H Google αφιερώνει το logo της στον Freddie Mercury

05/09/2011

Δείτε το video που αφιερώνει η Google στον Freddie Mercury, ο οποίος γεννήθηκε σαν σήμερα πριν από 65 χρόνια.

O Φρέντι Μέρκιουρι (Freddie Mercury, 5 Σεπτεμβρίου 1946 – 24 Νοεμβρίου 1991, πραγματικό όνομα Farrokh Bulsara) ήταν Βρετανός τραγουδιστής και μουσικός. Έγινε διάσημος ως τραγουδιστής και πιανίστας του βρετανικού ροκ συγκροτήματος Queen. Θεωρείται από τις κορυφαίες προσωπικότητες της μουσικής σκηνής παγκοσμίως. Ως τραγουδιστής, πιανίστας, performer, συνθέτης και στιχουργός ξεχωρίζει για την καλλιτεχνική του τόλμη και τη μοναδική του έμπνευση.
Βιογραφία
Πρώτα χρόνια
Ο Μέρκιουρι γεννήθηκε ως Φαρόκ Μπουλσάρα (Farrokh Bulsara) στη Ζανζιβάρη, ένα αφρικανικό νησί που τότε ήταν βρετανική αποικία και σήμερα μέρος της Τανζανίας. Οι γονείς του, Bomi και Jer Bulsara, ήταν παρσί με καταγωγή από την Ινδία. Η οικογένεια είχε μεταναστεύσει στη Ζανζιβάρη για να μπορέσει να συνεχίσει ο πατέρας του την εργασία του στο βρετανικό αποικιακό γραφείο. Ο Μέρκιουρι είχε μια νεώτερη αδελφή, την Kashmira.
Το 1955 στάλθηκε πίσω στην Ινδία St. Peter’s School, ένα αγγλικό οικοτροφείο αρρένων στο Panchgani, 250 χμ περίπου από τη Βομβάη (το σημερινό Mumbai). Εκεί πήρε το παρατσούκλι «Φρέντι» που θα κρατούσε για όλη του τη ζωή. Ο διευθυντής του σχολείου παρατήρησε το μουσικό ταλέντο του Φρέντι και πρότεινε στους γονείς του να πάρει μαθήματα πιάνου, πράγμα που έγινε. Επίσης τραγουδούσε στην χορωδία του σχολείου. Στην ηλικία δώδεκα ετών προσχώρησε στο πενταμελές μουσικό συγκρότημα The Hectics το οποίο έπαιζε σε διάφορες κυρίως σχολικές εκδηλώσεις. Το 1963 επέστρεψε στη Ζανζιβάρη, η οποία στα τέλη του της χρονιάς απέκτησε την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο. Αφού τον Ιανουάριο του 1964 ξέσπασε βίαιη επανάσταση κατά του σουλτάνου της Ζανζιβάρης ο δεκαεπτάχρονος τότε Φρέντι αναγκάστηκε να εγκαταλήψει το νησί μαζί με τους γονείς και την αδερφή του. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, όπου σπούδασε γραφιστική στο Ealing College of Art κάνοντας τα πρώτα του μουσικά βήματα με το συγκρότημα Wreckage.
Ίδρυση των Queen
Ο Μέρκιουρι (που τότε λεγόταν ακόμη Φρέντι Μπουλσάρα) ήρθε μέσω του συμφοιτητή του Tim Staffell σε επαφή με το συγκρότημα Smile. Το τρίο αυτό είχε ιδρυθεί το 1968. Τα μέλη εκτός του Staffell (τραγουδιστής και μπασίστας) ήταν οι Μπράιαν Μέι (κιθάρα) και Ρότζερ Τέιλορ (ντραμς).
Το 1969 έγινε τραγουδιστής του συγκροτήματος Ibex από το Λίβερπουλ. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους το συγκρότημα πήρε το όνομα Wreckage. Στις συναυλίες έπαιζαν πολλές φορές το Jailhouse Rock, που αργότερα θα έπαιζαν συχνά και οι Queen. Το 1970 είχε μερικές εμφανίσεις ως τραγουδιστής των Sour Milk Sea.
Το διάστημα αυτό οι Smile διαλύθηκαν επειδή ο Tim Staffell τους εγκατέλειψε. Στη συνέχεια, τον Απρίλιο του 1970, ίδρυσαν οι Μπράιαν Μέι, Ρότζερ Τέιλορ και Φρέντι Μέρκιουρι δικό τους συγκρότημα, το οποίο ο Μέρκιουρι ονόμασε Queen. Επίσης σχεδίασε και το λογότυπο. Το 1971 προσχώρησε ως τελευταίο μέλος του συγκροτήματος ο μπασίστας Τζον Ντίκον.
Καλλιτεχνικό όνομα
Λίγο μετά από την ίδρυση των Queen (1970) ο «Φρέντι» Μπουλσάρα πήρε το καλλιτεχνικό όνομα «Μέρκιουρι», το ρωμαϊκό αντίστοιχο του αγγελιοφόρου των θεών των αρχαίων Ελλήνων, τον Ερμή. Σύμφωνα με τον Μπράιαν Μέι υπάρχει σχέση με το κομμάτι του Μέρκιουρι My Fairy King από το πρώτο άλμπουμ των Queen. Αυτό περιέχει τον ακόλουθο στίχο: «Mother Mercury, look what they’ve done to me, I cannot run I cannot hide.» Αφού ηχογραφήθηκε το κομμάτι ο Φρέντι Μπουλσάρα ρωτήθηκε εάν η «Mother Mercury» του τραγουδιού αναφέρεται στην μητέρα του και αυτός απάντησε: «Yes, and from now on I’ll be Freddie Mercury.»
Προσωπική ζωή
Σύντροφο του Μέρκιουρι ήταν για αρκετά χρόνια της δεκαετίας του 1970 η Mary Austin. Η σχέση τους έληξε όταν ο Μέρκιουρι παραδέχτηκε την ομοφυλοφιλία του. Διατήρησαν όμως και στο εξής στενή φιλία. Αργότερα η Austin ήταν η κύρια κληρονόμος της περιουσίας του. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ο Μέρκιουρι ζούσε στη Νέα Υόρκη και στο Μόναχο, όπου ηχογράφησε διάφορα άλμπουμ έχοντας σχετικά ήσυχη προσωπική ζωή. Στα μέσα της δεκαετίας μετακόμισε στο Κένσινγκτον του Λονδίνου. Σύντροφός του από το 1985 μέχρι το 1991 ήταν ο Jim Hutton που του έμεινε πιστός μέχρι την τελευταία του μέρα.
Με τους Queen
To 1973 κυκλοφορεί το πρώτο τους άλμπουμ με το όνομά τους αλλά δεν κάνει ιδιαίτερη αίσθηση. Την ίδια αλλά κάπως καλύτερη τύχη είχανε τα δύο επόμενα άλμπουμ Queen II και Sheer heart attack.
Λίγο πριν την κυκλοφορία του A night at the opera, οι Queen εμπιστεύονται για προσωπική ακρόαση ένα πολύ ιδιαίτερο τραγούδι στον φίλο τους Kenny Everett (γνωστός ραδιοφωνικός παραγωγός και κωμικός της Βρετανίας). Εκείνος το βρίσκει υπέροχο και χωρίς την άδειά του συγκροτήματος, παίζει όσες περισσότερες φορές μπορεί το τραγούδι στην ραδιοφωνική του εκπομπή. Πολύ γρήγορα τα δισκοπωλεία γέμισαν κόσμο που ζητούσε ένα τραγούδι το οποίο δεν είχε καν κυκλοφορήσει! Πρόκειται για το τραγούδι Bohemian Rhapsody το οποίο παντρεύει την όπερα με το ροκ. Λόγω της πρωτοτυπίας του τραγουδιού, ήταν βέβαιο πως το άλμπουμ A night at the opera θα είχε σίγουρη επιτυχία. Παρέμεινε εννέα εβδομάδες στο Νο1 στα charts της Αγγλίας εκείνη τη χρονιά ενώ πριν από μερικά χρόνια ψηφίστηκε από το παγκόσμιο κοινό ως το δεύτερο καλύτερο τραγούδι του αιώνα μετά το Imagine του Τζων Λένον. Να σημειωθεί ότι η προώθησή του συνοδεύτηκε από το πρώτο στην ιστορία σκηνοθετημένο βίντεοκλιπ.
Οι Queen είχανε πλέον καθιερωθεί αναπτύσσοντας τη δική τους προσωπικότητα. Η ιδιαίτερη και υπέροχη φωνή του Μέρκιουρι και ο ξεχωριστός ήχος της κιθάρας του Μπράιαν Μέι (κιθάρα την οποία κατασκεύασε ο ίδιος) τους έφερε πλέον στην κορυφή.
Το επόμενο άλμπουμ τους A day at the races περιείχε το Somebody to love, το οποίο είχε επίσης αρκετά στοιχεία οπερετικών φωνητικών. Ακόμη πιο ψηλά ανέβηκαν με το άλμπουμ News of the world από το οποίο βγήκαν οι διαχρονικές επιτυχίες We will rock you και We are the champions.
Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1970 ακολούθησαν τα άλμπουμ Jazz και The game. Από το τελευταίο ξεχώρισε το Another one bites the dust. Ήταν φανερό ότι οι Queen άρχισαν να πειραματίζονται και με άλλα είδη μουσικής. Αυτό έγινε πιο έντονο με την κυκλοφορία του άλμπουμ Hot space στις αρχές του ’80. Δεν είχε ιδιαίτερη επιτυχία αν και υπήρχε ένα πολύ αξιόλογο κομμάτι ντουέτο με τον David Bowie, το Under Pressure.
Οι Queen αλλάζουν αρκετά και το παρουσιαστικό τους. Αφήνουν πίσω το glam στυλ που επέβαλε η ροκ κουλτούρα της δεκαετίας του 70 και προσαρμόζονται στο κλίμα της εποχής. Ο Μέρκιουρι αφήνει μουστάκι και εμφανίζεται χωρίς μακιγιάζ και μαύρα νύχια.
Λίγο αργότερα γράφουν τη μουσική για την ταινία Flash Gordon ενώ το 1984 κυκλοφορούν το άλμπουμ Τhe works. Πιο γνωστά κομμάτια από αυτό είναι το I want to break free και το Hammer to fall.
Το 1985 συμμετέχουν στο Live Aid μαζί με πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες και κυριολεκτικά κλέβουν την παράσταση, όπως είχε παραδεχτεί και ο στενός τους φίλος Elton John. Εμπνευσμένοι από το κλίμα του Live Aid, ηχογραφούν το άλμπουμ A kind of magic το οποίο περιείχε και soundtracks της ταινίας Highlander. Η περιοδεία τους Magic Tour στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία ιδιαίτερα η συναυλία που δόθηκε στο Στάδιο Γουέμπλεϋ το 1986. Η συγκεκριμένη περιοδεία ήταν και η τελευταία τους.
Οι Queen διαλύονται για το επόμενο διάστημα και ο Φρέντι Μέρκιουρι κάνει solo δουλειές όπως το άλμπουμ Mr Bad Guy και λίγο αργότερα συνεργάζεται με τη ντίβα της όπερας Μονσερά Καμπαγιέ και κυκλοφορούν το άλμπουμ Barcellona.Το ομότιτλο τραγούδι συνόδευε τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992.
Οι φήμες ότι ο Μέρκιουρι πάσχει από AIDS κυκλοφορούσαν πολύ έντονα αν και ο ίδιος τις διέψευδε. Το 1989, οι Queen επανέρχονται με το άλμπουμ The miracle. Ο Μέρκιουρι αν και είναι πολύ δυναμικός κι ενεργητικός στα video clips, είναι εμφανής η διαφορά στην εμφάνιση του: αραιωμένα μαλλιά και αρκετά αδυνατισμένος. Οι Queen δεν κάνουν καμία περιοδεία για να προωθήσουν το άλμπουμ τους από το οποίο προέκυψαν οι επιτυχίες I want it all, Breakthru και The Invisible Man.
Το 1991 το συγκρότημα δημιουργεί το τελευταίο του άλμπουμ με τίτλο Innuendo. Το τελευταίο τραγούδι είναι το διαχρονικό The show must go on, του οποίου οι στίχοι φανερώνουν ότι ο Μέρκιουρι γνώριζε πως δεν θα ήταν για πολύ καιρό ακόμη στη ζωή. Τα video clips του του Innuendo ήταν επεξεργασία παλιότερων video εκτός από τα These are the days of our lives και I’m going slightly mad τα οποία είναι ασπρόμαυρα και ο Μέρκιουρι αποστεωμένος και αδύναμος.
Θάνατος
Καθώς η κατάσταση του Φρέντι Μέρκιουρι χειροτέρευε, οι φήμες γινόταν ακόμη πιο έντονες. Στις 23 Νοεμβρίου του 1991 ο τραγουδιστής κάνει ανακοίνωση στον τύπο που είχε κατασκηνώσει έξω από το σπίτι του στο Κένσινγκτον στο Λονδίνο, ότι πάσχει από AIDS. Ένα εικοσιτετράωρο αργότερα πεθαίνει στο σπίτι του.
Όλο το διάστημα ήταν κοντά του οι γονείς του, η Mary Austin (πρώην σύντροφός του) και ο σύντροφος του τα τελευταία 6 χρόνια της ζωής του, Jim Hutton.
Κληρονομιά
Ο Φρέντι Μέρκιουρι θεωρείται από τις πιο κορυφαίες προσωπικότητες της μουσικής σκηνής παγκοσμίως και ξεχωρίζει για την καλλιτεχνική του τόλμη και έμπνευση. Άλλωστε ο ίδιος συνήθιζε να λεει “I’m just a musical prostitute, my dear”.
“I won’t be a rock star. I will be a legend” Φρέντι Μέρκιουρι (1946-1991)
Freddie Mercury Tribute Concert
Το 1992 οι εναπομείναντες Queen οργανώνουν μία συναυλία στο Γουέμπλεϋ προς τη μνήμη του με σκοπό τα χρήματα της συναυλίας να δοθούν στους ασθενείς με AIDS. Στη γιορτή εκείνη συμμετείχαν ονόματα όπως George Michael, Metallica, Guns N’ Roses, Elton John, David Bowie, Zucchero, Lisa Minelli, Annie Lenox, Scorpions κ.α. Επίσης ιδρύθηκε η Μέρκιουρι Phoenix trust, οργάνωση για την ενίσχυση των ασθενών του AIDS.
Made in Heaven
To 1995 κυκλοφορεί το άλμπουμ Made In Heaven το οποίο περιείχε τα τελευταία ηχογραφημένα κομμάτια με τη φωνή του Μέρκιουρι: A Winter’s Tale, You Don’t Fool Me και Mother Love, τα οποία ο Μέρκιουρη ηχογράφησε λίγους μήνες πριν πεθάνει. Επειδή το κομμάτι Mother Love ηχογραφήθηκε σταδιακά ο Μέρκιουρι δεν πρόλαβε να τραγουδήσει την τελευταία του στροφή, την οποία τελικά τραγούδησε ο Μπράιαν Μέι μετά το θάνατό του.
πηγή: wikipedia