Κόβω το κάπνισμα
«Κόβω το κάπνισμα», είπα… και το έκανα. Δεν το πίστευα και έχουν περάσει ήδη οι 5 πρώτοι μήνες!
«Κόβω το κάπνισμα», είπα… και το έκανα. Δεν το πίστευα και έχουν περάσει ήδη οι 5 πρώτοι μήνες!
«Κόβω το κάπνισμα», είπα… και το έκανα. Δεν το πίστευα και έχουν περάσει ήδη οι 5 πρώτοι μήνες!
«Κόβω το κάπνισμα», είπα… και το έκανα. Δεν το πίστευα και έχουν περάσει ήδη οι 5 πρώτοι μήνες!
Χαμογελώ. Δεν μπορώ να πω πως βασανίστηκα (έχω περάσει και πιο βασανιστικά πράγματα στη ζωή μου) αλλά ούτε πως ήταν 5 μήνες χωρίς ζόρι. Πιέστηκα αλλά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Συνεχίζω ακάθεκτος να αγαπώ τις θήκες του καπνού και τις παλιομοδίτικες ταμπακιέρες. Συνεχίζω να θέλω όλους τους αναπτήρες που πάνω έχουν «λερωμένες» πορνοστάρ ή τον Μπόμπ τον Σφουγγαράκη. Συνεχίζω να σκέφτομαι μετά το φαγητό, ένα δίμετρο τσιγάρο να σφηνώνεται με το έτσι θέλω στα χείλη μου και συνεχίζω να αγαπώ όλες τις σκηνές του Παπακαλιάτη με την Πέμυ Ζούνη να αναλύει τα προβλήματά της σε εμένα (ναι σε εμένα, τον απλό τηλεθεατή) κρατώντας πάντα ένα τσιγάρο. Αυτά έχουν περαστεί στον σκληρό μου δίσκο τώρα αγαπητέ μου, δεν μπορούν να ξεριζωθούν τόσο εύκολα. Εδώ δεν κάνει κουμάντο το delete, θέλει ανασκαφή ολόκληρη!
Κι επειδή εγώ δεν είμαι κανένας τυχαίος (βεβαίως βεβαίως) και τον ακούω τον διάσημο τι έχει να μου πει… Άκουσα τον Τζακ Νίκολσον που έχει δηλώσει πως «ο μόνος τρόπος για να κόψεις μια κακιά συνήθεια είναι να την αντικαταστήσεις με μια καλύτερη»! Και το έκανα πράξη. Ξεκίνησα τα όργια με το φαγητό. Πολύ φαϊ σου λέω. Με τα λιπαρά έχω γίνει αυτοκόλλητος. Τα κορεσμένα δε είναι συγγενείς πρώτου βαθμού. Οι θερμίδες κάθε φορά που ερχόμαστε σε επαφή έρχονται σε οργασμό. Πανικός γίνεται μέσα μου. Τα κιλά μου όμως σταθερά ακόμα… αλλά για πόσο;
Εμπρός λοιπόν καθαρά μου πνευμόνια, βοηθήστε τον οισοφάγο να γίνει καλά…