Ανοιχτές Υποθέσεις: Μαρτυρία – σοκ για το πως το κύκλωμα εμπορίας βρεφών προσέγγιζε υποψήφιες μητέρες – «Το ποσό υπερέβαινε τις 40 με 45 χιλιάδες ευρώ»

Η εκπομπή «Ανοιχτές Υποθέσεις» έφερε στο φως τους τρόπους που χρησιμοποιούν τα κυκλώματα εμπορίας βρεφών για να προσεγγίσουν γυναίκες που βρίσκονται σε απόγνωση. Μια γυναίκα, η οποία αντιμετώπισε εμπόδια στην απόκτηση παιδιού, μίλησε δημόσια για την εμπειρία της, περιγράφοντας τον παρασκηνιακό ρόλο που παίζουν οι μεσάζοντες σε τέτοιες υποθέσεις.

Η συγκεκριμένη γυναίκα, απογοητευμένη από τις αποτυχημένες προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης και τις χρονοβόρες νόμιμες διαδικασίες υιοθεσίας, βρέθηκε να συνομιλεί με μια άγνωστη γυναίκα, που παρουσιαζόταν ως «εμβρυολόγος». Η τελευταία πρότεινε την αγορά ενός βρέφους από μια έγκυο γυναίκα, υποσχόμενη «γρήγορη και ασφαλή διαδικασία».

«Εγώ ρώτησα τον τότε γυναικολόγο μου αν υπάρχει κάποια άκρη να προβώ σε υιοθεσία. Παράνομη», ανέφερε η καταγγέλλουσα.

Απαντώντας σε ερώτηση της δημοσιογράφου, παραδέχτηκε: «Ναι, είχα κάνει πάρα πολλές εξωσωματικές, αλλά δεν πέτυχαν. Είχα κουραστεί».

Η ίδια πρόσθεσε ότι η γραφειοκρατία γύρω από τις νόμιμες υιοθεσίες ήταν απογοητευτική: «Είχαμε απευθυνθεί με τον σύζυγό μου, αλλά ήταν πανδύσκολα και έτσι αρχίσαμε να ψάχνουμε εναλλακτικές λύσεις. Βρήκαμε το τηλέφωνο της μέσω μίας μαίας. Επικοινώνησα και της εξήγησα τι ήθελα. Μου είπε πως υπήρχε μια έγκυος κοπέλα, μικρής ηλικίας, γύρω στα 22-23, η οποία δεν σκόπευε να κρατήσει το παιδί».

Σύμφωνα με τη γυναίκα, το κόστος αυτής της «συναλλαγής» δεν άργησε να εκτοξευθεί: «Αρχικά, είχα ακούσει ότι θα κόστιζε περίπου 15.000 ευρώ. Όμως, η τιμή ανέβαινε σταδιακά στα 35, 40 ή ακόμα και 45 χιλιάδες ευρώ».

Η αύξηση του κόστους, όπως αποκαλύπτει, σχετιζόταν με τη μέθοδο που θα ακολουθούνταν: «Μου είπε ότι αν γεννούσε με την ταυτότητά μου, θα ήταν πιο απλό. Όμως, εγώ αρνήθηκα και επιλέξαμε να γίνει μέσω δικηγόρου».

Ωστόσο, ακόμα και αυτή η «λύση» είχε τις δικές της δυσκολίες. Η γυναίκα εξέφρασε τους φόβους της για τη διαδικασία: «Ήταν πολλά τα χαρτιά και ένιωσα μεγάλη ανασφάλεια. Ενημερώθηκα από δικηγόρο ότι κάτι τέτοιο είναι ποινικό αδίκημα και κακούργημα».

Τελικά, η υπόθεση θα προχωρούσε μέσα από ένα προσυμφωνημένο σχέδιο, όπως περιέγραψε: «Όταν θα γεννούσε, όλα τα χαρτιά θα τα φρόντιζε ο δικηγόρος. Θα έπρεπε να δώσω το υπόλοιπο ποσό και στη συνέχεια να γίνει κάποιο δικαστήριο για να φαίνονται όλα νόμιμα».

Παράλληλα, σημείωσε τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε: «Ξεκινήσαμε με 30-35 χιλιάδες ευρώ, αλλά ήταν σαφές ότι το ποσό θα ανέβαινε περισσότερο, γιατί θα έπρεπε να συνεργαστώ με δικηγόρο της πλευράς τους. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος».

Η διαδικασία ολοκληρωνόταν με την παραλαβή του βρέφους υπό αμφιλεγόμενες συνθήκες: «Μετά τη γέννηση, θα με σταματούσαν τηλεφωνικά κάπου, θα μου έδιναν το μωρό, θα έδινα τα χρήματα, και θα τελείωνε η υπόθεση».