Νέλλη Γκίνη: Για πρώτη φορά με τον γιό της Μάριο, μας ανοίγει την καρδιά της

16/02/2012

Μια σόου γούμαν που ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει δουλειά και καριέρα. Μια γυναίκα που στα τόσα χρόνια στο σανίδι και τις πίστες, αγαπήθηκε, αγάπησε, προδόθηκε, ταλαιπωρήθηκε, έζησε καλές και κακές στιγμές αλλά δεν το έβαλε ποτέ κάτω! Δυνατή και πάντα δυναμική η Νέλλη Γκίνη μας ανοίγει το σπίτι της, μας συστήνει τον μοναχογιό της Μάριο και μιλάει στην Άννα Τσιάλτα ανοιχτά για όλα!

Για όλα εκείνα που την στιγμάτισαν αλλά και για τα όνειρα που δεν πραγματοποίησε και είναι έτοιμη να το κάνει τώρα! Μια εξομολόγηση από καρδιάς που δίνει δύναμη, αγάπη, συγκίνηση και πνοή ζωής για το αύριο που έρχεται!
Πως ξεκίνησε το ταξίδι σε αυτό που λέγεται θέατρο;
Από το θέατρο ξεκινάει όλη μου η ζωή. Θυμάμαι ότι μόλις στα εφτά μου χρόνια είπα ότι θέλω να γίνω θεατρίνα, και έγινα. Η ζωή μου όλη είναι θέατρο. Ξεκινώντας από το παιδικό θέατρο του Διονύση Χίονη. Αργότερα μπαίνοντας στη δραματική σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη φεύγω με το Athens Drama Company στην Αυστραλία και Ν. Ζηλανδία παίζοντας αρχαία τραγωδία. Ιφιγένεια εν Αυλίδι και Λυσιστράτη. Έκτοτε το θέατρο δεν το εγκατέλειψα ποτέ. Ξεκίνησε αυτό το ταξίδι στο όνειρο και κρατάει μέχρι και σήμερα. Είναι αυτό που χαρίζει τα πάντα, ξεχνιέμαι πάνω στο σανίδι. Να φανταστείς ότι και το θάνατο των γονιών μου πάνω εκεί τον ξεπέρασα. Είναι αυτό που με γεμίζει, που μου δίνει νόημα και ζωή.
Το σήριαλ Εγκλήματα σας έδωσε την επιστροφή σας στην τηλεόραση, μετά από αυτό τι κάνατε;
Ναι τα Εγκλήματα ήταν το came back μου στην τηλεόραση, ακολούθησαν το Ένα κι Ένα με τον Βλαδήμηρο Κυριακίδη, Πεθερές, Νταντά, ένα μονόπρακτο στην ΕΤ το Αντί Στεφάνου κ.α. Aλλά για να σου πω την αλήθεια επιθυμία μου πάντα είναι να κάνω όσο περνάνε τα χρόνια όσο γίνεται πιο επιλεκτικές δουλειές. Δυστυχώς όμως τα πράγματα στην τηλεόραση πάνε από το κακό στο χειρότερο, έχει πιάσει πάτο!
Γιατί σήμερα δεν γίνονται προτάσεις για καθημερινές σειρές σε ηθοποιούς όπως εσείς; Εσείς γιατί δεν είχατε κάποια πρόταση;
Ειλικρινά έχω αναρωτηθεί και εγώ για αυτό. Το έχω συζητήσει και με πολλούς φίλους ηθοποιούς, και προσπαθώ να καταλάβω πώς σε εκείνες τις μεγάλες παραγωγές του ελληνικού κινηματογράφου χρησιμοποιούσαν, όλη την γκάμα των ηθοποιών και τώρα δεν μπορούν. Είναι μια απορία μου αυτό. Βλέπω πάντως ότι σε κάποιες καθημερινές σειρές παίζουν παλιοί ηθοποιοί, της δικιάς μας γενιάς. Είναι ίσως διαφορετικά τα θέματα, ίσως είναι πιο νεανικά και η επιλογή τους είναι διαφορετική. Δεν ξέρω ίσως αυτή την απορία να μας την λύσουν άλλοι. (γέλια πολλά)
Εσείς γιατί δεν έχετε μια πρόταση για ένα τέτοιο σήριαλ;
Δεν ξέρω. Έχω αναρωτηθεί και εγώ πολλές φορές, αλλά να σου πω και την αλήθεια δεν το έχω ψάξει. Δεν νομίζω ότι έχω χάσει και κάτι, στο λέω ειλικρινά.
Σας συναντάμε πιο πολύ σε πρόζα και όχι τόσο σε επιθεώρηση, γιατί; Εσάς τι σας αρέσει από τα δύο;
Βασικά πιστεύω πως η επιθεώρηση έχει τελειώσει τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς έφυγαν από τη ζωή όλοι οι μεγάλοι συγγραφείς του είδους. Υπάρχουν βέβαια νέα ταλέντα που δεν έχουν διακριθεί ή δεν τους το επέτρεψαν να ξεχωρίσουν κάποιοι που κρατάνε καλά τα πόστα. Όσον αφορά στην ερώτησή σου, εμένα Άννα μου μου αρέσουν όλα τα είδη θεάτρου. Από Αρχαία τραγωδία σαν μαθήτρια δραματικής σχολής, βρέθηκα να παίζω επιθεώρηση στο θέατρο Ακροπόλ. Μου αρέσει να μετακινούμαι από την πρόζα στην επιθεώρηση και στο μιούζικαλ και τούμπαλιν. Αρκεί να είμαι πάνω στο σανίδι.
Γιατί δεν γίνονται μιούζικαλ στην Ελλάδα;
Είναι ένα πολύ δύσκολο είδος και ακριβό σαν παραγωγή. Παλαιότερα δεν υπήρχαν και πολλοί ηθοποιοί που θα μπορούσαν να υπηρετήσουν το είδος. Σήμερα τα νέα παιδιά θεωρώ ότι έχουν όλο το πακέτο, δυστυχώς όμως η εποχή δεν επιτρέπει το ανέβασμα τέτοιων παραστάσεων. Στο Κλουβί με τις τρελές που ανέβηκε πριν δύο χρόνια στο θέατρο Παλλάς για δυο σαιζόν, έκλεισαν οι παραστάσεις με γεμάτο θέατρο, και όμως η παραγωγή δεν μπορούσε ν’ αντέξει και να πάει και τρίτη χρονιά, ήταν μια από τις πιο ακριβές παραστάσεις που ανέβηκε τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα.
Είστε μητέρα χωρίς γάμο. Πόσο δύσκολο είναι αυτό, για μια γυναίκα να μεγαλώνει μόνη της ένα παιδί;
Ήταν επιλογή μου να κρατήσω το παιδί και να το μεγαλώσω μόνη μου. Δεν το σκέφτηκα ούτε μια στιγμή αν ήταν σωστό ή λάθος. Άλλωστε είχα στο πλευρό μου όλη μου την οικογένεια. Η μητέρα μου τα δυο πρώτα χρόνια ήταν δίπλα μου και με βοήθησε πάρα πολύ. Οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις με ανάγκασαν αμέσως σχεδόν μόλις γέννησα να γυρίσω στην δουλειά μου. Καταλαβαίνεις πόσο τρέξιμο είχα να ρίξω, γιατί με την εγκυμοσύνη μου είχαν μείνει πολλά πράγματα πίσω και έπρεπε να συνεχίσω.
Πόσο δύσκολα ήταν τα χρόνια που πέρασαν για εσάς με τόσες δουλειές και ένα παιδί;
Τι μου λες τώρα; Πάρα πολύ δύσκολα. Έφτασα να δουλεύω και δώδεκα ώρες την ημέρα. Έκανα παράλληλα θέατρο, τηλεόραση, πίστα, και κινηματογράφο. Όπως καταλαβαίνεις το καθένα από αυτά για διαφορετικούς λόγους. Το θέατρο γιατί το αγαπούσα, την τηλεόραση για αναγνωρισιμότητα και την πίστα γιατί έπρεπε να βγάζω και χρήματα, γιατί οι δύο προηγούμενες δουλειές δεν κάλυπταν ούτε τα έξοδά μου. Πολλή κούραση, όμως δεν δυσανασχέτησα ποτέ, με ό,τι και να ασχολήθηκα το υπηρέτησα με αγάπη, γιατί τελικά είμαι άρρωστη με αυτή τη δουλειά.
Μας εκμυστηρευτήκατε για πρώτη φορά τους δυο γάμους που έχετε κάνει στο παρελθόν. Θα μας πείτε δυο λόγια για αυτούς;
Τι να σου πω, έχω ταλαιπωρήσει όπως φαίνεται δύο ανθρώπους στη ζωή μου. Ο ένας δεν είναι πια κοντά μας. Κράτησε εννέα μήνες, ήμουν πολύ νέα, από έρωτα φυσικά, ο άλλος μόλις λίγες εβδομάδες, τι να σου πω φαίνεται δεν είμαι κορίτσι για γάμο τελικά. Όμως θα ήθελα να είχα φτιάξει μια κανονική οικογένεια, μιας και προέρχομαι από μια τέτοια οικογένεια.
Το θέατρο ήταν το μεγάλο σας όνειρο, υπάρχουν ρόλοι που θέλετε να παίξετε;
Είναι πολλοί οι ρόλοι που θα ήθελα να παίξω, ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία, επίσης όνειρό μου είναι να παίξω κάποια στιγμή στην Επίδαυρο, είναι ένα όνειρο και εύχομαι να το ζήσω κάποια στιγμή.
Ελληνικός κινηματογράφος. Πως τον ζήσατε εσείς, και πως ήταν η συνεργασία σας με τον αξέχαστο Λάμπρο Κωνσταντάρα;
Η αλήθεια είναι ότι τον έζησα προς το τέλος του. Οι πρώτες συμμετοχές μου μικρά ρολάκια, της ενζενύ φυσικά. Είχα την τύχη όμως να συναντήσω στο δρόμο μου τους μεγαλύτερους κολοσσούς του είδους. Όπως ο αξέχαστος Λάμπρος Κωνσταντάρας.
Αν και έχω μιλήσει πολλές φορές για αυτόν δεν θα σταματήσω να τον ευχαριστώ για ό,τι έκανε για μένα. Στη ζωή μου δεν έχω να ευχαριστήσω πολλούς ανθρώπους του χώρου, ένας είναι ο Λάμπρος και ο άλλος είναι ο Κώστας Πρετεντέρης που μου έδωσε την ευκαιρία να γίνω στο ευρύ κοινό γνωστή μέσα από τη Γειτονιά μας, τους ευχαριστώ από καρδιάς για άλλη μια φορά.
Με τον Λάμπρο πρωτόπαιξα στο τι 30 τι 40 τι 50 την περιβόητη Δόμνα όπου και τραγούδησα, όπως και στο Φαφλατά και στον Άνθρωπο που γύρισε από τη ζέστη που επίσης τραγουδούσα σε στίχους και μουσική του Δημήτρη Κωνσταντάρα, γιου του μεγάλου μας κωμικού και φίλου μου καλού μέχρι και σήμερα. Μετά από δέκα χρόνια συμπρωταγωνιστώ μαζί του στην τελευταία του ταινία. Ο Λαμπρούκος μπαλαντέρ. Ο κινηματογράφος μου αρέσει πολύ και λυπάμαι που δεν με έχουν σκεφτεί, και αυτοί χάνουν και εγώ.
Περιμένω προτάσεις!!!
Πολλά χρόνια και στις πίστες, με όλα τα μεγάλα ονόματα του πενταγράμμου. Πως ήταν αυτή η εμπειρία ζωής;
Πολλά χρόνια και στην πίστα, συνεργάστηκα με τα δύο τρίτα του ελληνικού πενταγράμμου. Μεγάλες εποχές και πολύ ωραίες στιγμές, μερικά από τα ονόματα αυτά, Μπιθικώτσης, Κόκοτας, Πουλόπουλος, Διονυσίου, Νικολάου, Σακκελαρίου και τόσοι άλλοι, ποιους να πρωτοαναφέρω. Δούλεψα και σ αυτόν τον χώρο με αγάπη και σκληρή δουλειά μιας και το πρόγραμμα μου είχε να κάνει με το σοου.
Προσωπική ζωή; Έρωτας;
ΜΗΔΕΝ. Από επιλογή μου βέβαια. Είναι δύσκολο να κρατήσεις μια σχέση δουλεύοντας τόσες ώρες την ημέρα. Όμως στη ζωή μου και αγαπήθηκα και αγάπησα, πόνεσα και με πόνεσαν, αλλά πάντα κατάφερνα να πάω παρακάτω. Τα τελευταία χρόνια μετά από μία σχέση που με στιγμάτισε, είμαι μόνη μου. Ο έρωτας είναι δημιουργία, είναι ζωή, θα ήθελα τώρα μάλιστα που μεγάλωσε και ο Μάριος να μου ξανασυμβεί, γιατί όχι καλοδεχούμενος!
Υπήρχαν άνθρωποι που σας φέρθηκαν άσχημα;
Ίσως ακουστεί κάπως αλλά ναι και ήταν αρκετοί. Δεν το παίζω το καλό και τέλειο παιδί, όμως υπήρξα μαγκάκι, έτσι τουλάχιστον με αποκαλούν οι φίλοι μου, με ανάγκασαν και οι συνθήκες όπως καταλαβαίνεις. Όμως δεν βαριέσαι, στη ζωή κρατάω τα καλά πράγματα και πετάω στο κάλαθο των αχρήστων αυτά που με πίκραναν. Προχωράω μπροστά!
Έχω μάθει από έγκυρες πηγές ότι έχετε δεχτεί πρόταση για το Dancing with the stars 3, ισχύει κάτι τέτοιο και τι έχετε αποφασίσει;
Ισχύει η πρόταση που έχω, και την έχω συζητήσει πρόσφατα. Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση για μένα, γιατί όπως καταλαβαίνεις και ο χορός είναι μέσα στις αδυναμίες μου. Όλα είναι υπό συζήτηση και περιμένω τις εξελίξεις. Μόλις έχω νεότερα θα είσαι από τις πρώτες που θα το μάθει!!
Ποια στιγμή στην ζωή σας θυμάστε να σας στιγμάτισε;
Το διπλό χτύπημα θανάτου των γονιών μου. Τους έχασα πολύ κοντά και τους δύο. Η ζωή μου άλλαξε, νομίζω ότι κάπου εκεί πρέπει και να ενηλικιώθηκα. Το καλύτερο πράγμα που με στιγμάτισε αλλά και με ολοκλήρωσε βέβαια σαν γυναίκα ήταν η γέννηση του γιου μου.

Οικονομική κρίση; Σας έχει επηρεάσει;
Φυσικά και πάρα πολύ μάλιστα. Μην ξεχνάς ότι το δικό μας επάγγελμα είναι το περισσότερο ανασφαλές. Δύο φόρες το χρόνο ψάχνουμε για δουλειά. Έχω λοιπόν μαζέψει τα χέρια μου για τα καλά. Και επιθυμίες έχουμε μειώσει και άλλα πολλά. Δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά, όπως όλος ο κόσμος και εμείς.
Πως αισθάνεστε που είστε σε μια παράσταση η οποία παίζεται με επιτυχία για 13 χρόνια, στο Σεσουάρ για δολοφόνους;
Αντέχει 13 χρόνια αυτή η παράσταση, νιώθω πολύ καλά, και ακόμα καλύτερα όταν βλέπω αυτή την δύσκολη εποχή, που διανύουμε, το θέατρο σχεδόν κάθε μέρα να είναι γεμάτο. Πολλά νέα παιδιά έρχονται για να μας δουν. Είναι μια δουλειά που με γεμίζει και μου δίνει ζωή, ιδιαίτερα μετά την παράσταση που έκανα πέρυσι το Κλουβί με τις τρελές και εδώ θέλω να ευχαριστήσω πολύ τον Σταμάτη Φασουλή που με εμπιστεύτηκε, το φετινό έργο που πρωταγωνιστώ είναι μια από τις πολύ καλές δουλειές που έχω κάνει και νιώθω ευτυχισμένη και τυχερή!
Πως είναι η συνεργασία σας με τα νέα παιδιά που έχετε στο θέατρο μαζί σας;
Άννα θα σου πω κάτι. Εγώ τα νέα παιδιά τα λατρεύω όχι επειδή μεγαλώνω ένα παιδί, αλλά πιστεύω ότι τα νέα παιδιά είναι πνοή ζωής. Είμαι χαρούμενη ανάμεσα στον Αργύρη, την Βάσω και τον Ησαϊα, τα οποία είναι πολύ καλά παιδιά και πολύ καλοί συνεργάτες. Είμαστε μια πολύ καλή ομάδα. Βέβαια δεν σου κρύβω ότι τα νέα παιδιά φοβούνται λίγο αυτό τον καιρό με όλα αυτά που συμβαίνουν και είναι λογικό με τόσες δυσκολίες που αντιμετωπίζει το επάγγελμα, αλλά εμείς είμαστε θεωρώ από τους τυχερούς γιατί σε αυτή την παράσταση έχουμε τρία πολύ καλά παιδιά!
Θα ρωτήσω τον Μάριο πως είναι να έχει μια μαμά τόσο δυναμική και τόσο ταλαντούχα;
Δεν μπορώ να το δω ολοκάθαρα αυτό εγώ, γιατί η μάνα μου για μένα είναι η μάνα μου. Δεν την είδα ποτέ ως σταρ ή ηθοποιό, ήταν πάντα για μένα η μαμά μου, που με μεγάλωσε με τόσες δυσκολίες και ήταν πάντα δίπλα μου. Σιγά σιγά όμως επειδή ασχολούμαι και εγώ με την μουσική καταλαβαίνω και νιώθω καλύτερα πολλά πράγματα και τολμάω κάποιες φορές να ζητάω και την συμβουλή της.
Σε βοηθάει πάνω σε αυτό που κάνεις εσύ με την μουσική;
Φυσικά οι γνώσεις της και η εμπειρία της είναι πολύτιμες για μένα, και όσο μεγαλώνω το καταλαβαίνω πολύ καλύτερα αυτό. Η μητέρα μου μετά από τόσα χρόνια δουλειάς είναι ο άνθρωπος που η εμπειρία της μου μαθαίνει πράγματα που δύσκολα θα τα μάθαινα.
Πως νιώθεις που έχεις μια μαμά διάσημη;
Εγώ να σου πω πως δεν το καταλαβαίνω αυτό. Για μένα είναι η γλυκιά μου μαμά στο σπίτι που αγαπώ. Έξω βέβαια που την αναγνωρίζει ο κόσμος, δεν σου κρύβω ότι χαίρομαι και νιώθω πολύ υπερήφανος για αυτή.
Θέλω να μου πεις τα συναισθήματα που νιώθεις ξέροντας όλες αυτές τις δυσκολίες που πέρασε για να σε μεγαλώσει.
Τα συναισθήματα δεν περιγράφονται με λέξεις!! Τα αισθάνεσαι όταν ξέρεις τι έχει περάσει, και πόσες ώρες δούλευε για να μην μου λείψει τίποτα. Το εκτιμώ πολύ αυτό, νιώθω υπερήφανος και το πιο σημαντικό είναι ότι την θαυμάζω σαν άνθρωπο και σαν προσωπικότητα. Σε μικρότερη ηλικία μπορεί να μην το καταλάβαινα, αλλά το κατάλαβα με το πέρασμα του χρόνου. Μεγάλωσα με την αρχή ότι η μαμά μου στο σπίτι δεν ήταν η Νέλλη Γκίνη, ήταν η μαμά μου!!
Το μήλο κάτω από την μηλιά; Ταλέντο μουσικό και εσύ;
Ναι τελικά έτσι είναι. Ασχολούμαι με την μουσική. Γράφω στίχους και συνεργάζομαι με κάποιους συνθέτες και φτιάχνουμε τραγούδια. Τραγουδάω βέβαια, αλλά ακόμα θέλω πολλή δουλειά για το τραγούδι. Κάνω μαθήματα φωνητικής, και πιστεύω πως θα τα καταφέρω. Η αλήθεια είναι βέβαια πως δουλεύω και σε μια εταιρεία, γιατί όπως καταλαβαίνεις θέλω να έχω τα προσωπικά μου χρήματα, και έχω μεγαλώσει έτσι ώστε να μάθω να κάνω και εγώ κάποια πράγματα μόνος μου!!
Τα όνειρά σου;
Θέλω να ασχοληθώ με την μουσική το τραγούδι την σύνθεση και πιστεύω πως μπορώ να τα καταφέρω. Πιστεύω πως όλα μας τα όνειρα όταν τα πιστεύουμε πραγματοποιούνται!
Να κλείσουμε αυτή την συνέντευξη με κάτι πολύ αισιόδοξο και από τους δύο σας για την ζωή σας και μια ευχή;
Νέλλη: Καταρχήν δεν ξέρω πως κατάφερες τον Μάριο να μιλήσει. Δεν το έχει ξανά κάνει ποτέ. Να κλείσουμε με πολλή θετική ενέργεια και να ευχηθούμε τα καλύτερα σε όλο τον κόσμο με υγεία αγάπη πολλά όνειρα και στόχους!!!
Μάριος: Και εγώ με την σειρά μου να ευχηθώ σε όλο τον κόσμο τα καλύτερα!!
Φωτογραφίες: Γιάννης Γκογκόπουλος