Το παιδί μου πάει σχολείο

Έρχεται η ώρα λοιπόν που το καλοκαίρι τελειώνει και σταματάνε οι βουτιές!

Σεπτέμβρη χτυπά και πάλι το κουδούνι του σχολείου για να προσέλθουν όλοι οι μαθητές.

Το μόνιμο άγχος είναι αν είναι καλοί μαθητές,αν έχουν καλές βαθμολογίες στα μαθήματα.

Μήπως αυτό όμως δε θα έπρεπε να είναι η προτεραιότητά μας;Μήπως θα έπρεπε βα ασχολούμασταν περισσότερο με το αν το παιδί όντως παρακολουθεί στα μαθήματα,αν συμμετέχει,αν όντως μαθαίνει,αν είναι δέκτης,ενδιαφέρεται ή ακόμα και να προβληματίζεται;

Ξέρει άραγε πώς πρέπει να συμπεριφερθεί στο σχολείο:

Μία καλή προετοιμασία θα αποφέρει τα καλύτερα αποτελέσματα,βάσει της ηλικίας του μαθητή.

Αν είναι πρώτη φορά που πηγαίνει σχολείο,θα πρέπει να το ενημερώσουμε σχετικά με το χώρο αυτό,τι κάνει εκεί,τι είναι οι δάσκαλοι και τα μαθήματα.

Επίσης θα πρέπει να το βοηθήσουμε στο να μάθει και κάποιους κανόνες συμπεριφοράς που απέχουν από αυτούς του σπιτιού,για παράδειγμα,στο σπίτι μπορεί να πηγαίνει τουαλέτα όποτε νιώθει την ανάγκη,αλλά στο σχολείο θα πρέπει να μάθει πως αυτός είναι ένας από τους σκοπούς των διαλλειμάτων.

Στο σχολείο επίσης μαθαίνει να συνυπάρχει και να είναι μέλος της κοινωνίας.

Παροτρύνουμε το νέο μαθητή να γνωρίσει τους συμμαθητές του και να κάνει τους δικούς του φίλους που θα έχει επιλέξει εκείνος.

Είναι κάτι πολύ σημαντικό καθώς οι περισσότεροι φίλοι που έχει,είναι παιδιά των φίλων των γονέων.

Ενημερώνουμε επίσης για τον πολύτιμο ρόλο του δάσκαλου.

Είναι ένα άτομο που έχει ως σκοπό να ενημερώνει, να προσφέρει ερεθίσματα ώστε ο μαθητής να εμπλουτίσει τις γνώσεις του.

Δεν είναι κάποιος που θα πρέπει να φοβάται ο μαθητής,αλλά ένα σεβαστό πρόσωπο,εμπιστεύσιμο και πάντα δίπλα του.

Τέλος,το σημαντικότερο απ’όλα είναι να περάσουμε στο παιδί το ότι το σχολείο είναι ένας χώρος που μπορεί να περνάει καλά,δεν πρέπει να το φοβάται,αλλά κάθε φορά να χαίρεται που ξεκινά μία νέα σχολική μέρα.

Σαν γονείς,αν γονείς οφείλουμε να συζητάμε και να δείχνουμε ενδιαφέρον για το πώς πέρασε το παιδί τη μέρα του στο σχολείο και όταν χρειάζεται να το συμβουλεύουμε χωρίς να παρεμβαίνουμε! Αφήνουμε τα παιδί μας να παίρνει πρωτοβουλίες για το πώς θα χειριστεί κάποιες καταστάσεις,όπως πχ έναν καυγά με κάποιον συμμαθητή.

Υπενθυμίζουμε τέλος ότι οι δάσκαλοί του είναι πάντα δίπλα του σε ό,τι χρειαστεί.

Ας μη ξεχνάμε πως όσο καλή επικοινωνία έχουμε με το παιδί τόσο καλή πρέπει να υπάρχει  και με το δάσκαλο.

Καλή πρόοδο λοιπόν στους νέους μαθητές αλλά και  καλή αρχή στους γονείς!