Πέθανε ο θείος των Ξηρών, Αργύρης Τσακαλίας

Εφυγε από τη ζωή ο συγγραφέας Αργύρης Τσακαλίας, ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας που έγινε γνωστός στο πανελλήνιο το 2002 καθώς ήταν θείος των αδελφών Ξηρού της ένοπλης οργάνωσης «17 Νοέμβρη».

Αυτοκίνητο παρέσυρε την Άννα Παναγιωταρέα έξω από το ΥΠΟΙΚ

Ο Τσακαλίας γεννήθηκε στην Ικαρία και ζούσε στην Αθήνα. Είχε τρία παιδιά, σπούδασε θεολογία στην Πάτμο και στην Χάλκη και την δίδαξε σε διάφορα σχολεία. Έχει εκδώσει συνολικά 18 βιβλία, τα περισσότερα από τα οποία έχουν εξαντληθεί.

Ίδρυσε και λειτούργησε για ένα διάστημα τον εκδοτικό οίκο “Θερσίτης” διοργάνωνε σεμινάρια όπου διδάσκονται φιλοσοφία και διάφορα θέματα υγείας για την «Αειζωία».

Το κείμενο που αναρτήθηκε στην ikariaki.gr:

Μια από τις πιο ισχυρές, πολυσυζητημένες και αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του νησιού μας, ο Αργύρης Τσακαλίας από την Ακαμάτρα “έφυγε” γι άλλες πολιτείες.

Αυτός ο ιδιόρρυθμος “φιλόσοφος” του νησιού μας, με τον εκρηκτικό χαρακτήρα, που πολύ δύσκολα τα “έβγαζες καλά” μαζί του, αν δεν ήσουν πολύ καλά διαβασμένος, για να του αντιπαραθέσεις τεκμηριωμένα επιχειρήματα στον διάλογο μαζί του, μας άφησε τη θέση του κενή.

Έτσι άξαφνα, όπως έμπαινε στη ζωή μας με την έντονη προσωπικότητα του, έτσι άξαφνα εξαφανίστηκε, αφήνοντας μας την εικόνα του “αιώνιου νεαρού επαναστάτη’. Γιατί στις αντιλήψεις του ήταν κοντά στη νέα γενιά, πάντα δυναμικός, αιρετικός, είρωνας της κάθε μορφής εξουσίας, “που καταδυνάστευε τον λαό” όπως έλεγε.

Όλη του η ζωή, όσο ξέρω, ήταν μια διαρκής επανάσταση. Επανάσταση στη δομή της κοινωνίας, επανάσταση στις κοινωνικές προεκτάσεις της μεγάλης καθοδηγούμενης ταξικής κοινωνίας, επανάσταση ενάντια στα ήδη υπάρχοντα πολιτικά σχήματα και της δεξιάς και της αριστεράς και τις προεκτάσεις τους και επιρροές στην ελληνική κοινωνία, επανάσταση στο κατεστημένο κράτος (κυβέρνηση, αντιπολίτευση, αστυνομία κλπ.)

Πολλές φορές τον καλούσαν οι δημοσιογράφοι σε συνέντευξη στα μέσα τους (είτε τηλεόραση, είτε ραδιόφωνο), με στόχο να ανεβάσουν την θέαση ή την ακρόαση τους ανάλογα, αλλά ο Αργύρης τους χάλαγε το στημένο σκηνικό που του είχαν ετοιμάσει, με τις κουβέντες του, όλες τεκμηριωμένες.

Σε μένα αρκεί πάντα η εικόνα του φίλου και συμπατριώτη, που παρ’ όλο που στις κουβέντες μας πολλές φορές διαφωνούσαμε έντονα, πάντως τον παραδεχόμουνα πάντα σαν ένα πανέξυπνο, πολύ μορφωμένο και πάντα κατάλληλα ενημερωμένο άνθρωπο. Ας υπήρχε αυτή η ανατρεπτική του εικόνα, κατά βάθος ήταν ένας ευαίσθητος άνθρωπος, πολυγραφότατος, με καρδιά ενός μικρού παιδιού, που δεν του άρεσε η αδικία στην οποία ζούσε η κοινωνία μας. Ήταν σε θέση να μοιράσει την τροφή του και την παρέα του μαζί σου, αρκεί να σε έβλεπε πραγματικά ότι άξιζες αυτής της μεταχείρισης. Διαφορετικά αν καταλάβαινε ότι πήγαινες να τον κοροϊδέψεις….”μαύρο φίδι που σ’ έφαγε”.

Άφησε λοιπόν ο Αργύρης έντονο το στίγμα του όχι μόνο στην Ικαριακή κοινωνία αλλά και όπου πέρασε και δίδαξε σαν καθηγητής θεολογίας ή και αργότερα όταν ίδρυσε το “Κίνημα Αειζωίας”.

ikariaki.gr