Άκου φίλε, τι είναι η κατασκήνωση

Όλοι μέσα μας, κρύβουμε ένα μικρό παιδί. Και όποιος το αρνηθεί, λέει ψέματα. Αυτά που μπορεί να διδάξει σε ένα παιδί η κατασκήνωση, είναι και τα πιο σημαντικά στη ζωή. Πράγματα, τα οποία κανείς δεν μπορεί να φανταστεί. Ποια είναι αυτά;

Σου μαθαίνει να μοιράζεσαι υλικά αγαθά με τους άλλους. Σου μαθαίνει να ζεις, σε μια κλειστή κοινωνία. Να είσαι «ελεύθερος» και να ζεις χωρίς ταμπού και γενικότερες προκαταλήψεις. Μέσα από την κατασκήνωση, ξεκινάς να εξερευνάς τον κόσμο. Να κοινωνικοποιείσαι, καθώς πρέπει να συγκατοικήσεις με άτομα, που ούτε καν τα ξέρεις. Είκοσι μέρες δεν φαίνονται πολλές, αλλά πιστέψτε με, είναι! Οι μεγαλύτερες φιλίες, έγιναν μέσα σε είκοσι μέρες κατασκήνωσης. Οι μεγαλύτεροι έρωτες, «άνθισαν» μέσα σε αυτή.

Διαφορετικοί… κόσμοι και κουλτούρες, «συγκρούονται». Και αυτό είναι που εξιτάρει, όχι μόνο τα παιδιά, αλλά και τα στελέχη που απαρτίζουν μια κατασκηνωτική περίοδο. Η εκτίμηση που αρχίζεις και «τρέφεις» για πράγματα της καθημερινότητάς σου, είναι απερίγραπτη. Γενικότερα, ηρεμεί η ψυχή σου. Η πίεση όλης της χρονιάς… σπάει μέσα εκεί. Σε κάνει ΑΝΘΡΩΠΟ, διάολε!

Η κατασκήνωση είναι τρόπος ζωής. Μαθαίνεις να μοιράζεσαι, να εκτιμάς, να κοινωνικοποιείσαι, να αγαπάς. Μα πάνω απ’ όλα, μαθαίνεις να ζεις. Όπως λέμε και στα μέρη μου… είναι ΥΓΕΙΑ και ΧΑΡΑ!

Θα μπορούσα να γράψω αμέτρητα πράγματα. Χιλιάδες λέξεις. Είμαι «τρελός», το παραδέχομαι. Χαίρομαι γι’ αυτό. Και δεν μετανιώνω για τίποτα.

«Η κατασκήνωση, η δικής μας, έχει τα πιο καλά παιδιά…»

Το διαβάσαμε στο eksoapotadontia.weebly.com.