Μετακόμιση σημαίνει αναμνήσεις, αλλαγή και καινούριο ξεκίνημα

Ένα βιβλίο της ζωής σου με ένα κεφάλαιο υπέροχο, τεράστιο και γεμάτο αληθινή λογοτεχνία, ξέρεις πως δεν υπάρχει λόγος να θλίβεσαι που ξεκινάει ένα καινούριο κεφάλαιο, αλλά βαθιά μέσα σου πιστεύεις ότι το βιβλίο θα τελειώσει και θα παραμένει το αγαπημένο σου κομμάτι.

Δεν είναι εύκολη η αλλαγή, χρειάζεται κουράγιο κι αποφασιστικότητα και πάνω απ’ όλα δύναμη κι όρεξη να ανακαλύψεις το καινούριο κομμάτι της ιστορίας σου. Μαζί με το φόβο και τη θλίψη, θα ακολουθήσει κι ο ενθουσιασμός. Τα ενδεχόμενα είναι άπειρα κι όμως είσαι τόσο ερωτευμένος με το τι έχει ήδη συμβεί που δε δίνεις μια ευκαιρία στο μέλλον.

Ένα καινούριο τοπίο περιγράφεται στις επόμενες σελίδες και δεν τους έχει ρίξει ούτε μια ματιά. Είτε είναι αναμνήσεις, είτε είναι απωθημένα ή μια ρουτίνα που σε μάγεψε, θυμήσου πως ανήκει στο παρελθόν. Σαν πετραδάκια τα κουβαλάς μαζί σου και σε βαραίνουν όλα μαζί, αλλά φέρουν τις μυρωδιές και τη μαγεία όσων σε κέρδισαν.

Κάθε πετραδάκι μια ιστορία που θα μένει μαζί σου. Το βάρος συνέχεια θα μεγαλώνει, αλλά το ίδιο κι η δύναμή σου. Ήρθε η ώρα να μεγαλώσεις τη συλλογή σου. Ένα καινούριο ξεκίνημα, ένα κεφάλαιο που θα κάνει το προηγούμενο να φαίνεται αστείο.

Αφήνεις πίσω σου πολλά όμορφα μέρη που ανακάλυψες, καφετέριες, στέκια, και παγκάκια που άραζες με φίλους, κι εκείνη την όμορφη ταβέρνα που το φθινόπωρο γέμιζε με φύλλα ή το μέρος που κρυβόσουν με τον έρωτά σου, αλλά μην υποτιμάς όλα όσα σε περιμένουν.

Μια ματιά έξω απ’ το λεωφορείο κι έχεις ήδη προσπεράσει χιλιόμετρα σ’ ένα δευτερόλεπτο. Σκέψου πόσα καινούρια μέρη περιμένουν να τα ανακαλύψεις, φαντάσου πόσα άτομα είναι γραφτό να σε γνωρίσουν και να σε εκτιμήσουν, να σε αγαπήσουν και να σε τσατίσουν. Κι οι παλιοί σου φίλοι δε θα είναι πάντα εκεί για εσένα, αλλά θα ξαναβρεθείτε.

Η ζωή δεν επαναφέρεται στο μηδέν, οι σελίδες γυρνάνε και τα κεφάλια αλλάζουν, αλλά η ιστορία γράφεται συνέχεια όσο αργά και να κυλάει ο χρόνος στο μυαλό σου. Η πένα που κρατάς στο χέρι σου δε σβήνεται και μαζί μ’ αυτήν αποτυπώνονται κι οι ατάκες σου, τα συγγραφικά σου μεγαλεία, τα ορθογραφικά σου, οι αγάπες κι οι κακίες σου.

Μη φοβάσαι να κάνεις μουτζούρες στο βιβλίο σου, ο χρόνος είναι ρευστός και κυλάει όσο κοιμάσαι τα βράδια. Βιάσου και γράψε όσα περισσότερα προλαβαίνεις. Άλλαξε κεφάλαιο και γράψε, κι αν δεν ξέρεις τι σε περιμένει, απλώς ζωγράφισε.

Δε χρειάζεται να φοβάσαι πλέον, η αλλαγή πονάει αλλά σε κάνει πιο δυνατό. Θα στεναχωρηθείς, κι ίσως δακρύσεις και λίγο, αλλά θα συνεχίσεις να γράφεις τόσο όμορφα όσο γράφτηκαν κι οι προηγούμενες σελίδες. Σκούπισε λοιπόν τα μαγουλάκια σου, κατέβα απ’ το λεωφορείο και πιάσε την πένα. Γράψε για τον κόκκινο ουρανό που αντίκρισες και το ζεστό αέρα που ανέπνευσες, μόλις πάτησες το πόδι σου στην άσφαλτο.

Πες μας για τις κόρνες των αμαξιών και τα κτήρια στο δρόμο, για το σπίτι σου, τα τζιτζίκια που ακούγονται τριγύρω και τη γειτονιά που ανήκεις πια. Κι όταν ξεκουραστείς στο καινούριο σου κρεβάτι με τα σεντόνια που έφεραν τη μυρωδιά από μακριά κι ανοίξεις το παράθυρο, σκέψου πόσα πράγματα δεν έκανες εκεί που ήσουν.

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να κοιτάμε τι ήμασταν και γιατί, γι’ αυτό αποφάσισε τι θα φέρει αυτός ο νέος άνεμος κι ονόμασέ το κεφάλαιο δύο. Με μεγάλα, μαύρα γράμματα.

via