Θέμα έκθεσης : Πρωτοχρονιά

Με αγάπη.

Με αγάπη.

Με αγάπη.

Παραμονή Πρωτοχρονιάς.

Η ώρα πήγε 10. Η μαμά μας έβαλε να ντυθούμε επίσημα. Και εμένα και τον μπαμπά.

Πουκάμισο, γραβάτα με τον Μίκυ,σακάκι γυαλιστερό,φρέσκο βρακί και καθαρές κάλτσες. Εκείνη φόραγε την ποδιά της γιατί μαγείρευε, ένα τζιν από το οποίο προεξείχε ο ποπός της και από πάνω δε θυμάμαι. Πάντως στα πόδια της φόραγε κάλτσες χοντρές δικές μου άσπρες και τις γούνινες παντόφλες της. Φόραγε και χρυσά κοσμήματα πολλά επίσης.

Με έβαλε να καθήσω μπροστά στην τηλεόραση.

Πω πω μουσικές και κακό. Προγράμματα από μουσικά κέντρα.

Είδα…και τι δεν είδα.

Πολύ το χαρήκαμε.

Η μαμά μαγείρευε όμως με αποτέλεσμα να χάσει την αντίστροφη μέτρηση.

Εμείς μετρούσαμε αντίστροφα με τη βοήθεια της αγαπημένης μου παρουσιάστριας με τα πολύ μεγάλα βυζιά. Της κυρίας Ρούλας.

Άλλαξε ο χρόνος. Όλοι φιληθήκαμε σταυρωτά και αναφωνήσαμε “καλή χρονιά” χαμογελαστά.

Ο μπαμπάς χτύπησε τη μαμά στο ένα μέρος του ποπού της και την αποκάλεσε “ζαργάνα” και η μαμά έκανε πως δεν ήθελε αλλά το χαμόγελο στα χείλη την πρόδιδε.

Ύστερα βάλαμε κλαρίνα στο πικ απ να παίζουν. Είναι η αγαπημένη μας μουσική εδώ στο σπίτι.

Φάγαμε.

Η μαμά κι ο μπαμπάς ήπιαν ένα καλό και ακριβό κρασί από τον Μαρινόπουλο και μετά ανοίξαμε πάλι τηλεόραση να δούμε τον όμορφο στολισμό της πλατείας Συντάγματος.

Η μαμά κι ο μπαμπάς ενθουσιάζονται κάθε φορά που βλέπουν τον στολισμό της πλατείας Συντάγματος κι έχω αρχίσει κι εγώ να τον βρίσκω πολύ γουστόζικο.

Πριν κοιμηθούμε ξαναφιληθήκαμε και το βράδυ μας κύλησε ήρεμα αν και από το παράθυρο στο δωμάτιο μου ακουγόντουσαν όλο το βράδυ γέλια,κόρνες,κόσμος πολύς.

Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε και ήμουν πολύ χαρούμενος που άλλαξε ο χρόνος και το γιορτάσαμε όλοι μας πανηγυρικά.

Μα μόνο εγώ ήμουν τόσο χαρούμενος.

Η μαμά κι ο μπαμπάς δεν ήταν τόσο χαμογελαστοί και μιλούσαν πάλι για τα λεφτά μας που δεν φτάνουν, για τις φακές που σιχαίνομαι μα πάλι θα μαγειρέψει για μεσημέρι και πως μας κυβερνά η δεξιά. “Ποια δεξιά ρε μαμά;Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι;” αναφώνησα αλλά κανείς δε μου έδωσε σημασία.

Σκέφτηκα πως μάλλον δεν άλλαξε ο χρόνος αλλά τα είδα όλα στον ύπνο μου.

Πάω να δω στο ημερολόγιο αν έχουμε ακόμα 1995 ή έχουμε προχωρήσει έστω και λίγο….