Τα ορόσημα στην ιστορία που διαμόρφωσαν τη διοργάνωση • Hit Channel

Η 62χρονη ιστορία της Eurovision διαθέτει τα δικά της σημεία – ορόσημο που τη διαμόρφωσαν όπως τη γνωρίζουμε και την απολαμβάνουμε σήμερα.

Η ιστορία του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision ξεκίνησε ως το πνευματικό παιδί του Marcel Bezençon της EBU. Ο διαγωνισμός βασίστηκε στο ιταλικό μουσικό φεστιβάλ του Sanremo και σχεδιάστηκε για να δοκιμάσει τα όρια της τεχνολογίας ζωντανής τηλεοπτικής μετάδοσης.

Η πρώτη διοργάνωση διεξήχθη στις 24 Μαΐου του 1956, όταν συμμετείχαν εφτά χώρες. Με τη συνοδεία ζωντανής ορχήστρας, ο κανόνας στα πρώτα χρόνια και με απλά τραγούδια σε κάθε ραδιοφωνικό σταθμό, ο διαγωνισμός εξελίχθηκε σε μία αληθινή πανευρωπαϊκή παράδοση.

Excuzez-moi?

Στο ξεκίνημα, ήταν προφανές για τους συμμετέχοντες ότι θα έπρεπε να τραγουδούν στην εθνική γλώσσα της χώρας τους. Ωστόσο, καθώς η σουηδική συμμετοχή του 1965, «Absent Friend», τραγουδήθηκε στα αγγλικά, η EBU έθεσε πολύ αυστηρούς κανόνες στη γλώσσα που θα μπορούσε να ερμηνευτεί κάθε τραγούδι. Οι εθνικές γλώσσες έπρεπε να χρησιμοποιούνται σε όλους τους στίχους.

Οι στιχουργοί σε όλη την Ευρώπη σύντομα συντάχθηκαν στην αντίληψη ότι η επιτυχία θα ερχόταν εάν οι κριτές μπορούσαν να κατανοήσουν το περιεχόμενο, έχοντας ως αποτέλεσμα συμμετοχές όπως το «Boom-Bang-A-Bang» και το «La La La». Το 1973, οι κανονισμοί για τη γλώσσα χαλάρωσαν και το επόμενο έτος οι ABBA νίκησαν με το «Waterloo». Εκείνη η ελευθερία των γλωσσικών κανονικών θα αντιστρεφόταν το 1977, προκειμένου να επιστρέψει ως μόνιμη κατάσταση στο διαγωνισμό του 1999.

Τις ψήφους σας παρακαλώ

Το βαθμολογικό σύστημα που χρησιμοποιείται στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision έχει αλλάξει στο πέρασμα των χρόνων. Το σύγχρονο σύστημα έχει τεθεί σε ισχύ από το 1975. Οι ψηφοφόροι απένειμαν ένα σετ πόντων από το 1 έως το 8, μετά 10 και τελικά 12 στα τραγούδια των άλλων χωρών, με το πιο αγαπημένο να βραβεύεται με τους διάσημους «douze points» (σ.σ. «12 πόντοι» στα γαλλικά).

Ιστορικά, οι ψήφοι κάθε χώρας αποφασίζονταν από έναν εσωτερικό κριτή, όμως το 1997 πέντε χώρες πειραματίστηκαν με το televoting, δίνοντας την ευκαιρία στους πολίτες τους να ψηφίσουν μαζικά τα αγαπημένα τραγούδια τους. Το πείραμα ήταν επιτυχημένο και από το 1998 όλες οι χώρες ενθαρρύνθηκαν να χρησιμοποιήσουν το televoting όπου ήταν πιθανό.

Σήμερα, το κοινό μπορεί να ψηφίσει και μέσω SMS. Όποιος τρόπος ψηφοφορίας και εάν χρησιμοποιείται – κριτής, τηλέφωνο ή SMS – οι χώρες δε γίνεται να ψηφίσουν το δικό τους τραγούδι.

Επέκταση με τα Ημιτελικά

Η λήξη του Ψυχρού Πολέμου στις αρχές των 90’s οδήγησε σε μία ξαφνική αύξηση στα νούμερα, πολλές χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ μπήκαν στη σειρά ώστε να διαγωνιστούν για πρώτη φορά. Αυτή η διαδικασία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με πολλές και ακόμα περισσότερες χώρες να συμμετέχουν. Γι’ αυτό το λόγο, το 2004 εισήχθη το σκέλος του Ημιτελικού από την EBU, το οποίο εξελίχθηκε σε δύο Ημιτελικούς στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision το 2008.

Τώρα όλες χώρες, εκτός από τους «Big Five» – Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και Ηνωμένο Βασίλειο – μαζί με τη διοργανώτρια χώρα, πρέπει να καταταχθούν στους κορυφαίους δέκα ενός Ημιτελικού για να προκριθούν στον Τελικό.

60 χρόνια και συνεχίζει

Το 2015, ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision γιόρτασε την 60η επέτειό του. Το BBC διοργάνωσε ένα μεγάλο επετειακό show στο Λονδίνο, προσκαλώντας πάνω από μία ντουζίνα πρώην συμμετεχόντων.

Και για να τιμήσουν την προσήλωση της χώρας στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision για περισσότερα από 50 χρόνια, οι διοργανωτές δέχτηκαν την Αυστραλία προκειμένου να συμμετάσχει για πρώτη φορά.

Παρ’ όλο που η ηλικία του θεσμού είναι αξιοσέβαστη, μετρώντας 62 έτη όπως έχει αναφερθεί, η… συνταξιοδότηση δε διαφαίνεται πουθενά στον ορίζοντα.

Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision εξακολουθεί να είναι το πιο σύγχρονο ζωντανό τηλεοπτικό θέαμα διασκέδασης στον κόσμο.

Δείτε επίσης:
Οι αριθμοί και τα πρόσωπα που έχουν στιγματίσει τη Eurovision