Πλατεία Ομονοίας: Το νέο εντυπωσιακό σιντριβάνι – Πλήθος κόσμου στα αποκαλυπτήρια
Ένα από τα πλέον γνωστά τοπόσημα της Αθήνας έχουν οι κάτοικοι της ξανά στη διάθεσή τους από σήμερα: Την πλατεία Ομονοίας, η οποία ανακατασκευάστηκε και απέκτησε ξανά το φημισμένο συντριβάνι της.
Πλέον η πλατεία Ομονοίας δεν είναι ένας γκρίζος κυκλοφοριακός κόμβος αλλά ένα πανέμορφο σημείο συνάντησης όπως συνέβαινε προηγούμενες δεκαετίες αλλά και μέρος του Μεγάλου Περιπάτου της πόλης που δημιουργείται το επόμενο διάστημα από τον Δήμο Αθηναίων. Με την ευγενική προσφορά σημαντικών δωρητών η πλατεία Ομονοίας έχει πάλι το πανέμορφο τεράστιο σιντριβάνι -ένα από τα μεγαλύτερα σε όγκο νερού σε ολόκληρη την Ευρώπη- με διάμετρο 30 μέτρων που ο κεντρικός του πίδακας τινάζει το νερό σε ύψος ως και 20 μέτρα ενώ συνολικά διαθέτει 188 δέσμες νερού και 177 υποβρύχιους προβολείς που δημιουργούν μια πανδαισία φωτός και χρωμάτων», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά σχετική ανακοίνωση του δήμου.
Σε δήλωση του, ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης, τονίζει ότι «η Αθήνα και οι άνθρωποι της ανακτούν το δημόσιο χώρο τους. Κάθε εμβληματικό σημείο της πόλης επαναφέρει το αποτύπωμά του στην καθημερινότητα και τον πολιτισμό της. Αυτό γίνεται και με την Ομόνοια που επιστρέφει στους πολίτες, όχι ως κόμβος διέλευσης αλλά ως σημείο αναφοράς και προορισμού». Η Ομόνοια, σημειώνει , « είναι ένα κομμάτι του ψηφιδωτού που δημιουργεί ο Μεγάλος Περίπατος. Το συμπληρώνει και το αναδεικνύει. Αισθανόμαστε υπερήφανοι για κάθε εκατοστό ελεύθερου χώρου που αποδίδεται στις Αθηναίες και τους Αθηναίους».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
θα βρεις». Τέλος της δεκαετίας του ‘50, ο πατέρας μου, για πρώτη φορά, παίρνει το ΚΤΕΛ για Αθήνα. Με μια καρό βαλίτσα στο χέρι, σήμα κατατεθέν ότι είναι από επαρχία, μετά από 7,5 ώρες, φτάνει στην Ομόνοια. Αντικρίζει ένα πολύβουο μελίσσι ανθρώπων. Ήμασταν παιδιά, αλλά θυμάμαι την περιγραφή: Πλανόδιοι πωλητές διαφήμιζαν την πραμάτεια τους, από τσατσάρες και τρανζίστορ μέχρι κουλούρια και σάμαλι. Τα περίπτερα ήταν τόσο γεμάτα από πράγματα που φοβόσουν ότι θα καταρρεύσουν. Άνθρωποι πήγαιναν στις δουλειές τους και πολλοί νέοι με την ίδια καρό βαλίτσα έψαχναν τον δρόμο τους. Στη μέση της πλατείας, ένα μεγάλο σιντριβάνι δρόσιζε την ατμόσφαιρα και ενίοτε και το πρόσωπό σου. Γύρισε την πλατεία τουλάχιστον 30 φορές. Εκεί που στάθηκε όμως και πέρασε δυο ώρες ήταν στις ηλεκτρικές σκάλες. Τις ανέβαινε και τις κατέβαινε, προσπαθώντας να σκεφτεί τι θα έγραφε στον πατέρα του, τον παπά, για να τις περιγράψει. Αισθανόταν, μας έλεγε, δεκαετίες μετά, πως αφού έφτασε εδώ, όλα είναι δυνατά. Στο σήμερα, που όλα τριγύρω αλλάζουν και που η κεντρική πλατεία της πόλης έχει πολλές σημειολογίες, ένα μένει ίδιο: Η αισιοδοξία της Ομόνοιας. Και η συμβολική της διάσταση ως απάντηση στην ανισότητα. Αυτή η πλατεία συνδέει το χθες με το σήμερα και το αύριο, την κάτω Αθήνα με την πάνω. Τη μνήμη και το όνειρο. Κι ως τέτοια μας ξανασυστήνεται, παντοτινό σύμβολο ελπίδας. #timelapse @alexmaragos https://youtu.be/sHJY4EoUUzg