Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα @ Βρυσάκι

Η αυλή και το σπίτι ενός μικρού χωριού στην Ανδαλουσία μεταφέρεται σε μια ατμοσφαιρική Αθηναϊκή αυλή στο Μοναστηράκι. Ο Λόρκα με Αλμοδοβαρικό ταμπεραμέντο και βαλκανικό ηχόχρωμα εξελίσσεται σε μια ατμοσφαιρική παράσταση που στήθηκε σκηνοθετικά σαν γράφτηκε για την αυλή στην Βρυσακίου 17. Ο Ένκε Φεζολλάρι υποδειγματικός εικονοπλάστης πλάθει μια απολαυστική ηθογραφική παράσταση που ξεχωρίζει παρά τις ερμηνευτικές αδυναμίες.

Γραμμένο το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» αποτελεί το εμβληματικό πολιτικόκοινωνικό έργο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Η 60χρονη αυταρχική μητέρα του σπιτιού Μπερνάρντα, επιβάλλει πένθος 8 ετών και τον εγκλεισμό των πέντε καταπιεσμένων κορών της μετά το θάνατο του πατέρα τους. Ένα τσούρμο γυναίκες αλλησπαράζονται, μαρτυρούν και οδηγούνται στην προσωπική τους κάθαρση, εκφυλιστικά, βίαια αλλά επαναστατικά. Ο Φεζολλάρι με τη σειρά του πράττει επί σκηνής τη δική του επανάσταση. Κρατάει το μεδούλι του πρωτότυπου έργου και εντάσσει τη δική του κοσμοθεωρία. Εξαντλεί κάθε σπιθαμή της μικροσκοπικής αυλής-σκηνής του χώρου, χτίζοντας λειτουργικά σε κάθε λεπτομέρεια της και ένα διαφορετικό επεισόδιο της παράστασης. Παράλληλα εντάσσει κωμικά στοιχεία με δόσεις μαύρου χιούμορ, εμπνέεται από βιωματικά βαλκανικά του ακούσματα που με φυσικότητα κουμπώνουν με την μορφή ωδών στο έργο και χορογραφεί κινήσεις που άλλοτε εντείνουν την δραματικότητα και άλλοτε, όπως η πρώτη εμφάνιση των κορών στα παράθυρα του σπιτιού, επιτείνουν τη μαύρη χιουμοριστική αίσθηση, που τόσο ταιριάζει στην παράσταση. Προσθέστε σε όλα την εξαιρετική δουλειά της Χριστίνας Κωστέα στα κοστούμια. Ο Φεζολλάρι αποδεικνύεται ξανά, ένας εικονοπλάστης που δημιουργεί ατμόσφαιρα και επενδύει στις ερμηνείες των ηθοποιών του. Ανεξάρτητα υποκριτικών δυναμικών. Κάπως έτσι, η Δανάη Παπουτσή στο ρόλο της Μαρτύριο (κόρη) και η Μαρία Σκαφτούρα ως οικονόμος Πόνθια, ξεχωρίζουν με μεγάλη διαφορά από τον υπόλοιπο θίασο. Ακολουθεί με ενδιαφέρουσες στιγμές, όχι όμως αρκετές για ένα συνολικά εντυπωσιακό αποτέλεσμα σε έναν τόσο απαιτητικό ρόλο, η Ελεονώρα Παντελιάδου ως Αδέλα και έπειτα η Αντιγόνη Κουλουκάκου ως Ανγκούστιας. Δυστυχώς, η Δώρα Στυλιανέση στον πρωταγωνιστικό ρόλο της Μπερνάρντα δεν είναι αρκετή, σε ένα έργο που όσο εύσημα κι αν διεκδικεί η σκηνοθεσία, οι ερμηνείες θα καθορίζουν πάντα το τελικό αποτέλεσμα. Συνολικά, πρόκειται για μια απολαυστική θερινή θεατρική εμπειρία που αξίζει.

Υ.Γ Φυλάξτε για ενθύμιο, το δροσερό δώρο που σας περιμένει.