εαυτού και των σχέσεων:
● Λέω «όχι»
Γνωρίζοντας όσα θέλουμε, εύκολα μπορούμε να διακρίνουμε τι και πότε απέχει από αυτά. Αφού λοιπόν εντοπιστούν τα περιττά φορτία, μπορούμε να τα αποχωριστούμε. Αμέσως ή σε ένα βάθος χρόνου που επιλέγουμε, απομακρυνόμαστε και αποκοβόμαστε, δίνοντας όχι περισσότερα από όσα μπορούμε και όχι λιγότερα από όσα θέλουμε, λέγοντας όχι σε ότι ξεπερνά αυτές τις δύο γραμμές. Δοκιμάστε αρχικά την άρνηση σε καταστάσεις με μικρότερη δυσκολία και ρίσκο, ώστε να μειώσετε και το άγχος απόδοσης αλλά και την ανησυχία για την κατάληξη.
● Γνωρίζω τις επιθυμίες και τις ανάγκες μου και τις διεκδικώ.
Για ακόμη μία φορά, τονίζεται η σημασία όσων θέλω, των επιθυμιών και τον στόχων μου, όλων εκείνων που χρειαζόμαστε για να διαχειριζόμαστε δυσκολίες και δυσάρεστες καταστάσεις, όλων εκείνων που μας ξεκουράζουν και μας ευχαριστούν. Για να υπάρχει ισορροπία, εκτός από υποχρεώσεις, χρειάζονται και οι ευχάριστες στιγμές τις οποίες εμείς ονειρευόμαστε, δημιουργούμε, ζητάμε και διεκδικούμε.
● Διεκδικώ χώρο και χρόνο.
Καθώς δεν υπάρχει πάντα η πολυτέλεια του κατάλληλου τόπου και χρόνου, είναι πολύ σημαντικό να είμαστε συνειδητά εκεί που βρισκόμαστε την κάθε στιγμή. Πιο συγκεκριμένα, όταν βρισκόμαστε σε μία πιεστική κατάσταση από την οποία δεν μπορούμε να φύγουμε γιατί ‘τι θα πουν οι άλλοι; δεν πρέπει να τους αφήσω μόνους τους αλλά από την αρχή δεν ήθελα να έρθω γιατί έχω κουραστεί πολύ τις τελευταίες μέρες στην δουλειά.’ είναι υποχρέωσή μας προς τον εαυτό μας να μείνουμε εκεί όσο αντέχει το σώμα μας και το συναίσθημά μας και μετά να πάρουμε χώρο και χρόνο για ξεκούραση. Πόσο καλή παρέα είμαστε όταν δεν είμαστε εσωτερικά ήρεμοι;
● Μοιράζομαι με αυθεντικότητα και ειλικρίνεια.
Δεν υπάρχει κανόνας που να υπαγορεύει πόσα πρέπει να λέτε και πόσες θυσίες χρειάζεται να κάνετε για να είστε ‘ο σύντροφος/φίλος/συνεργάτης/γονιός/παιδί της χρονιάς’. Αλλά υπάρχει μία συνθήκη “Θα είμαι η καλύτερη έκδοση συντρόφου/φίλου/συνεργάτη/γονιού/παιδιού αν είμαι αυθεντικός με όσα θέλω και τα δηλώνω, χωρίς να περιμένω να τα υποψιαστούν οι άλλοι και να απογοητεύομαι που δεν πέτυχαν αυτά που υπονόησα”.
Και όταν όλα τα παραπάνω, τα αναγνωρίζω και τα σέβομαι για τους άλλους και όχι μόνο για τον εαυτό μου, τότε μιλάμε για υγιή όρια, για αυτοσεβασμό και αυτοεκτίμηση και όχι για μία ναρκισσιστική, εγωκεντρική άποψη και στάση. Η προστασία του εαυτού μας από τις αχαλίνωτες και αλόγιστες επιθυμίες και απαιτήσεις των άλλων, είναι ακρογωνιαίος λίθος της φροντίδας και της εσωτερικής μας ισορροπίας. Θέτω καθαρά και ευδιάκριτα τα θέλω και τα μπορώ μου, κάνω όπου επιθυμώ παρακάμψεις και επιλέγω τον τρόπο που θα επιτρέψω στους άλλους να μου κάνουν υποδείξεις, βάζοντας όπου χρειάζεται την προσωπικό μου χρώμα.
*Aπό την Αγγελική Τζάνου, BSc Ψυχολογία – MSc Ψυχολογία Υγείας, Γνωσιακή- Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία – Sex Therapy
enpsycho.gr
tzanou@enpsycho.gr
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook για να μαθαίνεις όλα τα νέα μας
The post Μήπως είσαι εγωίστρια ή απλά ξέρεις να βάζεις όρια; appeared first on JoyTV.