Γιάννης Κωστάκης/ Παγκόσμιος Πρωταθλητής Κολύμβησης/Παραολυμπιονίκης: ”Μπορεί να χρησιμοποιώ αμαξίδιο για να κινούμαι, αλλά δεν σταμάτησα ποτέ να περπατώ με το μυαλό μου”

Ο Γιάννης Κωστάκης είναι ο κορυφαίος αθλητής με αναπηρία για το έτος 2013. Γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα και είναι τετραπληγικός από το 1989 εξαιτίας τροχαίου ατυχήματος.

Από τον Ιούνιο του 1996 ασχολείται με την κολύμβηση. Ο πολύπειρος αθλητής μας μετά από μια επιτυχημένη Παραολυμπιάδα στο  Λονδίνο 2012 συνεχίζει και το 2013 να κατεβάζει τους χρόνους του και να καταρρίπτει πανελλήνια και παγκόσμια ρεκόρ. Κατακτά ένα χρυσό  και δυο χάλκινα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κολύμβησης στο Μόντρεαλ του Καναδά. Είναι 11 φορές παγκόσμιος και καταρρίπτει όλα τα ρεκόρ.

Αυτός είναι ο Γιάννης Κωστάκης ο οποίος ανεβαίνει στην πασαρέλα στις 14 Μαίου στο Κλειστό Γήπεδο Αργυρούπολης και δείχνει πως Υπάρχουν Μόνο Άνθρωποι και Μάλιστα Νικητές! 

Συνέντευξη στην Άννα Τσιάλτα

Θέλω να σε γνωρίσει ο κόσμος θα μας πεις ποιος είσαι;

Είμαι ο Γιάννης Κωστάκης Παραολυμπιονικης κολύμβησης και παγκόσμιος πρωταθλητής , έχοντας καταρρίψει  11  ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ ΡΕΚΟΡ σε (μικτη ατομική, πεταλούδα ,ελεύθερο πρόσθιο) ΚΑΙ  5 ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΑ  (100μ προσθιο) από  το 2003 εως το  2017.

Μπορείς να μας περιγράψεις πως αισθάνεται ένας παγκόσμιος πρωταθλητής;

Εθνική Υπερηφάνεια, ικανοποίηση,  για τους στόχους που εχει πετύχει ,χαρά  και δύναμη να συνεχίσεις για επόμενες επιτυχίες κυρίως όταν κρεμάς στο στήθος σου κάποιο μετάλλιο και ανεβαίνει ψηλά στον ιστό η ελληνική σημαία μας.

Αλήθεια πόσα μετάλλια έχεις κατακτήσει μέχρι τώρα Γιάννη;

Σε όλα τα Πρωταθλήματα κολύμβησης  που έχω συμμετάσχει  πάνω από 100   μετάλλια, χρυσά , ασημένια, και χάλκινα.

Θέλω να μου πεις πως άλλαξε η ζωή σου; Πως έφτασες στο σημείο αυτό που είσαι σήμερα και πως θα ήθελες να έχεις αλλάξει κάποια πράγματα;

Η ζωή μου άλλαξε ύστερα από  ένα τροχαιο δυστύχημα με αυτοκίνητο, πριν πολλά χρόνια.

Σίγουρα η πορεία όλο αυτό τον καιρό ήταν πολύ δυσκολη, στην αρχή με χειρουργεία  υστερα με καθημερινή φυσικοθεραπεια κι αργότερα με γυμναστική ώσπου έφτασα και στον αθλητισμό.

Και το  καταλαβαίνουμε  γιατι ο πρωταθλητισμος από μονος του προϋποθέτει μεγαλη προσπάθεια και σκληρη προπονηση, κατι που ακολουθησα καθημερινα κι εγινε τροπος ζωής. Σίγουρα θα ηθελα να μην ειχα βρεθεί σε αυτήν την δύσκολη κατάσταση του τροχαίου.  Όμως  βιώνοντας τα γεγονότα άλλαξα απλα, τα καθημερινά πράγματα σε θετικη σκεψη . Παρόλο  ότι χρησιμοποιώ το αμαξιδιο για να κινούμαι δεν σταμάτησα πότε με το μυαλό μου να περπατώ. Την αδυναμία της περιορισμένης κινητικότητας την μετέτρεψα σε θετική δύναμη, με αποτέλεσμα  το μυαλό η   ψυχή και το σώμα  να γίνονται ένα.

Πώς ξεκίνησε η ενασχόληση σου με την κολύμβηση; Τι ήταν αυτό που σου έδωσε κίνητρο;

Με την κολύμβηση άρχισα μετά το ατύχημα μου, ως κινησιοθεραπεία στο νερό στη πισίνα για να βελτιώσω  τη φυσική μου κατάσταση καθώς  ήθελα να μάθω ξανά να κολυμπώ με τη σωστή τεχνική σε όλα  τα στυλ κολύμβησης.

Το κίνητρο μου ήταν η μεγάλη αγάπη μου για το συγκεκριμένο άθλημα  καθώς η καλή μου σχέση με το στοιχείο του  νερου ,αφου πριν το ατυχημα μου εκανα θαλασσιο σκι ,ενώ ειχα ασχοληθει με τη κολυμβηση όταν ημουν στο δημοτικό. Πιστευω ότι είναι το μοναδικό άθλημα που μου ταιριάζει…εξάλλου από μωρό , πρώτα κολύμπησα  στη θάλασσα και μετα περπάτησα.

Η επιβράβευση σου ως κορυφαίο αθλητή με αναπηρία είναι για σένα η καλύτερη ανταμοιβή πιστεύεις;

Βραβεύτηκα  ως κορυφαίος αθλητης με αναπηρια για  δυο χρονιές,  ΤΟ 2013 και 2014 από τον Π.Σ.Α.Τ (Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικών Συντακτών). Πιστεύω αυτό είναι για μενα η μεγαλύτερη ανταμοιβή για τη προσπαθεια μου τόσων χρονων ,και  όπως λέγεται θεωρούνται τα Όσκαρ των αθλητών.

  Αγωνιστικά πως βρίσκεσαι αυτή την στιγμή; Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σου;

Μετά  το χάλκινο μετάλλιο στη μικτή ατομική του Παγκοσμίου Πρωταθληματος στο Μεξικό το Δεκεμβριο 2017, αγωνιστικά εχω αρχίσει εντατικές προπονήσεις για την επιτευξη των οριων οσον αφορα τα πρωταθληματα 2018 που θα διεξαχθουν   τους  επομενους μηνες. Ο επόμενος μεγαλος στόχος είναι το Πανευρωπαϊκό Πρωταθλημα που διεξάγεται στο Δουβλίνο τον Αυγουστο,ενώ μεχρι τοτε ποηγειται το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και αλλά Πρωταθλήματα στην Πτολεμαΐδα και στο εξωτερικό στην Ιταλία και Βερολίνο.

Γιάννη είσαι ένα πρότυπο αθλητή και αυτό βγαίνει από τα τόσα χρόνια διατήρησης σου στα υψηλότερα επίπεδα πρωταθλητισμού στην κολύμβηση. Τι θα συμβούλευες τους νέους;

Θα συμβούλευα τα νέα παιδιά να ασχοληθούν αρχικά με τον αθλητισμό και να ακολουθούσουν το άθλημα που τους αρεσει  περισσότερο, τους ταιριάζει στο σωματοτυπο τους, το αγαπούν και  τους γεμίζει ψυχικά .

Μονο τοτε θα μπορέσουν να ασχοληθούν και με τον πρωταθλητισμο, μέσα από σκληρή καθημερινή προπόνηση  Πετυχαίνοντας υψηλές επιδόσεις, μετάλλια και διακρίσεις.

Η εμπειρία σου στους Ολυμπιακούς;

Η εμπειρία μου συμμετοχής μου μπορω να πω είναι μοναδικη αλλα και ξεχωριστη γιατι Οι  Ολυμπιακοί Αγώνες είναι το κορυφαίο αθλητικό γεγονος στην υφηλιο, κάθε τεσσερα  χρονια αγωνίζονται οι καλυτεροι αθλητές από όλες τις χώρες του κόσμου.

Νοιώθω δέος  κάθε φορα, αφου εχω λαβει μερος στην ΑΘΗΝΑ 2004, στο ΠΕΚΙΝΟ 2008, στο ΛΟΝΔΙΝΟ 2012 , στο ΡΙΟ 2016, και προετοιμαζομαι και για το ΤΟΚΥΟ 2020. Όλα τα φωτα της δημοσιοτητας είναι στραμενα πανω σου την ωρα που αγωνίζεσαι κι αυτό είναι η ύψιστη  τιμή γιατί εκεινη τη τη στιγμη δε εισαι απλα ο ‘Γιαννης’αλλα εκπροσωπεις  τη πατριδα σου.

Η στήριξη του κράτους και της ομοσπονδίας υπάρχει; Τι είναι αυτό που θα ήθελες να ζητήσεις αν μπορούσε κάποιος να σου δώσει;

Υπάρχει, αλλα είναι σε μικρο βαθμό… Όταν ασχολείσαι με πρωταθλητισμο  μιλαμε για επιδόσεις υψηλού επιπέδου  παγκοσμίως το οποιο απαιτεί ταυτόχρονα κάποια οικονομικη και ηθικη στήριξη. Αυτη τη βοηθεια θα ζητούσα από κάποια εταιρεία για τη στήριξη της οσον αφορα τη πορεία για  πρόκριση και συμμέτοχη  μου στους Παραολυμπιακους  Αγωνες στο Τοκυο το 2020.

Είναι αλήθεια πως σας θυμούνται μόνο όταν φέρνεται βραβεία η πολιτεία, τα ΜΜΕ αλλά κι ο απλός κόσμος;

Αυτό είναι μια αληθινή διαπίστωση η οποια δυστυχώς επαναλαμβανεται…αλλά ο απλος κόσμος θυμάται παντα τις προσπάθειες μας και τις επιτυχίες μας.

Η ζωή εκτός πισίνας κι οι μελλοντικοί στόχοι σου;

Η ζωή εκτος πισίνας πέρα  από την εργασία μου στον δημόσιο τομέα, θα πω ότι προσπαθώ να χαλαρώνω να ξεκουράζομαι και να διασκεδάζω με πραγματα που με ευχαριστουν όπως βολτα με φίλους για καφέ ,για φαγητό, ή ποτό συνήθως Σαββατοκυριακα που είναι πιο χαλαρό το προγραμμα των προπονησεων.

Θα ήθελες να κάνεις οικογένεια; Ο έρωτας τι ρόλο παίζει στη ζωή σου;

Ο πρωταθλητισμος προσφέρει  συγκινήσεις  και δυνατα συναισθήματα, έτσι κι ο έρωτας ως δυνατό συναίσθημα είναι υπέροχα ομορφο όταν  μπορείς να το νοιώσεις στη καρδια σου και σιγουρα είναι  τυχερός κάποιος αν αισθάνεται ένα τοσο έντονο συναίσθημα. Ναι θα ήθελα να κανω οικογενεια, αφου η δημιουργία  αυτή  είναι κάτι  το μοναδικό.

Ποια είναι μια ιδιαίτερη στιγμή ως τώρα στην αθλητική σου καριέρα;

Η πιο ιδιαίτερη στιγμή στην αθλητικη μου καριέρα ηταν η συμμετοχή μου στους Παραολυμπιακους στην ΑΘΗΝΑ 2004 και η απονομη του χάλκινου μεταλλιου στα 100μ ελευθερο. Ο παλμός από τον κόσμο στις κερκίδες ηταν τοσο δυνατος…

ζητωκραυγαζοντας Ελλάς Ελλάς…και φυσικα βλέποντας αγαπημένους μου φιλους ,τους συγγενείς μου και την οικογενεια μου να χαιρονται μαζί μου για την νικη μου αυτή τη πρωτη μερα των Παραολυμπιακων Αγωνων.

Αυτές οι στιγμές είναι τοσο βαθιά χαραγμένες στη μνημη μου και στη καρδιά μου που δεν εχω ξανά ζησει σε κανένα άλλον αγώνα στην καριερα μου.

Ποια είναι η χειρότερη στιγμή  στην ζωή σου και ποια η καλύτερη;

Η ζωή από μονη της είναι γεματη άσχημες και ωραίες στιγμές… ετσι κι εμενα η χειρότερη είναι πιστευω  η ημερα που συνεβει και το τροχαιο ατύχημα,με αποτέλεσμα να υποστώ την κινητική αναπηρία και να χάσω κάποιο οικογενειακό μου πρόσωπο.

Η καλύτερες στιγμές ηρθαν μετα οπου εμαθα να μην τα παρατάω…και φυσικα τις επιτυχιες που ζω μεσα από το πρωταθλητισμο στην κολυμβηση.

Όμως κατι ξεχωριστο θα ελεγα την εμπειρια μου να βρεθω σε ένα θαλασσιο  παρκο με δελφινια στο εξωτερικο. Εκει ειχα την ευκαιρια να κολυμπησω διπλα και μαζι με αυτά τα υπεροχα θηλαστικα καθως υπηρχε ειδικη θεραπεια για παιδακια με βαριες εγκεφαλικες αναπηριες.

Αν είχες ένα μαγικό ραβδί και άλλαζες καταστάσεις τι θα άλλαζες;

Την προσβασιμοτητα  στις πόλεις που ζούμε για να κυκλοφορούμε πιο εύκολα και με ασφάλεια στην καθημερινοτητα μας.

Με τον Σύλλογο Δεν υπάρχουν άνθρωποι με ειδικές ανάγκες υπάρχουν μόνο άνθρωποι θα σε δούμε και σε ρόλο μοντέλου. Πόσο σου αρέσει όλο αυτό και τι θα ήθελες να πεις για τον σύλλογο που κάνει αυτό το έργο και ανήκεις ποια στο δυναμικό του;

Είναι μεγάλη μου τιμη και χαρά που με συμπεριλάβεται στην οικογένεια σας, γιατί παρακολουθησα από την προηγούμενη φορα ποσο αγάπη και σημασια δίνετε σε κάθε ατομο χωριστά ετσι ώστε να προβάλει το ταλέντο του και τη προσωπικότητα του ισάξια μέσα από το μοναδικό για τα ελληνικα δεδομένα modeling για τα άτομα με αναπηρία.