Οι συγκλονιστικές «Μνήμες» του Διονύση Ζάχου

Η ομάδα Con.B.Pro παρουσιάζει για 2η χρονιά, από την Κυριακή 5 Οκτωβρίου, το Σύγχρονο Μονόλογο – Ψυχόδραμα: «ΜΝΗΜΕΣ ΑΦΥΛΟΥ», σε Κείμενο και Σκηνοθεσία Στέβης Μπουζιάνη και Ερμηνεία Διονύση Ζάχου, στο Θέατρο Altera Pars, Μ. Αλεξάνδρου 123 Κεραμεικός – Γκάζι.

Περιγραφή: Νύχτα, μοναχικότητάς του, στη σοφίτα, ανάμεσα στα βιβλία του, συναντά τις μνήμες του. Τον καταδιώκουν! Παλεύει μαζί τους! Αυτός και το μυαλό του, εναντίον τους! Ακροβατεί, στην ιδέα της αυτοκτονίας. Δεν θέλει να θυμάται! Θα τις εξοντώσει ή θα τον εξοντώσουν; Στο παρελθόν, ο βιασμός του… η απουσία της μητέρας του… στο παρόν του συμπεριφορές, τον οδηγούν σε «κρεσέντο» αναρώτησής του: Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο με είπανε; «Μ Ν Η Μ Ε Σ Α Φ Υ Λ Ο Υ». Όπως είναι και οι Μνήμες του!

Πρόκειται για το ψυχογράφημα ανθρώπου, φυλομεταβατικού. Μία ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ, περί της Αφυλίας – Φυλομεταβατικότητας. Το έργο είναι ακατάλληλο κάτω των 18. Αποσπάσματα: «Ένα παιγνίδι είναι – ένα κακό παιγνίδι που κροταλίζει τις ώρες που μένω μόνος» (απόσπασμα/c. St. K. Bouziani)

«Η μνήμη, είναι κάτι σαν μπαλόνι από ήλιο, που χάνει τη δύναμη που το κρατάει από την κλωστή του, και ενώ απογειώνεται, μέσα στις φωνές του πλήθους, επιμένει να εγκλωβίζεται – στη θέαση μίας ματαίωσης.» (απόσπασμα/c. St. K. Bouziani) «Μνήμες – Ασήμαντες… Πες μου λοιπόν μυαλό μου, πως γίνονται σημαντικές;

Μνήμες σημαντικές, πως γίνονται ασήμαντες» (απόσπασμα/c. St. K. Bouziani) «Αναγνωρίζω όσα νιώθω, γνωρίζω όσα βλέπω, θέλω να μου αναγνωρίζονται όσα νιώθω!» (απόσπασμα/c. St. K. Bouziani) «Μνήμες… φυλάξου… ναι… ποτέ δεν ξέρεις, ποιος δικός σου άνθρωπος – θέλει να αποτύχεις…» (απόσπασμα/c. St. K. Bouziani)