Όχι πια σεξ, μόνο ξύλο

Ο ψηφιακός κόσμος έχει αλλεργία στον έρωτα


Το βίντεο, διάρκειας 29 λεπτών, ανέβηκε στο YouTube πριν από δύο εβδομάδες και ήδη έχει συγκεντρώσει μερικά εκατομμύρια views. Ξεκινά με μια προειδοποίηση προς τον θεατή. Θα παρακολουθήσει περιστατικά βίας και θα ακούσει χαρακτηρισμούς τους οποίους πιθανόν να βρει προσβλητικούς. Ακολουθεί μια άτεχνη συρραφή σκηνών που έχουν τραβηχτεί από κινητά τηλέφωνα και κάμερες αυτοκινήτων ή κλειστού κυκλώματος.

Σ’ αυτές βλέπουμε διάφορους τυχαίους ανθρώπους να λύνουν τις μόλις προ ολίγου αποκτηθείσες διαφορές τους με ξύλο: Έξαλλοι οδηγοί που πλακώνονται με άλλους έξαλλους οδηγούς, μαθητές που χτυπιούνται σαν τα κοκόρια μέσα σε έναν κύκλο συμμαθητών τους, θρασύδειλοι τύποι που τσαμπουκαλεύονται σε μέσα μαζικής μεταφοράς, μεθυσμένοι Ρώσοι που γρονθοκοπούν μέχρι αίματος άλλους μεθυσμένους Ρώσους, γυναίκες που ξεμαλλιάζονται σε λούμπεν αμερικανικές γειτονιές…

Οι τρίτοι πολύ σπάνια επεμβαίνουν για να σταματήσουν τον τσακωμό. Συνήθως απλά παρακολουθούν ή τσιρίζουν ενθουσιασμένοι, παροτρύνοντας για ακόμη περισσότερο ξύλο, ενώ οι ερασιτέχνες εικονολήπτες περιγράφουν τα τεκταινόμενα με επιτονισμό τηλεοπτικού ρεπόρτερ. Το γεγονός της βιντεοσκόπησης -με προφανή σκοπό το ανέβασμα στο YouTube- δεν μοιάζει να ενοχλεί ή έστω να απασχολεί τους αντιπάλους.

Αντιμετωπίζεται σαν κάτι απολύτως λογικό. Η ένταση συνεχίζεται στα σχόλια, κάτω από τα βίντεο, όπου οι τεχνικές αναλύσεις και τα «αυτά δεν πρέπει να γίνονται» μετατρέπονται γρήγορα σε διαξιφισμούς και βρισίδια, ξέχειλα με φυλετικό μίσος.

Υπάρχουν δεκάδες τέτοια βίντεο, ταξινομημένα κατά ημερομηνία ή και θεματικά. Κάποιος έχει συγκεντρώσει εγκληματικές πράξεις που πήγαν στραβά. Σ’ ένα δίχως ήχο βίντεο από κάμερα κλειστού κυκλώματος, βλέπουμε τρεις νεαρούς να επιχειρούν να κλέψουν μια μοτοσυκλέτα. Ξαφνικά οι δύο το βάζουν στα πόδια ενώ ο τρίτος γονατίζει αργά. Μια σκούρα κηλίδα εμφανίζεται στην πλάτη του. Έπειτα ο νεαρός ξαπλώνει σε μια αφύσικη στάση και μένει ακίνητος.

Υπάρχουν όμως και επιλογές για τους οπαδούς του αυθεντικού πολέμου. Αρκεί να χρησιμοποιήσεις τις σωστές λέξεις κλειδιά και θα αποκτήσεις πρόσβαση σε υλικό από κανονικές μάχες, τραβηγμένο επί τόπου με κινητά τηλέφωνα ή action cams στερεωμένες στα κράνη των μαχητών. Βομβαρδισμοί κτιρίων, πολεμιστές που ψυχορραγούν με το όνομα του Αλλάχ στο στόμα τους, κάμερες που κινούνται από προκάλυμμα σε προκάλυμμα και τελικά πέφτουν κάτω και καταγράφουν, ακίνητες πια, μια λοξή εικόνα του δρόμου.

Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, τα παραπάνω βίντεο είναι ελεύθερα σε ό,τι αφορά τη θέαση, τον σχολιασμό, την ενσωμάτωση σε άλλα σάιτ ή την κοινοποίηση στα κοινωνικά δίκτυα. Επίσης, όπως όλες οι δημοφιλείς αναρτήσεις, έχουν πάνω τους διαφημιστικά μπάνερ. Έχουν δηλαδή κριθεί άξια για να προωθήσουν ένα προϊόν, συμμετέχουν στον οικονομικό κύκλο και ως εκ τούτου δικαιούνται να χαρακτηριστούν mainstream.

Δεν συμβαίνει το ίδιο με άλλου τύπου αναρτήσεις, οι οποίες είναι σχεδόν απαγορευμένες από τις δημοφιλείς ψηφιακές πλατφόρμες. Αν, για παράδειγμα, ανεβάσεις στο Facebook τη φωτογραφία μιας γυμνόστηθης γυναίκας, το πιθανότερο είναι να στην κατεβάσουν αμέσως και να δεχτείς αυστηρή προειδοποίηση για να μην το ξανακάνεις. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με διάφορα «προκλητικά» βίντεο στο YouTube. Γενικά, ο ερωτισμός στο διαδίκτυο –όπως και στην τηλεόραση- είναι αποδεκτός μόνο σε μια συγκεκριμένη σεξιστική και λιγούρικη εκδοχή («Η Καρντάσιαν το …τερμάτισε», «Δείτε τα οπίσθια που …έσπασαν το Instagram», κλπ). Υπάρχει βέβαια και η πορνογραφία η οποία όμως έχει τη δική της οικονομία και βρίσκεται σε άλλα διαδικτυακά μονοπάτια, πιο βρώμικα και πιθανόν μολυσμένα από ιούς.

Κάθε άλλη μορφή ερωτισμού είναι εξοβελιστέα. Ακόμη και τα φιλιά απαγορεύονται, ειδικά αν είναι μεταξύ ανθρώπων του ίδιου φύλου. Γιατί οι άντρες επιτρέπεται να αλληλοσκοτώνονται στο ξύλο ή να διαμελίζονται από βλήματα όλμων. Να φιλιούνται όμως, όχι. Αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να γίνονται…

Άραγε για τούτο τον αιμοχαρή πουριτανισμό, ευθύνεται το αυγό ή η κότα; Είναι δηλαδή προϊόν της περίφημης αυτορρύθμισης της αγοράς, μία τάση της κοινωνίας με την οποία οι επιχειρηματίες και οι διαφημιστές σπεύδουν αναγκαστικά να συνταχθούν; Ή μήπως το κοινό (όλοι εμείς) απλώς εκπαιδεύτηκε μέσα από μια πολύχρονη διαδικασία που ξεκίνησε αντίστροφα; Δύσκολο να πεις με σιγουριά. Το μόνο βέβαιο είναι πως το αυγό και η κότα είναι μαζί σ’ αυτό το ταξίδι. Επιβάτες στο ίδιο αεροπλάνο, που πετά προς το άγνωστο με το πηδάλιο μπλοκαρισμένο.

via



ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΕΑ!