Σαν σήμερα στις 29 Αυγούστου το 1931 γεννήθηκε ο Στέλιος Καζαντζίδης

Ένας από τους λίγους τραγουδιστές που κέρδισαν αδιαφιλονίκητα τον τίτλο του λαϊκού ερμηνευτή! Ο Στέλιος Καζαντζίδης αγαπήθηκε από τους θαυμαστές του, όσο κανένας άλλος Έλληνας καλλιτέχνης… Οι φανατικοί του θαυμαστές, γνώριζαν τα πάντα για τη ζωή και την καθημερινότητά του…

Ο Στέλιος Καζαντζίδης υπήρξε ένας από τους λίγους τραγουδιστές, που κέρδισαν αδιαφιλονίκητα τον τίτλο του λαϊκού ερμηνευτή, αγαπήθηκε φανατικά, μπήκε στις καρδιές και στα σπίτια των ανθρώπων, τραγουδήθηκε όσο λίγοι και χάρισε το αίσθημα της οικειότητας σε όσους ένιωσαν ότι τραγουδά για εκείνους.

Με τη μοναδική υφή της φωνής του κατάφερε να εκφράσει τις αγωνίες, τους φόβους, αλλά και τις ελπίδες μιας ολόκληρης γενιάς ανθρώπων, για τους οποίους η επιβίωση δεν ήταν και τόσο αυτονόητη. Οικονομικά και κοινωνικά αποκλεισμένοι, πρόσφυγες, εργάτες, όλοι αγωνιστές της καθημερινότητας αναζητούσαν στα τραγούδια του παρηγοριά για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν καθημερινά. Και το κοινό του, βέβαια, δεν σταματούσε μόνο σε αυτούς.

Γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1931 στη Νέα Ιωνία. Η μητέρα του ήταν πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία. Από αυτή άκουγε ως παιδί τα λαϊκά τραγούδια που έφεραν οι πρόσφυγες και από τη γιαγιά του -όπως έλεγε ο ίδιος- πήρε τις τεχνικές, τις αναπνοές, το κλάμα στη φωνή… Ως τη στιγμή που τον ανέλαβε ο μεγάλος δάσκαλος Στέλιος Χρυσίνης.

Μεγαλώνοντας, δούλεψε σ’ ένα εργοστάσιο στη Νέα Ιωνία. Μία μέρα, τον φωνάζει το αφεντικό του και του λέει ότι έχει καταπληκτική φωνή και του κάνει δώρο μία κιθάρα. Ο Στέλιος, όσε ώρες δεν δούλευε, καθόταν στο σπίτι και προσπαθούσε να μάθει τραγούδια στην κιθάρα. Μια μέρα, κάποιος περαστικός τον άκουσε και του πρότεινε να τραγουδήσει στην ταβέρνα του. Έτσι, έγινε η αρχή…

Το 1950 εμφανίστηκε για πρώτη φορά επαγγελματικά στην Κηφισιά. Δύο χρόνια αργότερα έκανε και την πρώτη ηχογράφησή του στην Columbia, με το τραγούδι του Απόστολου Καλδάρα «Για μπάνιο πας», που όμως δεν πούλησε. Το δεύτερο τραγούδι, «Οι βαλίτσες» του Γιάννη Παπαϊωάννου, έγινε μεγάλη επιτυχία.

Από εκεί και πέρα ξεκίνησε μία σειρά επιτυχιών και συνεχής άνοδος, με εμφανίσεις σε γνωστά λαϊκά κέντρα της εποχής. Τότε έρχεται και η γνωριμία, ο αρραβώνας, αλλά και η συνεργασία με την Καίτη Γκρέυ, ως το καλοκαίρι του 1957. Σουξέ της εποχής, το «Απόψε φίλα με» του Μανώλη Χιώτη, ένα ντουέτο του Στέλιου Καζαντζίδη με την Καίτη Γκρέυ. Μετά από αυτό χώρισαν.

Η επόμενη οκταετία (1957-1965) είναι ίσως η πιο γόνιμη και δημιουργική περίοδος για τον Στέλιο Καζαντζίδη. Η γνωριμία του με τη Μαρινέλλα στη Θεσσαλονίκη εξελίχθηκε σε μια λαμπρή συνεργασία. Μαζί έκαναν μεγάλες επιτυχίες με κορυφαίους συνθέτες (Τσιτσάνης, Παπαϊωάννου, Χιώτης, Καλδάρας, Παπαγιαννοπούλου, Βίρβος, Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Λεοντής, Ξαρχάκος, Λοΐζος, Μαρκόπουλος κ.ά.) και εμφανίστηκαν στα μεγαλύτερα λαϊκά κέντρα.

Το Μάιο του 1966 αποφάσισαν να ενωθούν και στη ζωή. Ο γάμος τους μπορεί να μην άντεξε στο χρόνο, αλλά έμειναν για πάντα φίλοι. Έπειτα από χρόνια, ο Καζαντζίδης γνώρισε και παντρεύτηκε την κυρα-Βάσω, την οποία ο χαρακτήριζε ως «θησαυρό».

Τo 1965 κι ενώ βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του, αποφάσισε να εγκαταλείψει τα νυχτερινά κέντρα. Τήρησε την επιλογή του αυτή ως το τέλος της ζωής του και η μόνη επαφή με το κοινό ήταν μέσω των δίσκων του. Για κάποιο διάστημα και αυτή η επικοινωνία διακόπηκε, λόγω προβλημάτων που είχε με τη δισκογραφική εταιρεία «Μίνως».

Στη δισκογραφία επανήλθε, έπειτα από 12 χρόνια απουσίας, το 1987, συνεργαζόμενος με τους Τάκη Σούκο, Λευτέρη Χαψιάδη, Θανάση Πολυκανδριώτη, Θοδωρή Καμπουρίδη, Μάκη Ερημίτη, Αντώνη Βαρδή, Σώτια Τσώτου και άλλους άξιους δημιουργούς. Το κύκνειο άσμα του ήταν ο δίσκος «Έρχονται χρόνια δύσκολα».

Ο πραγματικός λόγος που ο Στέλιος Καζαντζίδης δεν έκανε παιδιά.

Ο Καζαντζίδης ήταν ένας γοητευτικός άντρας και πάντα είχε στο πλευρό του μια δυναμική γυναίκα. Με καμία όμως, ούτε καν με την επί σειρά ετών σύζυγό του Μαρινέλλα, δεν έκανε παιδιά.

Σε μία από τις ελάχιστες συνεντεύξεις που έδωσε ο Καζαντζίδης, αποκάλυψε την αιτία. Όπως υποστήριξε, όταν ήταν φαντάρος, τον είχε κλωτσήσει ένα άλογο στα γεννητικά του όργανα, αφήνοντάς του μόνιμο πρόβλημα γονιμότητας…

Σύμφωνα με συνέντευξη που παραχώρησε η κυρία Καζαντζίδη, όταν ο Στέλιος ήταν φαντάρος, τον έκλεισαν σε ένα στάβλο, για να τον τιμωρήσουν για τα κομμουνιστικά πολιτικά του φρονήματα Πρακτική που ήταν συνηθισμένη σε όσους κατάγονταν από αριστερή οικογένεια και δεν την είχαν αποκηρύξει.

Στον στάβλο, όπως είπε ο ίδιος, έγινε το ατύχημα με το άλογο, που του στέρησε την πατρότητα. Ο γιατρός που τον εξέτασε τότε, του είπε: «Τη ζωή σου τη γλίτωσες, αλλά δεν θα κάνεις παιδιά»…

Η εκδοχή της πνευματικής του μητέρας

Πρόσφατα, η νονά του τραγουδιστή, Μαρία Κιουρτσόγλου, εξομολογήθηκε σε συνέντευξή της, άγνωστες αλήθειες από τη ζωή του αγαπημένου της βαφτιστικού.

Ο Στέλιος είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τη νονά του και της εξομολογούνταν όλα του τα μυστικά. Σύμφωνα με την κυρία Κιουρτσόγλου, η στειρότητα του Καζαντζίδη δεν οφειλόταν σε κλοτσιά από άλογο, αλλά στον άγριο ξυλοδαρμό που δέχτηκε από έναν ανώτερό του, όταν ήταν φαντάρος.

Ο Πόντιος αξιωματικός έσυρε και χτύπησε με μανία τον τραγουδιστή. Ένα από τα άγρια χτυπήματα, τον βρήκε στα γεννητικά όργανα, προκαλώντας ανεπανόρθωτη βλάβη.

Όποια και αν είναι η αλήθεια, για την αιτία που ο τραγουδιστής στερήθηκε την πατρότητα, το γεγονός είναι ότι ο ίδιος πληγώθηκε πολύ.

Ο Καζαντζίδης διέθετε έναν πολύ ευαίσθητο χαρακτήρα και σύμφωνα με τους ανθρώπους που τον έζησαν, όταν πληροφορήθηκε ότι δε θα μπορούσε να τεκνοποιήσει, κλείστηκε στον εαυτό του.

Γι’ αυτό και για πολλά χρόνια, όταν τον ρωτούσαν, δεν έλεγε ποιος ήταν ο λόγος που δεν έγινε ποτέ πατέρας…

Δεν έγινε ποτέ πατέρας, αλλά έγινε παππούς

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Στέλιος Καζαντζίδης τα πέρασε με τη σύζυγό του Βάσω, που ο ίδιος αποκαλούσε «θησαυρό».

Η κυρία Βάσω είχε μια κόρη από τον πρώτο της γάμο, η οποία έκανε ένα μεγάλο δώρο στον τραγουδιστή.

Έκανε μια κόρη, του χάρισε δηλαδή ένα εγγονάκι, στο οποίο αφιερώθηκε και το λάτρευε με όλη του τη δύναμη.

Αν και δεν είχε δικά του παιδιά, ο Στέλιος άκουσε από τα χείλη της μικρής την πιο γλυκιά λέξη, που του είπαν ποτέ, τη λέξη παππού…

Πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 2001, σε ηλικία 70 ετών, έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.

Related