Ένα καλό κρεβάτι είναι ένας καλός λόγος να κολλήσεις

Καταστάσεις περίπλοκες, που μπλέκεται το μυαλό σου και δεν ξέρεις κατά πόσο θέλεις. Ή μάλλον λάθος, ότι θέλεις το ξέρεις και το νιώθεις. Το πρόβλημα είναι ότι δεν είσαι ακόμη μέσα σε αυτό, δεν έχεις κολλήσει κι ούτε ξέρεις μέχρι πού θα έφτανες για το πρόσωπο αυτό. Και δε μιλάμε φυσικά για κάποιο φίλο ή γνωστό. Μιλάμε για το άτομο που έχει τραβήξει το ενδιαφέρον σου και σε κερδίζει καθημερινώς.

Άλλοι το αποκαλούν έρωτα κι ίσως όντως να ναι αυτό το όνομά του. Μα κι ο έρωτας θέλει κι άλλα για να σε πνίξει στα νερά του. Δεν αρκούν δύο όμορφα μάτια, χρειάζονται χάδια και φιλιά, γέλια κι αγκαλιές. Δεν είναι λίγοι σαφώς αυτοί που αρκούνται μόνο σε αυτά, κολλάνε και παραδίδουν τα όπλα. Αυτοί οι λίγο πιο ρομαντικοί κι ονειροπόλοι.

Άλλοι πάλι δεν πέφτουν αμαχητί. Ζητάνε κι άλλα σημεία κοινά ως άκρως ρεαλιστές. Ζητάνε έντονες βραδιές έρωτα και πόθου, που θα τους στιγματίσουν και θα διαταράξουν την καθημερινότητά τους. Κακά τα ψέματα, ένα καλό κρεβάτι είναι ένας πολύ καλός λόγος για να κολλήσεις με κάποιον. Κι ίσως να μην είναι μόνο λόγος.

Ίσως να ναι και προϋπόθεση στις μέρες μας. Πώς χαρακτηρίζεται βέβαια ως καλό ένα κρεβάτι, είναι η αναμενόμενη πρώτη σκέψη. Η δική μου απάντηση είναι πως καλό σεξ είναι το παθιασμένο, αυτό που δε χορταίνεις τον άλλον. Που θέλεις να αγγίξεις κάθε σημείο του κορμιού του με τα χείλη σου και να τον δεις να τρέμει στα χέρια σου. Κι αυτό φυσικά με ένα άτομο για το οποίο νοιάζεσαι, που σου έχει ανάψει τη φωτιά κι έρχεται το σεξ σαν βενζίνη να τη φουντώσει.

Όσο καλή κι αν είναι μια ξεπέτα, πάντοτε το σεξ με έναν άνθρωπο για τον οποίο έχεις συναισθήματα, θα υπερέχει. Κι αυτό γιατί δεν έχεις τίποτα να μετανιώσεις το πρωί και καθ’ όλη τη διάρκειά του είσαι εκεί. όχι μόνο με το σώμα αλλά με το νου και την ψυχή. Δεν κάνεις δεύτερες σκέψεις, δεν αμφιβάλλεις, δεν προσπαθείς. Σου βγαίνει αυθόρμητα κάθε κίνηση και λέξη. Δίνεσαι ολοκληρωτικά και δίνεις και τον καλύτερό σου εαυτό γιατί σε ενδιαφέρει κι η ευχαρίστηση του άλλου.

Κι είναι το άτομο αυτό, που σου χει κάνει μπουρδέλο το μυαλό και σε κατακλύζει με συναισθήματα που μέχρι πρότινος δειλιάζανε να βγουν στην επιφάνεια. Δεν είναι δηλαδή το κρεβάτι που σου δημιουργεί τα συναισθήματα απ’ το πουθενά, αλλά αυτό που ανοίγει διάπλατα τις πόρτες για να εκφραστούν ελεύθερα. Κολλάς όταν αφήνεις τον εαυτό σου ελεύθερο να ζήσει μια κατάσταση και να δεθεί με έναν άνθρωπο. Κι ανάμεσα στα σεντόνια είναι μια πολύ καλή στιγμή για να συμβεί αυτό.

Το πρόβλημα βέβαια της εποχής μας είναι πως το κρεβάτι δεν επισφραγίζει τον έρωτα. Αντίθετα οι άνθρωποι μέσα από πολλά κρεβάτια προσπαθούν να αισθανθούν. Κι ο έρωτας αν δε σε ρίξει εξαρχής, όσο και να το προσπαθείς δε θα έρθει στην πορεία.

Ίσως πάλι βεβαία το δικό μου μυαλό να χει μείνει σε άλλες εποχές. Όπως και να ‘χει όμως η άποψή μου είναι πως κρεβάτι αρκετά καλό για μια βραδιά, εύκολα μπορεί κανείς να βρει. Το θέμα είναι να παραμείνει καλό όσες βραδιές κι αν περάσουν και κάθε φορά να είναι ακόμη καλύτερη απ’ την προηγούμενη. Και φυσικά να κολλήσεις με ένα άτομο που κάθε επόμενή του βραδιά θα θέλει να την περάσει μαζί σου.

via