Γιάννης Θεοδωρόπουλος

Στις εικόνες αυτές ο Θεοδωρόπουλος συνεχίζει, όπως και στις προηγούμενες εκθέσεις του, να εστιάζει στον προσωπικό του χώρο ψηλαφίζοντας την προσωπική του διαδρομή και τους μηχανισμούς συγκρότησης του Εγώ μέσα από μικρές καθημερινές ιστορίες ραστώνης, αδιέξοδων αγορίστικων ονείρων και συχνά κεκαλυμμένης με χιούμορ θλίψης.


Στις εικόνες αυτές ο Θεοδωρόπουλος συνεχίζει, όπως και στις προηγούμενες εκθέσεις του, να εστιάζει στον προσωπικό του χώρο ψηλαφίζοντας την προσωπική του διαδρομή και τους μηχανισμούς συγκρότησης του Εγώ μέσα από μικρές καθημερινές ιστορίες ραστώνης, αδιέξοδων αγορίστικων ονείρων και συχνά κεκαλυμμένης με χιούμορ θλίψης.

Στις εικόνες αυτές ο Θεοδωρόπουλος συνεχίζει, όπως και στις προηγούμενες εκθέσεις του, να εστιάζει στον προσωπικό του χώρο ψηλαφίζοντας την προσωπική του διαδρομή και τους μηχανισμούς συγκρότησης του Εγώ μέσα από μικρές καθημερινές ιστορίες ραστώνης, αδιέξοδων αγορίστικων ονείρων και συχνά κεκαλυμμένης με χιούμορ θλίψης.

Στις εικόνες αυτές ο Θεοδωρόπουλος συνεχίζει, όπως και στις προηγούμενες εκθέσεις του, να εστιάζει στον προσωπικό του χώρο ψηλαφίζοντας την προσωπική του διαδρομή και τους μηχανισμούς συγκρότησης του Εγώ μέσα από μικρές καθημερινές ιστορίες ραστώνης, αδιέξοδων αγορίστικων ονείρων και συχνά κεκαλυμμένης με χιούμορ θλίψης.

Οι φωτογραφίες του απεικονίζουν με μνημειακή διάθεση ακατάστατα στοιβαγμένα ρούχα σε έπιπλα με εξαίρεση το ρούχο της μητέρας, που ακουμπά με φροντίδα στην άδεια καρέκλα. Ο οικείος χώρος ενέχει τον περίκλειστο αλλά και προστατευμένο χαρακτήρα του θερμοκηπίου (θέμα της 1ης έκθεσης του Θεοδωρόπουλου στην γκαλερί Α.Δ. το 1999), η αφήγηση εντούτοις συμπλέκεται με την ίδια την ιστορία της τέχνης επαναφέροντας την συζήτηση για την σχέση γλυπτού και βάθρου. Κάθε εικόνα του είναι αυτοπροσωπογραφία αφού το σημαντικό δεν είναι αυτό που εικονίζεται, αλλά αυτό που υπονοείται.
Ο Θεοδωρόπουλος με εμμονή αναζητά την διατήρηση της στιγμής και την περιπλάνηση στον χώρο του προσωπικού βιώματος, σαν την Αλίκη που περνάει από την άλλη μεριά του καθρέφτη για να χαθεί στον κόσμο του ονείρου.
Οι εικόνες του παραπέμπουν σε έναν κόσμο ευάλωτο που ταυτόχρονα παραμένει ισχυρός. Για τον Θεοδωρόπουλο η φωτογραφία αποτελεί πεδίο αναζήτησης της ανθρώπινης εμπειρίας και ταυτότητας. Θα μπορούσαμε, εν τέλει, να πούμε ότι οι εικόνες του φλερτάρουν ακροθιγώς με πλευρές της ψυχανάλυσης και στοχεύουν στον στοχασμό και την αναζήτηση ευρύτερων αληθειών και σκοτεινότερων βασιλείων.
Γκαλερί ΑΔ
Είσοδος ελεύθερη
18.05.2011 έως 16.07.2011
 
Τρίτη έως Παρασκευή 12:00–21:00
Σάββατο 12:00–16:00
Παλλάδος 3, 105 54 Αθήνα, Τηλ: +302103228785, http://www.adgallery.gr



ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΕΑ!