«Όλη η παρέα μου είναι στον Παράδεισο» – Η τελευταία -συγκλονιστική συνέντευξη του Νίκου Φώσκολου

Ερμητικά απομονωμένος στο σπίτι του, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας που για μια ζωή τον ακολουθούσαν, ο Νίκος Φώσκολος είχε ως μόνη συντροφιά του τον άνθρωπο που όπως έλεγε τον κρατούσε στη ζωή, τη σύζυγό του Τόνια. …

«Η Τόνια με κρατάει στη ζωή. Τίποτα άλλο! Δεν θέλω εγώ να έρχεται κόσμος να με βλέπει. Δυστυχώς πλέον δεν μπορώ να γράψω το όνομά μου. Εγώ που κάποτε έγραφα εκατοντάδες σελίδες σε μια μέρα» λέει και κομπιάζει.

Ο Νίκος Φώσκολος είναι ο σκηνοθέτης που τη δεκαετία του ’70 κατόρθωσε να καθηλώσει το 92% του ελληνικού λαού με τον «Άγνωστο Πόλεμο», ενώ τη δεκαετία του ΄90 με δύο ταυτόχρονα σίριαλ «Λάμψη» και «Καλημέρα Ζωή» έσπαγε νέα ρεκόρ τηλεθέασης, κατακτώντας μια θέση στο βιβλίο Γκίνες για τη μακροβιότερη σειρά στην ελληνική τηλεόραση.

Αναρωτιόμουν αν σας λείπει η τηλεόραση, μετά από τόσες χιλιάδες επεισόδια που γράψατε;
«Όχι, δεν μου λείπει. Κουράστηκα πολύ! Για 15 ολόκληρα χρόνια έγραφα δύο έργα ταυτόχρονα. Έπρεπε να σταματήσω. Ίσως δεν το άντεχα πλέον.»

Βαθιά μέσα σας δεν «πονάτε» για την αποχώρησή σας από την ενεργό δράση;
«Μέσα μου όντως νιώθω ένα κενό. Γιατί λείπει από τη ζωή μου η δουλειά και η δράση. Ξέρετε τι είναι από δύο έργα που γράφεις καθημερινά να βρεθείς κλεισμένος μέσα σε ένα σπίτι και σχεδόν άχρηστος; Είναι κάτι που μου στοιχίζει. Είμαι απαισιόδοξος για το δικό μου μέλλον. Ποιο μέλλον άλλωστε να έχω εγώ στα 85 χρόνια μου;»

Είστε «κλεισμένος στο σπίτι», όπως μου λέτε. Αλήθεια, όλος αυτός ο κόσμος που εσείς αναδείξατε αλλά και βοηθήσατε μέσα απόσίριαλ και τον κινηματογράφο έρχεται να σας δει;«Δεν δέχομαι εγώ. Αν έρχονταν όλοι αυτοί, θα έπρεπε να βρίσκομαι όλες τις ώρες στο πόδι και είναι κάτι που δεν το θέλω. Τι να κάνουμε έτσι είναι η ζωή, δυστυχώς.»

Στις περισσότερες ταινίες σας ο θάνατος είναι πρωταγωνιστής. Σήμερα, πώς βλέπετε εσείς «τον πρωταγωνιστή θάνατο»;
«Ό,τι είχα να ζήσω το έζησα. Δοξάζω ακόμα και σήμερα τον Θεό, γιατί μου τα έδωσε όλα στη ζωή μου. Δεν απέτυχα ποτέ. Έκανα μια δουλειά που άρεσε σε όλους. Ο λαός είδε τα έργα μου, τα αγάπησε και αυτό με ικανοποιεί απόλυτα. Έκανα 70 ταινίες με τεράστια εμπορική επιτυχία και μέχρι σήμερα κατέχω το ρεκόρ εισιτηρίων στον ελληνικό κινηματογράφο με την ταινία «Υπολοχαγός Νατάσσα». Έχω πάρει 10 βραβεία για τις ταινίες μου, 12 για τα τηλεοπτικά μου έργα και μία υποψηφιότητα για Όσκαρ με την ταινία μου «Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο», ενώ με τη «Λάμψη» έχω μπει και στο βιβλίο Γκίνες για τη μακροβιότερη ελληνική σειρά. Είναι, νομίζω, αρκετά όλα αυτά, για έναν Έλληνα σκηνοθέτη.»

Σύσσωμο το ελληνικό τηλεοπτικό τοπίο «υποκλίνεται» στα τούρκικα σίριαλ. Εσείς τα βλέπετε; 
«Όχι. Γιατί δεν στηρίζουν τους Έλληνες ηθοποιούς, οι οποίοι μένουν άνεργοι αλλά ούτε στηρίζουν και την ελληνική οικονομία. Λυπάμαι που δεν είναι ελληνικά. Από την άλλη όλα είναι ερωτικά δράματα. Λες και η τούρκικη κοινωνία δεν έχει άλλα θέματα κοινωνικού περιεχομένου να καταπιαστεί. Δυστυχώς, σήμερα η τηλεόραση για να κάνει νούμερα τηλεθέασης έχει χάσει την τιμή της. Σε μια τέτοια τηλεόραση εγώ δεν θα ήθελα να έχω καμιά θέση και θα συνέχιζα να κάνω κινηματογραφικά έργα που να αξίζει να τα δει ο κόσμος. Τα άλλα όλα είναι εφήμερα.»

Μέσα από τα έργα σας «Λάμψη» και «Καλημέρα ζωή» βγάλατε δεκάδες ηθοποιούς που έγιναν μεγάλα ονόματα. Σας το έχουν αναγνωρίσει οι ίδιοι;
«Οι άνθρωποι αυτοί δούλεψαν. Έβγαζαν το ψωμί τους. Δεν είναι υποχρεωμένοι να με πάρουν και τηλέφωνο. Και αν είναι υποχρεωμένοι σε ένα μικρό βαθμό, είναι ανθρώπινο. Κάποιοι με θυμούνται και κάποιοι με ξέχασαν. Μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται.»

Τα εγγόνια σας τι λένε για τις ταινίες σας;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε δει ποτέ δικές μου ταινίες μαζί με τα εγγόνια μου. Τις βλέπω μόνος ή με τη σύζυγό μου και συγκινούμαι. Κάθε σκηνή που βλέπω μου θυμίζει και τα γυρίσματα που κάναμε. Είναι σαν να τα ξαναζώ.»

Συνεργαστήκατε με όλους: Κατράκη, Κούρκουλο, Αλεξανδράκη, Αλίκη, Τζένη. Σας λείπουν αυτοί οι άνθρωποι;
« Έχω μείνει εγώ και δύο τρεις άλλοι ακόμα. Οι άλλοι… πήγαν στον Παράδεισο. Χωρίσαμε! Όλη η παρέα μου είναι εκεί. Δυστυχώς μου λείπουν πολύ όλοι τους. Τα τελευταία χρόνια στον κινηματογράφο έπεσε ιδιαίτερο «τσεκούρι». Πέθανε ο Κούρκουλος, πέθανε ο Καρράς, πέθανε ο Απέργης, πέθανε ο Βασταρδής…»

Η οικογένειά σας πόσο σας έχει σταθεί στις δύσκολες περιστάσεις υγείας που βιώνετε;
«Όπως όλες οι οικογένειες. Στέκονται στο πλευρό μου, όσο μπορούν.»

Η σύζυγός σας Τόνια;
«Είναι μέρα νύχτα στο πλευρό μου. Κοντά μου. Αυτή είναι που με κρατάει στη ζωή.»

Τώρα που έχετε ελεύθερο χρόνο, γράφετε;
«Όχι. Το δεξί χέρι που έγραφα έχει πάθει αγκύλωση. Εγώ που έγραψα 30.000 επεισόδια για τη “Λάμψη” και το “Καλημέρα Ζωή”, εγώ που έγραψα τον “Άγνωστο Πόλεμο”, δεν μπορώ πλέον να γράψω ούτε το όνομά μου.»

Ανησυχείτε για όλα όσα γίνονται στην Ελλάδα με την οικονομική κρίση;
«Σαφώς και ανησυχώ. Τι θα γίνει όλος αυτός ο κόσμος; Πώς θα επιβιώσει; Πώς θα ζήσει; Εγώ είμαι ΣΥΡΙΖΑ και το δηλώνω δημοσίως. Είμαι κοντά στους νέους ανθρώπους όπως είναι ο Τσίπρας και πιστεύω στο νέο πολιτικό αίμα. Πάντα πρέπει να πιστεύουμε στο νέο αίμα, γιατί μόνο με νέους η Ελλάδα μπορεί να πάει μπροστά.»

Τι τίτλο θα βάζατε αν γράφατε σενάριο για τη σημερινή ελληνική κατάσταση;
«”Ελλάς, ώρα μηδέν”. Εύχομαι το έθνος μας να βγει αλώβητο μέσα από αυτό τον οικονομικό πόλεμο και τη λαίλαπα της παγκόσμιας κρίσης. Είναι χρέος μας να το υπερασπιστούμε!»

πηγή εφημερίδα News