Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν @ Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Οι πιθανότητες η παράσταση που παίζεται αυτό το διάστημα, στην μοναδική θεατρική σκηνή της λεωφόρου Συγγρού, να είναι η καλύτερη σκηνοθετική στιγμή της Κατερίνας Ευαγγελάτου είναι υπερβολικά πολλές. Ένα ανέβασμα που βασίζεται στην ειλικρίνεια του πρωτότυπου κειμένου, με ευρηματικές σύγχρονες προσθήκες και καίριες επισημάνσεις, λαγαρά νοήματα και συναισθήματα, γοητευτική αισθητική και μελετημένες ερμηνείες. Ολίγον από θρίαμβο.

Γραμμένο το 1939 και «μέλος» του επικού θεάτρου του Bertolt Brecht, «Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν» είναι μια ιστορία που εξετάζει τον ορισμό της ανθρώπινης καλοσύνης. Πόσο καλοί μπορούμε να παραμείνουμε σε μια κοινωνία που εκ φύσεως ρέπει στην αντίπερα όχθη; Πρωταγωνίστρια η ιερόδουλη Σεν Τε. Πρόσωπο το οποίο οι θεοί επέλεξαν ως τον καλύτερο άνθρωπο στον κόσμο, προσφέροντας της ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, με το οποίο ξεκινά την καινούργια επαγγελματική της πορεία, ως ιδιοκτήτρια καπνοπωλείου. Ανίκανη να αντισταθεί στον πειρασμό της καλοσύνης προς τους συνανθρώπους της, η νεαρή θα αντιληφθεί πως οι γύρω της επιθυμούν να εκμεταλλευτούν τις καλές της προθέσεις. Οι φτωχοί που βοηθά, την ωθούν στην χρεοκοπία και ο άνδρας που ερωτεύεται μηχανορραφεί για να την εξαπατήσει. Αντιλαμβανόμενη την κατάσταση, η νεαρή επινοεί τον ρεαλιστή και σκληρό ξάδελφο Σουί Τα, τον οποίο εμφανίζει και υποδύεται όταν οι περιστάσεις το απαιτούν. Εξαίσια παραβολή για το καλό και το κακό, το έργο του γερμανού δραματουργού ξεδιπλώνεται στα χέρια της Ευαγγελάτου με χιούμορ, ευστροφία μα πάνω από όλα τη μεθοδική επίτευξη του βασικού σκοπού του κειμένου να αναδείξει στο μέγιστο βαθμό το δίλλημα της Σεν Τε. Να γίνει ο Σούι Τα ή να παραμείνει ο εαυτός της με όλα τα αρνητικά επακόλουθα; Η Ευαγγελάτου ορίζει τον θεατή συνυπεύθυνο του έργου, πολύ πριν τον ορίσει το φινάλε, μυώντας τον από τα πρώτα λεπτά σε τεχνικές, διαδικαστικές και σκηνοθετικές λεπτομέρειες. Ξεκαθαρίζει εκ προοιμίου την επικοινωνιακή σχέση που απαιτεί και πετυχαίνει αβίαστα. Αφαιρετικό και υποδειγματικά λειτουργικό το σκηνικό της Εύα Μανιδάκη, μαζί με τις εύστοχες μουσικές του Σταύρου Γασπαράτου συνεισφέρουν στο άρτιο αποτέλεσμα. Η Στεφανία Γουλιώτη στο διττό πρωταγωνιστικό ρόλο φτάνει βήματα πριν την ιδανική ερμηνεία με όλο τον υπόλοιπο θίασο να συμπληρώνει μεθοδικά τα κομμάτια της καλύτερης παράστασης της φετινής θεατρικής περιόδου.
|Γ.Ε