Ειρήνη Λάσπα: Η κοπέλα του Νίκου Γιγουρτάκη περιγράφει τις τελευταίες του στιγμές
Το κορίτσι που είδε το Νίκο Γιγουρτάκη να πέφτει νεκρός μέσα στο δωμάτιο του, το κορίτσι για το οποίο, τους τελευταίους μήνες πολλά έχουν γραφτεί και άλλα τόσα έχουν ειπωθεί, η Ειρήνη Λάσπα σπάει για πρώτη φορά τη σιωπή της.
Το κορίτσι που είδε το Νίκο Γιγουρτάκη να πέφτει νεκρός μέσα στο δωμάτιο του, το κορίτσι για το οποίο, τους τελευταίους μήνες πολλά έχουν γραφτεί και άλλα τόσα έχουν ειπωθεί, η Ειρήνη Λάσπα σπάει για πρώτη φορά τη σιωπή της.
Το κορίτσι που είδε το Νίκο Γιγουρτάκη να πέφτει νεκρός μέσα στο δωμάτιο του, το κορίτσι για το οποίο, τους τελευταίους μήνες πολλά έχουν γραφτεί και άλλα τόσα έχουν ειπωθεί, η Ειρήνη Λάσπα σπάει για πρώτη φορά τη σιωπή της.
Το κορίτσι που είδε το Νίκο Γιγουρτάκη να πέφτει νεκρός μέσα στο δωμάτιο του, το κορίτσι για το οποίο, τους τελευταίους μήνες πολλά έχουν γραφτεί και άλλα τόσα έχουν ειπωθεί, η Ειρήνη Λάσπα σπάει για πρώτη φορά τη σιωπή της.
Περιγράφει τις τελευταίες δραματικές στιγμές δίπλα στον νεαρό επιχειρηματία. Έναν χρόνο σχεδόν μετά τον θάνατό του, η Ειρήνη μιλά στον Νάσο Γουμενίδη και στο περιοδικό «Εγώ weekly».
Δεν έζησε έναν θάνατο… Έζησε την πραγματική απώλεια του έρωτά της. Του μεγαλύτερου έρωτά της. Του έρωτά που την έσπρωξε ν΄ αφήσει τις σπουδές της για να τον ζήσει. Να ζήσει το πάθος.
Η ίδια περιγράφει την τελευταία τους μέρα: «Τα πάντα. Το ζω κάθε μέρα. Στο μπάνιο μου την ώρα που τρώω την ώρα που οδηγώ το αυτοκίνητο μου. Είχαμε θυμάμαι τσακωθεί, όπως άλλωστε συνέβαινε συχνά πυκνά. Είχαμε μια σχέση παθιασμένη. Στα άκρα. Αρρωστημένη. Με κάλεσε στο τηλέφωνο και μου διαμαρτυρήθηκε ότι δεν αισθανόταν καλά. Μετά με κάλεσε ξανά και μου είπε ότι έχει αρρυθμίες πόνο στην πλάτη και τσιμπήματα στο στήθος. Πήρα το αυτοκίνητο και σε πέντε λεπτά ήμουν εκεί. Όταν άνοιξε την πόρτα και τον είδα ξαφνιάστηκα. Ήταν χλωμός και φαινόταν ταλαιπωρημένος. Κατόπιν έμαθα ότι είχε φάει πολύ εκείνη την ημέρα και πώς είχε κάνει παράπονα τόσο στους φίλους του αλλά και στον πατέρα του. Του ζήτησα να πάμε σε γιατρό αλλά δε δέχτηκε».
Και τονίζει: «Δεν δέχτηκε, διότι θεώρησε πώς ήταν άλλη μια κρίση… Πέσαμε για ύπνο γύρω στις 06.00».
Η Ειρήνη περιγράφει: «Κάποια στιγμή μέσα στον ύπνο μου κατάλαβα ήχους. Δεν είμαι και από αυτές τις γυναίκες που κοιμούνται βαριά. Ξύπνησα και τον είδα στην άκρη του κρεβατιού διπλωμένο να βγάζει αφρούς από το στόμα. Έβαλα το χέρι μου και προσπάθησα να του επαναφέρω την γλώσσα που είχε γυρίσει. Του μιλούσα…»
Και συνεχίζει: «Έτσι νόμιζα. Δεν ξέρω. Κάλεσα παράλληλα το 166. Το ασθενοφόρο ενώ υπήρχε στη Βούλα διαθέσιμο εντούτοις έφτασε σε 20 λεπτά. Λίγο πριν φτάσουν οι διασώστες ο Νίκος είχε ηρεμήσει. Κατάλαβα ότι δεν ανέπνεε. Όταν έφτασαν στο σπίτι οι νοσηλευτές τοποθέτησαν στο σώμα του το μηχάνημα ανάνηψης. Όμως η φωνή του ενός “δεν ανταποκρίνεται” έχει μείνει καρφωμένη στο μυαλό μου. Μετά τον μετέφεραν στη Βούλα στο Ασκληπιείο όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατος του».
