Ο Νταβατζής έχει Ταλέντο

Με τα δικά μου Μάτια …

Μπορεί να μην είμαι τόσο ειδική για το θέατρο αλλά αυτό που ξέρω πολύ καλά, είναι να μιλήσω για την αυθεντικότητα στους ανθρώπους. Αυτό θα κάνω, λοιπόν μέσα απο αυτό που είδα.
Μπορώ να γράψω την δική μου ”κριτική” ή άποψη (όπως το πάρει κανείς) σε αυτό που είδα και σε αυτό που ένιωσα. Να περιγράψω την κατάσταση και τα συναισθήματα μου, βλέποντας μια μαύρη κωμωδία αυστηρά ακατάλληλη για πολλούς που δεν έχουν συναισθήματα…

Στα πρόσωπα όλων των παρευρισκομένων υπήρχε ένα χαμόγελο. Ένα χαμόγελο που πήγαζε επειδή ήρθαν να δουν τον φίλο τους…τον άνθρωπο που ακολουθούν παντού ακόμα κι όταν δεν κάνει κωμωδία όταν κάνει τραγικό ρόλο, Όπως τότε στις ”μνήμες άφυλου”.
Δεν μπορούσε κανείς να μείνει ανέπαφος και να μην αλωθεί από αυτή την έντονη θετική ενέργεια και το πάθος του σε αυτό το έργο.
Μια αύρα πάθους ενέργειας και έντασης συνέπαιρνε όποιον βρισκόταν στο χώρο. (εμένα πολύ περισσότερο γιατί ήξερα καθημερινά πως το ζούσε μέσα από τις πρόβες του είναι φίλος)

Το σώμα και το πρόσωπο του Διονύση Ζάχου πάλλονταν στους βωβούς ήχους του θεάτρου και ενίοτε σε κάποια μουσική υπόκρουση που έπαιζε. Ήταν γύρω από το θεατρικό αυτό μικρό σανίδι ένας πομπός ενέργειας, η οποία, ήταν ταυτόχρονα αγγελική και δαιμονισμένη. Σε διαπερνούσε μέσα από την πόρνη που έβλεπες απέναντι σου, ή ακόμα πιο δαιμονισμένη μέσα από μια κούκλα, που σκεφτόσουν πόσες φορές δεν έχεις νιώσει τέτοια κούκλα… (ή πόρνη) …

Ο Διονύσης ρούφαγε την κάθε λέξη και ένιωθε ακόμα μια μαγεία ταλέντου, που πραγματικά πηγάζει από το είναι του .. από μέσα του που πιο βαθεία δεν έχει.
Σαν να λειτουργούσε μέσα στις σχισμές του χρόνου, οι οποίες είναι σχεδόν αντιληπτές αλλά όχι προσβάσιμες, σε εμάς τους υπόλοιπους…. (ίσως σε λίγους)
Μια ομάδα εξαιρετική με πολύ καλούς ηθοποιούς και μια σκηνοθεσία από την αγαπημένη Στέβη Μπουζιάνη που πραγματικά θα θαυμάσετε όλοι.
Σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να δείτε την παράσταση …

Εγώ απλά θα πώ με λέξεις … Ο Νταβατζής έχει Ταλέντο
Ο δικός μου Διονύσης Ζάχος μέσα από τα δικά μου μάτια !!