Κωνσταντίνος Ρήγος: «Να “επαναστατήσουμε”, κάνοντας την αυτοκριτική μας»

Σε έναν δυσοίωνο τόπο, όπου η δημόσια τάξη διασαλεύεται κάθε νύχτα, ένα ζευγάρι πάει κόντρα στην παράδοση και επαναστατεί με τον δικό του τρόπο, υπό τη σκηνοθετική ματιά του Κωνσταντίνου Ρήγου, ο οποίος μας μιλά για την παράσταση «Ρωμαίος και Ιουλιέτα».

Η καταθλιπτική τραγωδία, που έγραψε στην αρχή της καριέρας του ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ, το 1595, για δυο νεαρούς κατατρεγμένους εραστές που ο θάνατός τους, τελικά, κατευνάζει το μίσος και την έχθρα μεταξύ των φεουδαρχικών οικογενειών τους, παρουσιάζεται σε μια ανατρεπτική εκδοχή, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

Ο Κωνσταντίνος Ρήγος προσεγγίζει το κλασσικό λυρικό κείμενο με έναν πρωτόγνωρο τρόπο, μεταφέροντάς μας σε μια παράξενη χώρα, και μιλά για την παράσταση και για τη δική μας «επανάσταση».

Τι σας ώθησε να καταπιαστείτε με αυτό το τόσο γνωστό και κλασσικό έργο;

Εδώ και 3 περίπου χρόνια, έχω αρχίσει να ασχολούμαι με την ιδέα του ανεβάσματος αυτού του έργου. Μάλιστα, στο παρελθόν, είχα βρεθεί και πολύ κοντά στο να γίνει η παράσταση αυτή, αλλά λόγοι συγκυριών ανέβαλαν τότε το ανέβασμα. Με την ανάληψη της διεύθυνσης του Νίκου Διαμαντή ως καλλιτεχνικού διευθυντή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, δέχτηκα την πρόταση από τον ίδιο να ανεβάσω αυτό το έργο. Με αφορμή, μάλιστα, και το έτος Σαίξπηρ που γιορτάζεται φέτος για τα 400 χρόνια από τον θάνατο του, θεωρώ ότι είναι μια ιδανική στιγμή, για να ξαναδεί κανείς αυτό το μαγικό και επαναστατικό έργο του μεγάλου δραματουργού.

Σε τι περιβάλλον τοποθετείτε την ιστορία;

Σε ένα μέλλον άχρονο, άγονο θα έλεγα, όπου ο έρωτας και η αγάπη απαγορεύονται, όπου τα παιδιά μαθαίνουν να μισούν, για να κρατήσουν τη θέση τους στην κοινωνία, για να μπορούν να διατηρήσουν την ισορροπία στα φέουδα. Εκεί, ένα νεαρό ζευγάρι θα επαναστατήσει και θα επιλέξει την απόλυτη αγάπη και τη θυσία ενάντια στο μίσος και την αλλοτρίωση. Η Ιουλιέτα δεν θέλει να γίνει σαν τη μητέρα της και ο Ρωμαίος δεν θέλει να γίνει σαν τον πατέρα του. Και αν δεν υπάρχει λύση στη ζωή, τότε ο θάνατος φαντάζει ιδανικός.

Ποια πρόσωπα τη συνθέτουν;

Μια παρέα παιδιών ηλικίας 14 – 18 χρόνων είναι οι πρωταγωνιστές της ιστορίας, και, πάνω σε αυτήν την ιδέα, σχημάτισα έναν θίασο νέων εξαιρετικών ηθοποιών, που μπήκαν στο ταξίδι που σχεδίασα, για να αποδώσουν τη δική μας εκδοχή του διάσημου έργου. Οι γονείς είναι οθόνες, η παραμάνα και ο Πατήρ Λαυρέντιος, δυο χαρακτήρες βγαλμένοι από τις κωμωδίες του Σαίξπηρ, είναι οι βοηθοί και συνεργάτες των παιδιών. Και ο ηγεμόνας, μια φωνή που δίνει εντολές.

Με ποιον τρόπο επαναστατεί το ερωτευμένο ζευγάρι;

Αποφασίζοντας αυτό για το μέλλον του. Και οι δύο αυτοκτονούν συνειδητά, γιατί δεν υπάρχει λύτρωση σε αυτόν τον κόσμο. Είναι ιδεαλιστές, αλλά, ταυτόχρονα, και κυνικοί, σκληροί, αποφασισμένοι για όλα.

Τι επιθυμείτε να αναδείξετε μέσα από τη σκηνοθετική σας προσέγγιση;

Τη σκληρότητα της κοινωνίας απέναντι στους νέους, τη βία του έργου, αλλά και το απίστευτο χιούμορ των ηρώων. Είναι παιδιά, που παίζουν με τη φωτιά και καίγονται. Αλλά, ακόμα και τη στιγμή του θανάτου τους, χλευάζουν τη ζωή και γελούν με τον εαυτό τους. Για μένα, το έργο είναι μια “κωμωδία” με τραγικό τέλος.

Εμείς, στη σημερινή ασθμαίνουσα Ελλάδα, με ποιον τρόπο χρειάζεται να «επαναστατήσουμε»;

Κάνοντας την αυτοκριτική μας.

Ποια φράση του έργου θα ταίριαζε στην κατάστασή μας;

«Τέτοιες χαρές ορμητικές ολέθρια τελειώνουν».

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Δημήτριος Βικέλας, σκηνοθεσία – χορογραφία – σκηνογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος, δραματουργική επεξεργασία: Έρι Κύργια, συνεργάτης σκηνογράφος: Μαίρη Τσαγκάρη, κοστούμια: Γιώργος Σεγρεδάκης, φωτισμοί: Χρήστος Τσόγκας, σχεδιασμός ήχου: Studio 19, βοηθοί σκηνοθέτη: Έλενα Σκουλά –  Άγγελος Παναγόπουλος, βοηθός χορογράφου: Μαρκέλλα Μανωλιάδη, φωτογραφίες – βίντεο: Κωνσταντίνος Ρήγος, οργάνωση και εκτέλεση παραγωγής: Άγγελος Παναγόπουλος, make up: Έλενα Χατζηνικολίδου / Inglot Greece, βοηθός make up: Αναστασία Δηπτένη, κομμώσεις: Νάσος Ασημακόπουλος. Παίζουν με αλφαβητική σειρά: Αχτάρ Αλέξανδρος, Επιθυμιάδη Δανάη, Καραούλης Γιάννης, Καραχανίδης Αναστάσιος, Κατσής Γιώργος, Παναγιώτης Μπρατάκος, Παϊταζόγλου Κίττυ, Πλεμμένος Κωνσταντίνος, Σταμόπουλος Αντώνης, Πατήρ Λαυρέντιος: Ιερώνυμος Καλετσάνος, παραμάνα: Άρτεμις Μπόγρη (μέτζο σοπράνο) – Λητώ Μεσσήνη (υψίφωνος).

Πληροφορίες

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά: Ηρώων Πολυτεχνείου 32 και Βασ. Γεωργίου – Πειραιάς, τηλ.: 210 4143310 και 210 4143320 (ώρες ταμείου: Τρίτη έως Σάββατο: 10.00 – 14.00 και 18.00 – 21.00, Κυριακή: 15.00 – 21.00). Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη και Κυριακή: 19.00, Πέμπτη και Παρασκευή: 20.30, Σάββατο: 21.00. Τιμές εισιτηρίων: διακεκριμένη ζώνη: 25 ευρώ, κανονικό: 18 ευρώ, φοιτητικό: 12 ευρώ, ΑΜΕΑ – άνεργοι – ατέλειες: 10 ευρώ. Αν είστε από 18 – 28 ετών, το Δημοτικό θέατρο Πειραιά, σας προσκαλεί στις 10 τελευταίες παραστάσεις του έργου ( 6 – 17 Απριλίου), με γενική είσοδο 5 ευρώ. Προπώληση εισιτηρίων: ταμεία θεάτρου, Ticket Services:  Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου), τηλεφωνικά: 210 7234567, ηλεκτρονικά: ticketservices.gr.