Λευτέρης Βαζαίος: ”Ήμουν ψευτόμαγκας όταν άρχισα τις καταχρήσεις, αλλά μάγκας όταν τις σταμάτησα”

Λαϊκός με τσαμπουκά και γνήσιος νησιώτης. Ο Λευτέρης Βαζαίος μετά από καιρό ανοίγει την καρδιά του και μιλάει για όλα. Τα άσχημα που πέρασε στην ζωή του, την μουσική, τον έρωτα, τις εξαρτήσεις, την αλλαγή του και ακόμα καλύτερα την νέα του ζωή !!

Μια αποκαλυπτική συνέντευξη που θα συζητηθεί !!

Να ξεκινήσουμε από τα καινούργια τραγούδια που σηματοδοτούν την επιστροφή σου; Επιστρέφεις πιο ανανεωμένος με καινούργια τραγούδια; Έχει αλλάξει κάτι;

Το cd λέγεται «Μόνος μου», το τραγούδι λέγεται «Θέλω να είμαι μόνος μου» με όποιες παραμέτρους μπορείς να το φανταστείς. Πιστεύω ότι στα 45 μου, θέλω να τραγουδήσω αυτά που θέλω κι αυτά που ονειρεύομαι και κυκλοφορεί από την Real music Έχει μέσα κι ένα ζειμπέκικο και είναι μια δουλειά που έχει επιμεληθεί ο Γιάννης Μαχαίρας. Είναι μια δουλειά που με αντιπροσωπεύει απόλυτα.

 

Τι είναι αυτό που σε κάνει να πιστεύεις ότι ο κόσμος έχει μια άλλη εντύπωση για σένα;

Είμαι τριάντα χρόνια τραγουδιστής και δεν έχω δει κάτι άλλο. Πιθανόν, για κάποιους λόγους, να έχουν λανθασμένη εντύπωση. Ήμουν και παραμένω ο ίδιος.

Δεν θέλει να αλλάξεις την γνώμη του κόσμου για εσένα αν είναι άσχημη ή διαφορετική; Δεν θέλεις να κερδίσεις περισσότερους ανθρώπους;

Θέλω αυτοί που είναι, να αναπαράγονται με έναν αυθεντικό Λευτέρη.

Τον αυθεντικό όμως, δεν πρέπει να τον γνωρίσουν κάπως; Θα σε γνωρίσουν μόνο αν έρθουν να σε ακούσουν; Είσαι ένας άνθρωπος που δεν επιδιώκει την δημοσιότητα .Γι’ αυτό υπάρχεις εσύ!

Όπως καθόμαστε εδώ και πίνουμε καφεδάκι ή ποτάκι έτσι και στα μαγαζιά. Δεν κλείνομαι στο καμαρίνι, αλλά είμαι ανάμεσα στον κόσμο. Μιλάμε, ακούω τα προβλήματά τους, το τηλέφωνό μου είναι συνέχεια ανοιχτό για τα αδέλφια μου. Το life styleείναι κάπως γιατί το πουλάνε κάπως. Εγώ βγάζω τον Λευτέρη που παίζει βιολί, κάνει παρέα, μιλάμε.

Δεν θέλεις να πουλήσεις τον εαυτό σου διαφορετικά.

Όχι. Ούτε τον εαυτό μου, ούτε την προσωπική μου ζωή. Μόνο τα τραγούδια μου.

Ο κόσμος μπορεί να έχει σχηματίσει γνώμη για σένα, από αυτά που γράφτηκαν κατά καιρούς.

Εσύ τι απαντάς σε όλα αυτά;

Ελάτε να με γνωρίσετε από κοντά. Να κάνουμε παρέα, να τραγουδήσουμε, να γουστάρουμε. Είμαστε λαικοί άνθρωποι.

Με τις καλές εποχές που διανύσαμε παλιότερα, δεν θα έπρεπε να μιλώ σε άνθρωπο. Προσπαθούσα να είμαι απλά. Πήγαινα σε καφενεία και έλεγα «Παιδιά, εδώ είμαι». Κι ήταν και κάποια ψώνια που με ένα σουξεδάκι κάνανε επτά πλατίνες. Να ανέβω στα δέντρα και να κάνω την τσίτα; Όχι. Και αυτοί που με έχουν στηρίξει το ξέρουν και με αυτούς κάνω παρέα. Κάνω παρέα με ψαράδες, χασάπηδες, γιατί αυτοί με έχουν στηρίξει στα μαγαζιά.

Δεν ξεχνάς τους ανθρώπους. Δεν σε ενδιαφέρει τι είναι ο καθένας. Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι που δεν μπορούν να έρθουν να σε δουν. Αλλά σε συμπαθούν.

Λένε τα τραγούδια είναι έντεχνα, κουλτουριάρικα…. Τα τραγούδια είναι για τον λαό και υπάρχουν μόνο λαϊκά τραγούδια. Τα υπόλοιπα…. Και δεν πάω Μέγαρο Μουσικής.

 

Αν μετάνιωσες για κάποια πράγματα που έκανες ή που δεν έκανες.

Που δεν ήμουν κοντά στους γονείς μου όσο ζούσαν και στα παιδιά μου λόγω χωρισμών δεν ήμουν κοντά τους όσο μεγάλωναν. Για τίποτε άλλο όχι. Καθόλου.

 

Σχολιάστηκαν στα μέσα οι καταχρήσεις σου. Πώς το διαχειρίζεσαι τώρα και τι θα μπορούσες να απαντήσεις;

 

Μάγκας δεν είναι αυτός που ξεκινάει κάτι κακό, αλλά αυτός που σταματάει κάτι κακό. Πέρασα και τα δύο στάδια. Ήμουν ψευτόμαγκας όταν τα ξεκίνησα και πολύ μάγκας όταν τα σταμάτησα όλα.

Νομίζω ότι είναι η πιο ωραία απάντηση που έχεις δώσει ποτέ.

Όλα όσα είπαν τότε, ήταν λόγια του αέρα.

 

Ακούστηκαν όμως.

Ναι, κι άντε μετά να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας.

Κάνανε αυτό που θέλανε να κάνουν όμως. Το κακό και την όποια δημοσιότητα.

πηγή – Περιοδικό Χαι 

Συνέντευξη στην Άννα Τσιάλτα 

Φωτογραφίες Γιάννης Γκογκόπουλος