Συνέντευξη | Βαλάντω Τρύφωνος «Τα τελευταία χρόνια έχω αλλάξει ριζικά»

Η Βαλάντω Τρύφωνος κινείται στη μουσική βιομηχανία τα τελευταία 6 χρόνια. Άρχισε με μία μεγάλη νίκη και τον τίτλο του «Greek Idol» και στη πορεία καθιερώθηκε μία από τις πιο ωραίες φωνές στο χώρο της μουσικής βιομηχανίας της Ελλάδας.

Βρεθήκαμε στο Γκάζι μία βροχερή μέρα, μετά από αρκετές βδομάδες που το παλεύαμε. Χαμογελαστή, ευδιάθετη μιας κι έχει νέα και τρέξιμο πάνω στη δουλειά της, μου ανοίχτηκε και συζητήσαμε πολλά και διάφορα που θα διαβάσετε κι εσείς, αμέσως τώρα!

Με αργά και σταθερά βήματα, ετοιμάζει το πρώτο της ολοκληρωμένο άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει από το νέο έτος, αλλά μαζί με αυτό θα έρθουν κι οι live εμφανίσεις της που θα «κουμπώσουν» τα μουσικά της βήματα για τα οποία είναι πολύ ανυπόμονη!

Συνέντευξη | Ηρώ Τζημίκα

Βαλάντω! Πώς είσαι; Τι κάνεις; Την παιδέψαμε λιγάκι τη συνέντευξη, έτσι;

Ναι, όντως! Είμαι πολύ καλά, σε ευχαριστώ. Αυτή την περίοδο βρίσκομαι συνεχώς στο στούντιο και κάνω πρόβες γιατί ετοιμάζω το άλμπουμ μου και τις ζωντανές μου εμφανίσεις. Αργά και σταθερά. Δημιουργική περίοδος, αλλά ξέρεις, όμορφη κούραση.

Μέσα στις γιορτές θα υπάρξει κάτι νέο;

Αν εννοείς κυκλοφορία, όχι. Οι εμφανίσεις μου όμως θα ξεκινήσουν από τα τέλη του Γενάρη.

Αναφέραμε γιορτές. Σου αρέσουν τα Χριστούγεννα;

Μου αρέσουν πάρα πολύ, άλλωστε σε ποιον δεν αρέσουν τα Χριστούγεννα?

Έχει τύχει να τις περάσεις μόνη σου;

Ναι, δουλεύοντας και σπουδάζοντας. Ήταν το 2010-2011, αλλά και μία ακόμα φορά που ήμουν στο Πανεπιστήμιο το 2008-09 καθώς είχα να παραδώσω την πτυχιακή μου, άρα έπρεπε να είμαι στη βιβλιοθήκη. Βέβαια την αλλαγή του χρόνου την πέρασα με φίλους που είχαν ξεμείνει κι αυτοί εκεί.

Πάμε όμως στο λόγο που ήρθαμε για τη συνέντευξη μας κι αυτός δεν είναι άλλος από το καινούργιο σου τραγούδι «Σε Νικώ»…

Το «Σε Νικώ» είναι ένα τραγούδι σε μουσική του Γιώργου Καραδήμου και σε στίχους του Σταύρου Σταύρου. Τον Σταύρο τον ήξερα από τα social media και γνώριζα τη δουλειά του, καθώς είχε τύχει να μιλήσουμε μερικές φορές. Όταν ήρθαμε σε επαφή και με τον Γιώργο, ακούσαμε το τραγούδι και αποφασίσαμε να συνεργαστούμε. Από την πρώτη ακρόαση του demo, ταυτίστηκα με το τραγούδι, το ένιωσα δικό μου.

Πες μου ένα δικό σου βίωμα που συνδύασες με το συγκεκριμένο τραγούδι.

Κοίτα, το τραγούδι μιλάει για την αιώνια πάλη με τις αναμνήσεις και τη συναισθηματική λύτρωση που προκύπτει μετά από αυτή. Είναι πολλά τα βιώματα που θα μπορούσα να σου αναφέρω, θα προτιμούσα όμως να μη μπούμε σε αυτή τη διαδικασία (γέλια)!

Πόσο εύκολα θα αφήσεις κάποιον να φύγει από τη ζωή σου;

Είμαι από τους ανθρώπους που δίνουν αρκετές ευκαιρίες. Έχω μεγάλη υπομονή και γενικά προσπαθώ να δικαιολογώ τους ανθρώπους. Καλώς ή κακώς, δεν ξέρω, αλλά το κάνω. Έρχεται όμως ένα σημείο που πρέπει να σκεφτείς τον εαυτό σου και να απομακρύνεις οτιδήποτε αρνητικό σε επηρεάζει.

Εσύ επηρεάζεσαι εύκολα από τις σχέσεις σου; Δίνεις αρκετά;

Είμαι δοτική κι άμα σε θεωρώ οικογένεια μου, γίνομαι χαλί να με πατήσεις. Ό,τι θέλεις. Γενικά όμως όλες οι σχέσεις έχουν και πάρε-δώσε. Δεν πρέπει να περιμένεις όμως καθώς δίνεις, ότι θα πάρεις πίσω το ίδιο. Και προφανώς κανείς δεν μπορεί να δώσει κάτι στον άλλον με τον ίδιο τρόπο. Δεν μπαίνω σε σχέσεις σκεπτόμενη ότι θα ήθελα να κερδίσω κάτι… Αυτός είναι κι ένας τρόπος να μην απογοητευτείς.

Απογοήτευσε συχνά; Γιατί πλέον οι περισσότεροι κοιτάνε πιο πολύ τον εαυτό τους…

Είναι δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις και γίνονται ακόμα πιο δύσκολες όσο περνάνε τα χρόνια. Είναι κι η κατάσταση τέτοια, από τα οικονομικά έως τα κοινωνικά μας θέματα. Κλεινόμαστε πιο πολύ στον εαυτό μας. Όμως ότι είναι όμορφο κι αξίζει θέλει πάντα δουλειά, οπότε όχι, δεν απογοητεύομαι συχνά.

Θέλω να συζητήσουμε και για τα προηγούμενα singles σου, που αν δεν κάνω λάθος, διαδέχονται το ένα το άλλο και συνδέονται. «Οι μικρές μας ιστορίες». Πες μου μία δική σου μικρή ιστορία.

«Οι μικρές μας ιστορίες» είναι ένα τραγούδι που δημιουργήθηκε για την διαφημιστική καμπάνια του, αγαπημένου μου, καφέ Pokka στην Κύπρο. Η πρώτη εκτέλεση ανήκει στον Μιχάλη Χατζηγιάννη. Δεν υπάρχει κύπριος που να μην το ξέρει! Πάντως η μικρή ιστορία που θα σου πω με βάση αυτό, είναι ότι όταν το πρωτοάκουσα θεώρησα, όπως όλοι, ότι είναι ένα ερωτικό τραγούδι. Καθώς όμως έμαθα την ιστορία του, ανακάλυψα ότι οι στίχοι του δεν έχουν να κάνουν με τον έρωτα. Έχει να κάνει με τους πρόσφυγες και την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974. «Κουβαλήσαμε μαζί μας, την καινούργια την αρχή μας»… Μετά από αυτό, το τραγούδι απέκτησε καινούργια βαρύτητα για μένα.

«Μοιάζει με αγάπη». Τι έχεις να μου πεις γι’ αυτό;

Όταν πήγαμε για πρώτη φορά στο StudioSiera για να ηχογραφήσουμε το κουαρτέτο εγχόρδων που παίζει στο τραγούδι, παραλίγο να κλάψω. Ήταν τόσο όμορφος και ανθρώπινος ο ήχος τους, που με άγγιξε πάρα πολύ. Είναι κρίμα να έχουμε τόσους ταλαντούχους μουσικούς στη χώρα μας και να μην τους ¨χρησιμοποιούμε¨. Όπως πολύ σωστά έχουν πει οι Daft Punk “bring life back to music”.

Πώς έχεις την λέξη «αγάπη» στο μυαλό σου; Μπορείς να μου τη χαρακτηρίσεις;

Για μένα η απόλυτη αγάπη είναι η αγάπη της μητέρας προς το παιδί.

Έξι χρόνια πριν τότε που άρχισαν όλα. Πόσο έχεις αλλάξει από τότε; 

Έχω αλλάξει ριζικά. Ούσα νικήτρια ενός παιχνιδιού με ένα περιοριστικό συμβόλαιο με την τότε δισκογραφική μου εταιρεία, δε μπορούσα να κάνω αυτό που με εξέφραζε. Πλέον, έχοντας την ευκαιρία να κάνω μία ανεξάρτητη παραγωγή με συνεργάτες που τους επιλέγω και με επιλέγουν, νιώθω πως τώρα ξεκινάω. Είναι ένα πολύ όμορφο και παράλληλα λυτρωτικό συναίσθημα.

Έχεις περάσει και δύσκολες καταστάσεις;

Σαφώς, όπως όλοι.

Καταλαβαίνεις πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος;

Ε, βέβαια! Κάτι αρχίζω και καταλαβαίνω. Δεν ήμουν από τα παιδάκια πάντως που βιαζόντουσαν να μεγαλώσουν. Μου άρεσε πάρα πολύ η κάθε ηλικία κι έπαιζα στη γειτονιά έως τα 15 μου. Τώρα καθώς μεγαλώνω κι εγώ, δεν το βλέπω αυτό μόνο σε εμένα, αλλά και στους ανθρώπους γύρω μου. Δεν μεγαλώνω μόνο εγώ! Η ζωή κυλάει…

Σε φοβίζει;

Ο φόβος μου έχει να κάνει μόνο με την απώλεια αγαπημένων μου ανθρώπων.

Παρακολουθείς την επικαιρότητα; Έχεις δει τι γίνεται με τα talentshows; Είναι πιστεύεις η μόνη διέξοδος ποια για νέους τραγουδιστές;

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω πολύ καλή σχέση με την τηλεόραση μου. Δεν πιστεύω ότι είναι ο μόνος τρόπος, ίσως είναι ο πιο άμεσος, αλλά έχει ένα τίμημα.

Μετά κι αφού τελειώσουν αυτά τα παιχνίδια, τι θεωρείς ότι χρειάζεται ώστε να μείνουν στο προσκήνιο οι τραγουδιστές; 

Μια συγκροτημένη προσωπικότητα, συνοχή στις επιλογές τους, καλά τραγούδια, καλούς συνεργάτες και λίγη τύχη.

Αλλάζουμε συζήτηση κι ας περάσουμε σε εσένα! Πες μου πώς έχεις περάσει τη ζωή σου όσα χρόνια είσαι εδώ;

Νομίζω η ζωή μου είναι πολύ ενδιαφέρουσα όσο καιρό είμαι στην Ελλάδα κι είμαι αρκετά χαρούμενη για αυτό. Νιώθω πλήρης. Αν μου λείπει κάτι, αυτό είναι η οικογένειά μου που βρίσκεται στην Κύπρο.

Ταξιδεύεις πολύ; Ποιο ήταν το τελευταίο ταξίδι σου;

Η μαμά μου έλεγε δύο πράγματα, ότι οι σημαντικότερες επενδύσεις που μπορείς να κάνεις στη ζωή σου, είναι η μόρφωση και τα ταξίδια, γιατί κι αυτά παράλληλα είναι μόρφωση. Σου ¨ανοίγουν¨ το μυαλό. Μου αρέσει να χάνομαι σε νέα μέρη, να περπατάω μόνη μου σε πόλεις, να γνωρίζω κόσμο. Το τελευταίο ταξίδι μου ήταν στην Ελβετία, πήγαμε με τις συμφοιτήτριες μου από το Πανεπιστήμιο και ήταν γεωγραφικής φύσεως, λόγω πτυχίου! Ξέρεις, θέλαμε να δούμε «παγετώνες»! (γέλια)

Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη περίοδος που θα ήθελες να ζήσεις ξανά;

Κάποιες φορές πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται, πόσο απλά ήταν όταν πηγαίναμε ακόμα σχολείο κι ότι το μόνο που είχαμε να κάνουμε, ήταν να διαβάσουμε. Κι όντως, δεν ανησυχούσαμε για τίποτα.

Αν διάλεγες άλλη δεκαετία για να ζήσεις, ποια θα ήταν;

Θα πήγαιναν πίσω στα 70’s! Εξαιρετική δεκαετία, με τρομερή μουσική.

Πώς ήσουν ως παιδί; Έκανες σκανδαλιές;

Ήμουν φρόνιμο παιδί. Έκανα μερικές σκανδαλιές, αλλά πάντα θυμάμαι να τη γλυτώνω γιατί κάπως τύχαινε να φταίνε τελικά οι άλλοι! (γέλια)

Θέλω να μου πεις όμως και για τις σπουδές μερικά πράγματα… 

Εξαρχής, λόγω της φοίτησης μου σε ξενόγλωσσο σχολείο, το να φύγω στο εξωτερικό ήταν μονόδρομος. Οπότε το ενδιαφέρον μου για τη φύση με οδήγησε στο να σπουδάσω περιβαλλοντικές επιστήμες. Διάλεξα να σπουδάσω στο Queen Mary University of London. Γενικά δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνει μία δουλειά «γραφείου», για αυτό και επέλεξα αυτές τις σπουδές.

Μιλάμε για τη φύση και όπως βλέπουμε δεν πάει πολύ καλά. Τι πιστεύεις ότι πρέπει να κάνουμε ώστε να μπούμε σε έναν καλύτερο δρόμο; 

Όλα είναι θέμα παιδείας και πολιτικής. Πρέπει να δοθεί μεγαλύτερο βάρος στην εκπαίδευση των παιδιών γύρω από το περιβάλλον και παράλληλα οι εκάστοτε κυβερνήσεις να πάρουν μέτρα για την προστασία του. Είναι απαράδεκτο να υπάρχουν ακόμα πλαστικές σακούλες στα σούπερ μάρκετ.

Έχεις κουραστεί ποτέ από όλα αυτά; Θα αλλάξει κάτι; 

Πιστεύω στο καλό της ανθρωπότητας και πως κάποια στιγμή θα ξυπνήσει. Γιατί πρέπει…

Κλείνοντας θα ήθελα να μου δώσεις τη δική σου ευχή για τους νέους που προσπαθούν…

Εύχομαι να έχουν υπομονή, επιμονή, επίπεδο και τεράστια αγάπη για τη δουλειά τους.