Ο Σωκράτης Μάλαμας δίνει εικόνα στο «Με Το Κρασί Στο Αίμα» – Hit Channel
«Με Το Κρασί Στο Αίμα» ξυπνά την πόλη που κοιμάται ο Σωκράτης Μάλαμας.
Ο Σωκράτης Μάλαμας, ένας από τους πιο σημαντικούς ερμηνευτές και τραγουδοποιούς της γενιάς του, έχει κυκλοφορήσει τη νέα δισκογραφική δουλειά του.
Τα «Κάτοπτρα» συγκαταλέγουν στον ίδιο άλμπουμ δεκατέσσερα τραγούδια με την προσωπική υπογραφή του Σωκράτη Μάλαμα στη σύνθεση και σε στίχους δικούς του και των Γιάννη Χαλιώτη, Φωτεινής Λαμπρίδη, Άρη Κεραμάρη, Ισαάκ Σούση, Γιώργου Κλεφτογιώργου και Πάνου Ηλιόπουλου.
Συνταξιδιώτες του Σωκράτη Μάλαμα σε τέσσερα μουσικά κομμάτια από το συνολικό οδοιπορικό που αντανακλάται στα «Κάτοπτρα» είναι τέσσερις αξιόλογες φωνές.
Ο Σωκράτης Μάλαμας παραδίδει το μικρόφωνο στις πολύ αγαπημένες Νατάσσα Μποφίλιου και Ελεωνόρα Ζουγανέλη, όπως επίσης και στους Πέτρο Μάλαμα και Λαμπρινή Καρακώστα.
Οι τίτλοι των τραγουδιών
- Κάτοπτρα
- Να ‘Σαι Ποτάμι Που Κυλά
- Έπαψα Να Σε Σκέφτομαι – Ελεωνόρα Ζουγανέλη
- Έτοιμη Γιορτή – Πέτρος Μάλαμας
- Τα Σχέδια
- Του Ανέμου Φτερό
- Με Το Κρασί Στο Αίμα
- Εγώ Όταν Σ’ Αγάπησα – Νατάσσα Μποφίλιου
- Περί Ου Ο Λόγος
- Στον Πατέρα Μου
- Γαλάζια Σκόνη – Λαμπρινή Καρακώστα
- Στα Πετράλωνα
- Λέω
- Ο Βασιλιάς Του Θεάτρου
«Να ‘μαστε πάλι εδώ ξανά»
Το τραγούδι «Με Το Κρασί Στο Αίμα» μέσα από τα «Κάτοπτρα» είναι αυτό που επιλέχθηκε από το Σωκράτη Μάλαμα μετά το ομώνυμο και «Του Ανέμου Το Φτερό» για να μετουσιωθεί σε εικόνα.
Σε σκηνοθεσία Kle, η σύνθεση του καλλιτέχνη και οι στίχοι του Άρη Κεραμάρη μπλέκονται με ανέμελες στιγμές από το στούντιο και τις ηχογραφήσεις του δίσκου, τονίζονται με πρόσωπα της καθημερινότητας και εμπλουτίζονται με εικόνες της πόλης.
Το καινούριο άλμπουμ του Σωκράτη Μάλαμα κυκλοφορεί από την Αρτύς.
Σωκράτης Μάλαμας – «Με Το Κρασί Στο Αίμα» (Στίχοι – Stixoi – Lyrics)
Να ‘μαστε πάλι εδώ ξανά στον ίδιο στεναγμό
αβέβαιοι πως ήρθαμε, κανένας δε θυμάται.
Με το κρασί στο αίμα μας και με καλό καιρό
ήρθαμε να ξυπνήσουμε την πόλη που κοιμάται.
Μάτια μου που άφησα μακριά, δε θα σας ξαναδώ
ό,τι μαζί σας έζησα κανείς δε θα πιστέψει
κάποιου τρελού τ’ ανάθεμα, μας έφερε ως εδώ
κανένας μας δεν πέθανε, μα όλοι έχουν σαλέψει.
Να ‘μαστε πάλι εδώ ξανά, στην ίδια διαδρομή
πως διάολο την πατήσαμε κανένας μας δεν ξέρει.
Με γέλια και πειράγματα με γλέντια και χορό
έκλεισε η πόρτα πίσω μας μια μέρα μεσημέρι.
Μάτια μου που σας άφησα μακριά, δε θα σας ξαναδώ
ό,τι μαζί σας έζησα κανείς δε θα πιστέψει
κάποιου τρελού τ’ ανάθεμα, μας έφερε ως εδώ
κανένας μας δεν πέθανε, μα όλοι έχουν σαλέψει.
Να ‘μαστε πάλι εδώ ξανά, παράξενη στιγμή
Τη μέρα λέμε προσευχές, τα βράδια κολασμένοι
Μ’ άλλον κινήσαμε χρησμό, για μια σπουδαία γιορτή
Μα όσο και αν ξεμπερδεύουμε, μένουμε μπερδεμένοι
Μάτια μου που σας άφησα μακριά, δε θα σας ξαναδώ
ό,τι μαζί σας έζησα κανείς δε θα πιστέψει
κάποιου τρελού τ’ ανάθεμα, μας έφερε ως εδώ
κανένας μας δεν πέθανε, μα όλοι έχουν σαλέψει.