Αλεξάνδρα Σταματοπούλου: ”Όταν ανεβάζεις την σημαία της χώρας σου ψηλά, το αμαξίδιο δεν υπάρχει. Υπάρχει Μόνο Δύναμη”

Είναι η Αλεξάνδρα Σταματοπούλου. Μια γοργόνα με γαλάζια μάτια σαν τα νερά της πισίνας που κολυμπάει. 

Πάσχει από μυασθένεια και συγκεκριμένα από το σύνδρομο stiff person.

Ωστόσο, μία από τις μεγάλες αγάπες της είναι η κολύμβηση, στην οποία είναι πρωταθλήτρια με διακρίσεις, παρά τις προκλήσεις και τις δυσκολίες. Είναι αθλήτρια κολύμβησης του αθλητικού σωματείου Α.Με.Α ¨ΤΥΡΤΑΙΟΣ¨ και από το 2012 λαμβάνει μέρος στα πανελλήνια πρωταθλήματα.

Έχει χιούμορ, πυγμή είναι όμορφη μιλάει απίστευτα ελληνικά και είναι μια γυναίκα που πραγματικά θα ζήλευαν πολλές γυναίκες !!

Είναι ένα αστέρι που μπορεί να λάμπει στο νερό της πισίνας αλλά όταν μιλάει γίνετε ακόμα καλύτερη.

Σε μια συνέντευξη λοιπόν μας εκμυστηρεύτηκε τα πάντα και μας δίνει τόσο ζωή και τόσο πνοή που δεν μπορεί απλά να μην την γευτούμε !!

Στο bizznews.gr και την Άννα Τσιάλτα μιλάει για όλα και για όλους !

Απολαύστε την !!

Ας ξεκινήσουμε με το να μάθουμε για εσένα πράγματα και να σε γνωρίσει ο κόσμος. Μίλησε μας για σένα και πως αποφάσισες με ότι έχεις περάσει να ασχοληθείς με τον αθλητισμό.

Λέγομαι Αλεξάνδρα Σταματοπούλου και είμαι 31 ετών. Μένω στην Αθήνα Σε ηλικία 14 ετών διαγνώστηκε η αναπηρία μου , που είναι μια αυτό άνοση μορφή μυασθένειας και συγκεκριμένα το σύνδρομο Stiff Person Syndrome .

Πόσο πολύ άλλαξε η ζωή σου μετά την διάγνωση στην ηλικία των 14;

Δεν επηρεάζει άσχημα το θέμα υγείας, την καθημερινότητα μου, απλά την έχει αναδιαμορφώσει με καινούρια στάνταρ και νέα ενδιαφέροντα. Δεν μπορώ να πω ότι θα τρέξω ή θα κάνω εύκολα κάποιες δραστηριότητες που έκανα. Όμως χωρίς αυτό να με εμποδίσει στο να κάνω εξίσου πολύ όμορφα πράγματα.

Τι ρόλο παίζει στην ζωή σου η κολύμβηση;

Ασχολούμαι με την κολύμβηση κατά κόρον. Όταν προπονούμαι μου αρέσει η ελευθερία που νιώθω μέσα στο νερό, γιατί εκεί μπορώ να σκέφτομαι το κάθε τι όμορφο. Μου αρέσει να έχω την αμεσότητα με το προπονητή μου , να θέτουμε στόχους και να παλεύουμε για αυτούς. Με έχει ενεργοποιήσει σαν άνθρωπο, καθώς μου προσφέρει την φυσική κατάσταση σε ένα καλό επίπεδό.

Είμαι Αθλήτρια κολύμβησης του αθλητικού σωματείου Α.μεΑ ΤΥΡΤΑΙΟΣ .

Ασχολούμαι επίσης με το χορό και την ακροβατική σε αμαξίδιο. Επέλεξα αθλήματα που έχουν κάτι κοινό , έχουν την δράση και μέσα από αυτά μπορείς να αντιληφθείς μέχρι που φτάνουν τα όρια σου .

Γενικά μου αρέσει η δράση. Στη κολύμβηση, Προπονητής μου είναι ο κ. Μιχάλης Νικόπουλος και συνοδός μου -φυσικοθεραπεύτρια μου , η κ.Ανθη Ζουμπλίου . Οι προπονήσεις μας γίνονται στο ΟΑΚΑ και στο Σεράφειο όπου οι συνθήκες είναι πολύ καλές.

Πόσες πολλές διακρίσεις έχεις; Πως νιώθεις που έχεις καταφέρει τόσα πολλά πράγματα και μετάλλια;

Από το 2012 λαμβάνω μέρος στα πανελλήνια πρωταθλήματα κολύμβησης ΑμέΑ . Είμαι κάτοχος των Πανελληνίων ρεκόρ στην κατηγορία S3 στα 50μ. υπτιο . Από το 2013 είμαι μέλος της Εθνικής ομάδας ,της Ελληνικής Αθλητικής Ομοσπονδίας ΑμεΑ .

Οι Διεθνείς μου συμμέτοχες μεχρι σήμερα ειναι : Στους Πανευρωπαικους αγώνες το 2014 στην Ολλανδία ( Eindhoven ) ( 7η θέση στα 50 ύπτιο ) . Στο Διεθνές τουρνουά του Βερολίνου το 2015 και στους Παγκόσμιους αγώνες το 2015 στην Αγγλία ( Glaskow ) όπου κατέλαβα την 6η θέση στα 100m ελεύθερο , την 9η στα 50m ύπτιο. Οι κυριότερες διακρίσεις μου είναι .

Στο Ευρωπαϊκό στη Πορτογαλία ( Funshal ) to 2016 στα 50m ύπτιο είχα την 2η θέση , στα 100m την 3η θέση καθώς στα 50 m ελεύθερο την 2η θέση κατακτώντας 1 χάλκινο και ένα ασημένιο μετάλλιο. Ειμαι υπερήφανη για τους αγώνες, Παραολυμπιακοί αγώνες του Ρίο όπου κατέκτησα με πολύ κόπο την 5η θέση ,σε μια τόσο μεγάλη διοργάνωση. καθώς και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Μεξικό όπου κατέκτησα 3 μετάλλια. Δύο χάλκινα και ένα ασημένιο μετάλλιο..

Έχεις καταφέρει πολλές πρωτιές και έχεις πάρει πολλές διεθνείς και όχι μόνο κατακτήσεις. Πως τα κατάφερες; Τι είναι αυτό που σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις;

Είναι δυνατό συναίσθημα να βλέπεις να σηκώνουν τη σημαία της χώρας σου, σε παγκόσμιο επίπεδο. Εκείνη την στιγμή έχεις έντονα συναισθήματα χαράς, υπερηφάνειας και επιβεβαίωσης όλου του κόπου σου . Αυτά άξιζαν πραγματικά. Δύναμη έχω από μέσα μου !!

Εκτός της ενασχόλησης μου με τον πρωταθλητισμό στην κολύμβηση , μου αρέσει ο χορός ( σύγχρονος, ακροβατική και Latin ) όπου έχω λάβει αρκετές συμμετοχές σε Πανελλήνια πρωταθλήματα χορού ,καθώς και σε παραστάσεις από πολύ σημαντικές ομάδες . Οπως : Ηellenic Ballroom Dancig , ΔΑΓΙΠΟΛΗ , Dependance , Danzarte Dance Ability Athens Αννα Βεκιάρη

Επίσης, εκπαιδεύομαι στη Νοηματική γλώσσα όπου την θεωρώ, ως την πιο αναγκαία και πιο σημαντική. Από το 2015 εως 2017 λαμβάνω μέρος στο Μαραθώνιο αγώνα δρόμου 42χλμ μαζί με την ομάδα του FinishLines , την Pwc Hellas και τον MDA Hellas , κάτι που με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενη .

Κάνεις όνειρα;

Όνειρο μου γενικά είναι να συνεχίσω την πορεία μου ως αθλήτρια κολύμβησης, με αξιοπρέπεια όσο υπάρχει η δυνατότητα.

Να συνεχίσω να έχω κοντά μου ανθρώπους που με στηρίζουν, όπως το σωματείο MDA Hellas.. Την Pwc Greece και τον σύλλογο , “Δεν Υπάρχουν άνθρωποι με ειδικές ανάγκες μόνο άνθρωποι” Όλα αυτά με γεμίζουν ψυχικά και σωματικά μου δίνουν δύναμη. Στον χώρο του αθλητισμού σίγουρα θα μπορούσαν να να υπάρξουν κάποια περιθώρια βελτίωσης, όπως να παρέχονται συνοδοί και προπονητές σε αποστολές εκτός Ελλάδος.

Έχεις απογοητευτεί ποτέ τόσο πολύ που να θέλεις ν τα εγκαταλείψεις όλα;

Έχουν υπάρξει κάποιες φορές που ήθελα να εγκαταλείψω τον αθλητισμό και την ίδια την χώρα. Για να βρω μια χώρα με καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και καλύτερες υποδομές στο θέμα εκπαίδευση και αθλητισμός

Όμως το να εγκαταλείπεις τον τόπο σου για να πεις ότι οκ ζω πιο άνετα δεν είναι λύση. Είναι σαν να διαγράφω τα όσα καλά μου έχουν δοθεί από ανθρώπους οργανισμούς που πίστεψαν σε μένα .

Ποια είναι η κατάσταση στην Ελλάδα; Υπάρχει βοήθεια για τους ανθρώπους που είναι ΑΜΕΑ; Πιστεύεις πως μπορούν να ανταπεξέλθουν με αυτές τις συνθήκες;

Όλες τις ανάγκες που χρειάζεσαι για να κατακτήσεις το νερό και τις πισίνες ποιος στα προσφέρει; Έχεις βοήθεια από κάπου; Το κράτος είναι μαζί σου; Έχουν υπάρξει όμως και άνθρωποι που έχουν σταθεί δίπλα σου..

Εκπροσωπούμε την χώρα χώρα μας με ελάχιστα εφόδια κι όμως είμαστε εκεί μάχιμοι και σε πολύ καλά επίπεδα αποτελεσμάτων και διακρίσεων.

Φανταστείτε πόσο καλά θα πηγαίναμε αν μας δινόταν η ευκαιρία να πηγαίνουμε αξιοπρεπώς στις αποστολές. Άρα ως Έλληνες έχουμε πολλές δυνατότητες, είτε αθλητές είτε απλά ως πολίτες. Θεωρώ ότι δεν δίνουμε την απόλυτη έμφαση στην προτεραιότητα.

Τι εννοώ με αυτό. Δεν θα ακούσετε ποτέ αθλητή στη χώρα μας για τα επιτεύγματα του τις διακρίσεις του .Άρα πως ο ίδιος μπορεί να ζητήσει μια χορηγία ή τα αυτονόητα για να συνεχίσει ανοδικά την πορεία του; Εκεί βλέπω ότι υστερούμε.

Γνωρίζουμε πλέον ότι λόγω της οικονομικής κρίσης ,δεν υπάρχουν πλέον καν τα αυτονόητα από το κράτος. Στέλνουμε μια Ελληνική αποστολή με βασικές ελλείψεις.

Άρα το να ζητάμε να πετύχουν το καλύτερο οι αθλητές είναι ανούσιο πλέον. Στο εξωτερικό, η κάθε χώρα είτε Ευρωπαϊκή είτε μεγαλύτερη ως ισχύος απαιτεί από τον αθλητή αλλά πρώτα έχει ποντάρει σε αυτό τον αθλητή.

Ποντάρει εννοώ ότι δίνεται μια μεγάλη χορηγία για κάποια χρόνια με συμφωνία ότι ο αθλητής μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις των αγώνων και τον προσδοκιών της χώρας. Εδώ έχω την αίσθηση ότι είμαστε όπως έρθουν τα πράγματα. Μόνο αν βρεις ο ίδιος ο αθλητής χορηγό που θα καταλάβει τις δυνατότητες και ποντάρει σε σένα. Όπως έγινε σε εμένα με την Pwc Greece. Όπου σίγουρα έχουν εφαρμόσει το ξένο σύστημα και έτσι προσπαθώ για τους ίδιους να είμαι καλύτερη.

Πόσο εύκολο θεωρείς ότι είναι για άτομο με κάποιο βαθμό αναπηρίας να ασχοληθεί με τον αθλητισμό και την κολύμβηση συγκεκριμένα; Τι θα έλεγες στα πιο νέα παιδιά που αντιμετωπίζουν ένα τέτοιο θέμα και θα ήθελαν να πάρουν από κάπου δύναμη;

Στα νέα παιδιά που ασχολούνται για πρώτη φορά με τον αθλητισμό, θα τους έλεγα , ότι ξεκινάνε να το κάνουν κτήμα τους.

Να το αγαπάνε και να να το σέβονται γιατί αυτό θα τους ανοίξει πολλούς δρόμους στην μετέπειτα πορεία της ζωή τους . Να μην τα παρατάνε με τη πρώτη ενδεχομένως δυσκολία. Άλλωστε χρειάζεται και η δυσκολία και η απογοήτευση.

Όλα είναι μέρος του “παιχνιδιού ” της ζωής. Θα ήταν ανιαρή η ζωή μας αν δεν κοπιαζαμε για να επιτύχουμε τους στόχους μας . Είτε αρτιμελείς είτε όχι, η ίδιοι καθορίζουμε τα θέλω μας και προσαρμόζουμε το πρόγραμμα μας στις ικανότητες μας .

Ουδείς αλάνθαστος, ουδείς τέλειος. Άρα τα λάθη είναι για να προσπαθούμε και οι επιτυχίες για να κατανοούμε το πόσο καλοί και άξιοι είμαστε. Επιλέξτε αυτό που αγαπάτε και όχι αυτό που σας επιβάλλουν οι τρίτοι. Έτσι είναι σίγουρη η επιτυχία

Θεωρείς ότι ο Έλληνας έχει αποκτήσει σεβασμό απέναντι σε ΑμεΑ, ξέρει πώς να διαχειριστεί μια κατάσταση;

Ο Έλληνας πολίτης δεν γνωρίζει το πολιτικό σύστημα και έτσι συμβιβάζεται με το τι θα του προσφέρουν. Έχει πλήρη β μερική άγνοια για πολλά θέματα όπως η αναπηρία και η σωστή εκπαίδευση

Ο Σύλλογος ”Δεν υπάρχουν άνθρωποι με ειδικές ανάγκες υπάρχουν μόνο άνθρωποι” είναι δίπλα σου και μάλιστα έχεις ανέβει και πασαρέλα κάνοντας εκπληκτικά και με μεγάλη επιτυχία το μοντέλο. Και φέτος λοιπόν θα είσαι μαζί τους. Πως αισθάνεσαι για όλο αυτό και τι θα ήθελες ακόμα να κάνεις;

Λαμβάνω μέρος εδώ και δύο χρόνια στην επίδειξη μόδας του Συλλόγου “Δεν υπάρχουν άνθρωποι με ειδικές ανάγκες υπάρχουν μόνο άνθρωποι. Όπου πραγματικά μου δίνει δύναμη και αισιοδοξία γιατί ιδρύθηκε από την κυρία Σύλβια Αντώναρου και την κυρία Άννα Τσιάλτα ,όπου έπιασαν το νόημα του να είσαι άνθρωπος και να μπορείς να πραγματοποιήσεις όλα σου τα όνειρα, όποια και αν είναι αυτά.

Είναι ωστόσο πολύ κοντά μας και μας στηρίζουν σε πολλά θέματα που το κράτος δεν δίνατε να παρέχει, καθώς κύριος σκοπός τους είναι η φιλανθρωπική δράση στα πλαίσια του δυνατού και το κατά πόσο εφικτό είναι να πραγματοποιηθεί κάτι όσο πιο άμεσα γίνεται Σίγουρα αυτό μου δίνει αίσθημα ασφάλειας και αλληλοκατανόησης .

Στην Ελλάδα το κάθε τι περίεργο μη βατό στα μάτια του κάθε πολίτη, χωρίς να ισχύει για όλους, είναι μη αποδεκτό κοινωνικά θεωρώ. Έτσι με την δράση αυτού του συλλόγου έχουμε νιώσει όλοι πιο ελεύθερα και πιο δυνατοί. Γνωρίζουμε πλέον την υπόσταση μας και τις δυνατότητες μας . Έτσι κάθε χρόνο περιμένω με χαρά την επίδειξη μόδας. Άλλωστε στο εξωτερικό υπάρχει χρόνια αυτού του είδους η πασαρέλα. Άρα νιώθω τιμή ότι είμαι σε κάτι νέο και πρωτοπόρο στην χώρα μας,με τόση μεγάλη απήχηση.