Οι γνώμες και οι άνεμοι | Άκουσε το νέο τραγούδι του Δημήτρη Σαμόλη
Ο Δημήτρης Σαμόλης επιστρέφει με το νέο τραγούδι “Οι γνώμες και οι άνεμοι“. Ένα αισιόδοξο τραγούδι που υμνεί τον έρωτα και έρχεται στον απόηχο του καλοκαιριού, με τον πάντα χαρακτηριστικό και ιδιαίτερο ήχο του Δημήτρη.
Ύστερα από δύο προσωπικά άλμπουμ και λίγο πριν την έναρξη των εμφανίσεων του στο Faust, το «Οι γνώμες και οι άνεμοι» σε μουσική και στίχους του ίδιου, προαναγγέλλει τη επερχόμενη δισκογραφική δουλειά του Δημήτρη.
Ο ίδιος γράφει για το τραγούδι:
«Είναι αισιόδοξο και φωτεινό. Κι επειδή τα πιο όμορφα «εσωτερικά» μου καλοκαίρια τα έχω ζήσει το φθινόπωρο, ήθελα να κυκλοφορήσει στον απόηχο του καλοκαιριού, για να φωτίζει τις πιο γκρίζες μέρες που ίσως έρθουν.
Το τραγούδι είναι αφιερωμένο στους έρωτες που παρά τα κύματα και τις φουρτούνες, καταφέρνουν και συνεχίζουν να ταξιδεύουν».
Ο Δημήτρης Σαμόλης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα.
Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου καθώς και της Νομικής Σχολής Αθηνών. Έχει παίξει, μεταξύ άλλων, σε παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο και στο Φεστιβάλ Επιδαύρου.
Το νέο του τραγούδι κυκλοφορεί από την Feelgood Records.
Άκουσέ το:
Οι γνώμες και οι άνεμοι – Δημήτρης Σαμόλης (Στίχοι)
“Αυτοί που με κορόιδευαν
τώρα με εκθειάζουν
Οι γνώμες και οι άνεμοι
μου φαίνεται πως μοιάζουν
Όταν φυσάει ούριος
ο κόσμος μου γελάει
Μα όταν πιάνει ο βοριάς
την πλάτη του γυρνάει
Μα εσύ δεν είσαι σαν κι αυτούς
εσύ είσαι ένα λιμάνι
Που όποιο κύμα και να σκάει
στους κόλπους σου θα γιάνει
Και πάνω που σε γνώρισα
πρέπει να με αφήσεις
Μόνο για λίγο λες θα πας
τ’ αστέρια να ρυθμίσεις
Στη γη να περπατάς
να μου χαμογελάς
Με το δικό σου φως
ο κόσμος μοιάζει αλλιώς
Μέχρι να ‘ρθείς οι μέρες λες
νεράκι θα κυλήσουν
Διψάσανε τα χείλη μου
εσένα να φιλήσουν
Το λόγο σου δεν κράτησες
με τρώει το μαράζι
Νερό είναι βλέπεις η βροχή
νερό και το χαλάζι
Στη γη να περπατάς
να μου χαμογελάς
Με το δικό σου φως
ο κόσμος μοιάζει αλλιώς
Και ξημερώνει ένα πρωί
μια Κυριακή του Μάη
Και ένα φύσημα γλυκό
εσένα φέρνει πλάι
Η αγάπη μας διέψευσε
όλες τις θεωρίες
Οι άνεμοι έγιναν φιλιά
κι οι γνώμες μελωδίες”