Αλλεργικό Σοκ!

01/09/2011

Η εποχή είναι περίεργη και οι αλλεργίες είναι ύπουλες ενώ μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία! Έτσι την έπαθα και εγώ και μετά την χθεσινή τραγελαφική μου ημέρα, αποφάσισα να αφιερώσω το σημερινό μου editorial σε λίγες πληροφορίες σχετικές, προς αποφυγήν παρόμοιων περιστατικών και γνώση των σωστών αντιδράσεων, με πολύ δόση χιούμορ φυσικά!

Όσον αφορά τις αλλεργίες, πρέπει να εξηγήσουμε πως υπάρχει η φάση της ευαισθητοποίησης. H στιγμή δηλαδή που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε από πριν και κατά την οποία ο οργανισμός ευαισθητοποιείται στο τυχόν αλλεργιογόνο. Aυτό, με απλά λόγια, σημαίνει ότι μπορεί να φάμε κάτι ή να πάρουμε ένα φάρμακο για πρώτη φορά και να πάθουμε αλλεργία ή απλά να αντιδράσει ο οργανισμός ακόμα και σε ένα άγγιγμα, φυτό ή ζώο. Ή, αντίθετα, να παίρνουμε ένα φάρμακο και να τρώμε ένα φαγητό τακτικά, και μία μέρα ξαφνικά να εμφανίσουμε μία αλλεργική αντίδραση.
Καλά θα κάνουμε να αναγνωρίζουμε αμέσως τα συμπτώματα του αλλεργικού σοκ ώστε να ζητάμε άμεση ιατρική βοήθεια. Όχι βοήθεια νοσοκόμας. Γιατρού και να είναι και ενήμερος στο θέμα… Για τις αιτίες που προκαλούν αλλεργία καλύτερα να μη ρωτάει κανείς. Γιατί μπορεί να είναι το πιο απίθανο που δε χωρά στο νου μας. Η επιστήμη πάντως όλες μαζί αυτές τις αιτίες τις έχει βαφτίσει αλλεργιογόνα αίτια… Σε κάθε όμως περίπτωση αλλεργίας χρειάζονται ειδικά τεστ και άλλα τεστ μέχρι να καταφέρουν οι γιατροί (αν καταφέρουν) να εντοπίσουν τον παράγοντα…
Αλλεργία με αλλεργία έχει βεβαίως διαφορά. Και στην εκδήλωση και στο βαθμό. Πχ υπάρχει η συνηθισμένη αλλεργία της νοικοκυράς στα απορρυπαντικά που σημαίνει αλλεργικό έκζεμα στα δάχτυλα και που χρειάζεται κάποιες κρέμες και αλοιφούλες κατά τους γιατρούς και που ο καλύτερος τρόπος να την ξεκάνεις είναι το θαλασσινό νερό. Ακόμη καλύτερος να απαλλαγείς από το στρες. Οι αλλεργίες έχουν στενή σχέση με τον ψυχολογικό παράγοντα. Ή ακόμη η πολύ συνηθισμένη αλλεργία στη γύρη… αλλά και ιδιαίτερα βασανιστική. Όχι όμως και επικίνδυνη για τη ζωή (συνήθως… )
Αυτά όμως δε συνιστούν αλλεργικό σοκ. Είναι σίγουρα ενοχλητικά συμπτώματα και πρέπει να βρούμε τρόπο να τα περιορίσουμε στις εκδηλώσεις τους ή να αποφύγουμε τις αιτίες που τα προκαλούν αλλά το ακραίο φαινόμενο που θέτει τη ζωή σε κίνδυνο είναι το αλλεργικό σοκ που είναι γνωστό και ως αναφυλακτικό shock. Τα συμπτώματα από την ίδια πηγή που αναφέρθηκε παραπάνω είναι τα εξής: Ο ασθενής εμφανίζει μεγάλη και επιδεινούμενη δύσπνοια , μεγάλη πτώση της αρτηριακής πίεσης, απώλεια αισθήσεων και τέλος αν η κατάσταση αυτή δεν αναταχθεί θάνατος.
Πέρα από την ιατρική ορολογία και για είμαστε συγκεκριμένοι και χρήσιμοι σε όσα λέμε, ας προσέχουμε τα εξής:
Μιλάει καθαρά ο ασθενής ή έχει αρχίσει να μιλάει ψευδά; Έχει κοκκινίλες και πρηξίματα και μάλιστα γύρω από τα μάτια; Έχει ανεβάσει και πυρετό; Διαπιστώνετε βύθισμα σε λήθαργο και απώλεια συνείδησης; Πάρα πολύ ωραία… Αφού έχετε γεννηθεί στον αστερισμό του πέρα βρέχει μπορείτε να συνεχίσετα να είστε στην καρακοσμάρα σας και να του παραγγείλετε και φέρετρο. Αν όμως λυπάστε τουλάχιστον τα έξοδα της κηδείας και έχετε και στοιχειώδη νοημοσύνη ενός δεκάχρονου, θα πρέπει να ζητήσετε αμέσως βοήθεια γιατρού!
Βεβαίως και έχει θέση η δικαιολογία πως δεν είμαστε σε δημόσιο νοσοκομείο, γι’ αυτό ήρθαμε εδώ που θα πληρώσουμε μεν τα μαλλιά της κεφαλής μας αλλά τουλάχιστον θα έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο… αλλά ναι, μα την αλήθεια θα ησυχάσει και ο ασθενής εντός ολίγου και οριστικά με τα μυαλά που κρατάτε. Εκείνο που δε θα ησυχάσει είναι το πολυτελέστατο νοσηλευτικό ίδρυμα μέχρι να πληρωθεί για τις πολύτιμες υπηρεσίες του. Διότι είναι τρε μπανάλ να φύγεις από το μάταιο τούτο κόσμο από κάποιο τροχαίο – ποιος δίνει πια σημασία στα τροχαία; ενώ ένας ωραίος θάνατος από αλλεργικό σοκ στην αντιβίωση γεμίζει υπέροχα τα δελτία ειδήσεων και τρελαίνει τα μηχανάκια της έι τζι μπι! Αξίζει λοιπόν για τέτοιο θάνατο να πληρώσεις το κάτι παραπάνω! Όπως αξίζει να πεθάνει ο ένας για να δώσει την ευκαιρία στους τεθλιμμένους συγγενείς να βγουν στο γυαλί… Να κλάψουν πικρά μπροστά στις κάμερες και να εκτοξεύσουν οργή και κατάρες προς πάσαν κατεύθυνση εκτός του καθρέφτη.
Και σου ξαναλέω, οι νοσοκόμες ακόμη και οι καλύτερες δεν είναι γιατροί… άσε πια τις “αεροσυνοδούς” … μα όλες ξανθές με γαλανά μάτια και κάτω των 25;;; Χάθηκε να πάρουν και καμιά σαραντάρα που έχει ξαναδεί αναφυλαξία και ξέρει πως την ίδια στιγμή πρέπει να καλέσει τον εφημερεύοντα γιατρό και με το άλλο χέρι το θεράποντα; Γιατί η αναφυλαξία είναι λίαν σοβαρή κατάσταση και μπορεί να αποβεί μοιραία για τη ζωή του ασθενούς.
Αυτά για τις αλλεργίες! Αψού… και εύχομαι να μην σου τύχει!