Αιμίλιος Βουγιουκλάκης: ”Το όνομα σε κάνει αναγνωρίσιμο. Το να το διατηρήσεις καθαρό, ψηλά και ακηλίδωτο είναι δύσκολο. Και εγώ τα κατάφερα”

Eίναι ο ανιψιός και βαφτιστήρας του μύθου Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Είναι ο Αιμίλιος που έχει το όνομα της γιαγιάς του.
Είναι πολιτικός και ασχολείται με τα κοινά εδώ και χρόνια.
Μας ανοίγει την καρδιά του για όλα και μας εκμυστηρεύεται πως αν ο Θεός τον αξιώσει να κάνει κόρη θα την ονομάσει Αλίκη !
Απολαύστε τον σε μια εξομολόγηση ψυχής !!

Αιμίλιος Βουγιουκλάκης ένα όνομα μια ιστορία. Θα ξεκινήσω από το ποιος είναι ο Αιμίλιος Βουγιουκλάκης;
Είναι σημαντικό να είσαι χρήσιμος σε μία κοινωνία. Το βασικό ζητούμενο σε κάθε άνθρωπο είναι να επιλέγει τι θέλει να κάνει να δίνει την ψύχη του γι’ αυτό γιατί μόνο έτσι γίνεται χρήσιμος για τους υπολοίπους.

Τα κοινά αγαπάς ή την πολιτική;
Τα κοινά και γενικά η δημοσιότητα ήταν κάτι που το έζησα από παιδί μέσα στο σπίτι. Η έννοια της πολιτικής ενασχόλησης ήταν ένα μικρόβιο το οποίο το κληρονόμησα από τον πατέρα και τον θείο μου, οι οποίοι πολιτευόντουσαν ο καθένας με τη δική του διαδρομή και βεβαίως η όλη εξοικείωση με τη δημοσιότητα ήταν κάτι που αναγκαστικά από μικρό παιδί μαθαίνεις και συνηθίζεις μ’ αυτήν.
Η πολιτική όμως έχει και την άλλη της μεριά που κάποιοι θεωρούν ότι όποιος γίνεται πολιτικός κοιτάει και άλλα πράγματα. Το αντιμετωπίζεις αυτό.
Η πολιτική με “ήτα” και οι πολιτικοί με “όμικρονγιώτα” είναι κάτι που σήμερα για πολλούς και διαφόρους λόγους και δικαιολογημένα είναι κάτι που έχει απαξιωθεί και αν θέλετε σ’ μεγάλο βαθμό προκαλεί την αδιαφορία και την αποστροφή του κόσμου.
Η έννοια της πολιτικής για μένα, όπως εγώ την ορίζω είναι να καθιστάς τον εαυτό σου από κριτή, κρινόμενο. Νομίζω ότι αυτό είναι το μεγάλό θέμα.

Μόλις 35 ετών είσαι ένα άτομο το οποίο θα μπορούσες και να χρησιμοποιήσεις τ’ όνομα σου και να κάνεις κάτι άλλο. Έχεις μία ιδιαίτερη θέση στον Δήμο της Γλυφάδας. Πως το βιώνεις εσύ όλο αυτό; Πόσο εύκολα ή δύσκολα, πως το ζεις;
Στην πολιτική πρέπει να κατακτάς στόχους και όχι θέσεις και αξιώματα αυτή είναι δική μου αρχή.

Νομίζω μόνο δική σου
Ο καθένας όταν ασχολείται με τα κοινά θέλει να βάζει την δική του σφραγίδα και το δικό του στίγμα. Να καθορίζεις εσύ τις καταστάσεις και όχι να αφήνεις εκείνες να σε καθορίζουν, διαφορετικά δεν παράγεις πολιτική δεν λειτουργείς ενεργά στην πολιτική απλά αναλώνεσαι σ’ αυτή και σε χρησιμοποιεί εκείνη.
Η ανάληψη μιας θέσης ευθύνης αποτελεί την απαρχή για την παραγωγή έργου και της δημιουργίας νέων στόχων. Εγώ προσπαθώ να είμαι συγκρατημένος και έχω πάντα την αίσθηση ότι όλα σ’ αυτή την ζωή είναι ιδανικά και ιδιαίτερα στην πολιτική.

Θα την άλλαζες με κάτι άλλο;
Νομίζω πως όταν ξεκινάς κάτι από ένστικτο και επειδή σου αρέσει, είναι μια συνειδητή επιλογή, ξέρεις ότι είσαι σε ένα χώρο που δίνεις την ψυχή σου..ποτέ δεν αποκλείω πράγματα που μπορεί να συμβούν στο μέλλον αυτή τη στιγμή όμως δίνω την ψυχή μου.

Είσαι δίπλα στον Γιώργο τον Παπανικολάου. Η αγάπη του κόσμου σε κάνει διαφορετικό σου δίνει κάτι περισσότερο;
Σε κάνει πιο ώριμο πιο δυνατό, πιο ανθεκτικό και σου δίνει ενέργεια. Η πολιτική είναι ο χώρος που πρέπει να έχει ως μέγιστη ανταμοιβή την αγάπη του κόσμου

Πως θα απαντήσεις σ’ αυτά που πιθανών κάποιοι να χρησιμοποιούν για εσένα για το επίθετό σου; Ότι επειδή είσαι ο Βουγιουκλάκης έγινες ότι είσαι σήμερα;
Επειδή ξεκινώντας είπες ότι θα πούμε αλήθειες… Θα πούμε αλήθειες.
Είναι γεγονός ότι ένα όνομα και μάλιστα ένα όνομα όπως το δικό μου που έχει ταυτιστεί με την αγάπη ενός ολόκληρου έθνους και έχει ταυτιστεί στην ψυχή και τη συνείδηση όλων των ανθρώπων, είναι δεδομένο ότι μπορεί να σου ανοίξει ευκολότερα κάποιές πόρτες ή να σε κάνει ευκολότερα αναγνωρίσιμο.
Να διατρήσεις αυτό το όνομα ψηλά στην συνείδηση, να φανείς αντάξιος κάτοχος του και να το διατηρήσεις ακηλίδωτο καθαρό και ψηλά στην συνείδηση του κόσμου όπως ακριβώς το παρέλαβες. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ευθύνη.

Πως απαντάς εσύ όμως θέλω να μου πεις με αλήθεια. Θα το έχεις ακούσει
Βεβαίως το έχω ακούσει και είναι λογικό αν θέλεις όχι λογικό, αναμενόμενο.
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να μπεις σε τέτοιες διαδικασίες να απαντήσεις. Ο διάλογος που έχει αξία είναι μεταξύ του πολίτη και του πολιτικού

Φαντάζομαι ότι θα σε δούμε και στις επόμενες εκλογές που πολύ συχνά ακούμε τελευταίας ότι έρχονται και ότι έχουμε πει σε μια διαδικασία εκλογών
Δεν ξέρω ποιες είναι οι επόμενες προκλήσεις. Όταν λειτουργείς έχοντας στην άκρη του μυαλού σου απτότερες φιλοδοξίες, τότε λειτουργείς υστερόβουλα και δεν ζεις ούτε το σήμερα, ούτε αναλώνεις όλες σου τις δυνάμεις προκειμένου να το υπηρετήσεις αλλά επιλέγεις να υπηρετήσεις συνειδητά απώτερους στόχους

Έχεις φιλοδοξίες; Όνειρα;
Ναι έχω φιλοδοξίες και νομίζω άνθρωπος που δεν έχει όνειρα, κοινωνία που δεν έχει όνειρα και φιλοδοξίες δεν προχωράει μπροστά μένει στάσιμη.
Η έλλειψη φιλοδοξίας είναι συνώνυμο στης στασιμότητας

Η κοινωνία μας έχει όνειρα;
Η κοινωνία μας έχει όνειρα τα οποία έχουν πετσοκοφτεί πολύ τα τελευταία χρόνια, αλλά έχει όνειρα, έχει όρεξη για δουλειά αλλά όλα αυτά έχουν προσκρούσει στους τοίχους των ψεύτικων υποσχέσεων της απογοήτευσης και όλης της απαξίωσης που έχει εισπράξει από την πολιτική. Και αυτή είναι η αλήθεια.
Νομίζω το στοίχημα για την νέα γενιά, ειδικά την γενιά δική μου που αρχίζει σιγά σιγά και μπαίνει στα πράγματα και αναλαμβάνει τις τύχες αυτού του τόπου, πρέπει πρώτα και κύρια να νικήσει και να υπερπηδήσει την απογοήτευση και όλα τ’ άλλα μετά είναι στο dna του Έλληνα.

Προσωπικά ζωή και πολιτική πάει μαζί΄ Είσαι ένα χρόνο παντρεμένος και έχεις κάνει την δική σου οικόγενεια.
Ταιριάζουν αυτά τα δύο;
Η προσωπική ζωή ταιριάζει με όλα και η οικογένεια αποτελεί το σημείο αναφοράς του κάθε ανθρώπου.

Προλαβαίνεις, την βλέπεις την γυναίκα σου;
Νομίζω καλύτερα να ρωτήσετε εκείνη. Για να είμαι ειλικρινές εισπράττω λίγη γκρίνια και λίγη μουρμούρα άλλα εισπράττω παράλληλα και κατανόηση και αισθάνομαι τυχερός για την γυναίκα που έχω γιατί είναι ένας άνθρωπος που έχει μεγάλη κατανόηση. Νομίζω η οικογένεια είναι σημείο αναφοράς για κάθε άνθρωπο και την προσωπική ζωή οφείλεις να την προστατεύεις αλλά παράλληλα να βρίσκεις χρόνο να αφιερώνεις σ αυτήν όλα είναι θέμα προγραμματισμού
Μπαμπάς θέλεις να γίνεις;
Ναι
Ετοιμαζόμαστε;
Ότι θέλει ο Θεός

Πάμε στο κεφάλαιο που δεν θα μπορούσα να μην σε ρωτήσω Αλίκη Βουγιουκλάκη, που για σένα εκτός από θεία ήταν και νονά;
Τώρα τι να σου ζητήσω; Να μου την περιγράψεις να μου πεις δυο λόγια;

Θα σου μιλήσω με γεγονότα και νομίζω ότι ο κόσμος θα καταλάβει πολύ καλύτερα μέσα από τα γεγονότα τι πραγματικά ήταν η Αλίκη γιατί τέτοια πρόσωπα τα μειώνεις και τα περιορίζεις όταν προσπαθείς να τα περιγράψεις.
Περιορίζεις όλη την λάμψη και όλο το αντίκτυπο, το αποτύπωμα που έχουν αφήσει στην σημερινή κοινωνία. Εκείνο που σηματοδοτεί το τι ήταν και τι συνεχίζει να είναι σήμερα η Αλίκη Βουγιουκλάκη, είναι το γεγονός ότι όπου περπατάω και συναντώ κόσμο και έχουν παιδιά μικρά τεσσάρων πέντε χρονών , παιδιά που δεν πρόλαβαν να γνωρίσουν τη Αλίκη, ούτε την έζησαν γιατί γεννήθηκαν πολύ μετά τον θάνατο της, σήμερα αποτελούν τους πιο φανατικούς της θαυμαστές.
Η Αλίκη λοιπόν είναι ένα φαινόμενο – γιατί έτσι πλέον πρέπει να την αντιμετωπίζεις – που γαλούχησε γενιές, και συνεχίζει και την τωρινή γενιά να την ψυχαγωγεί να λατρεύεται από αυτήν και να δίνει ώθηση, χαμόγελο και στιγμές έντονης χαράς.

Εσύ σαν παιδί πως το έζησες όλο αυτό; Μεγαλώνοντας με το όνομα αυτό, μ’ αυτή την οικογένεια που για κάποιους είναι ένα όνειρο άπιαστο; Όταν έχεις θεία νονά -που το νονά είναι σαν δεύτερη μάνα – τον μύθο του ελληνικού κινηματογράφου; Θέλω τα δικά σου συναισθήματα αυτό που σαν παιδί εσύ εισέπραξες.

Στην αρχή είναι ένα πράγμα που δεν το συναισθάνεσαι το αντιλαμβάνεσαι σιγά σιγά όταν μεγαλώνεις για να λέμε τα πράγματα ως έχουν, από εκεί και έπειτα εξοικειώνεσαι μ’ αυτό. Νομίζω ότι την δύναμη, την ακτινοβολία και την διεισδυτικότητα που είχε η Αλίκη στο έθνος αυτό το αντιλαμβάνεσαι πραγματικά όταν ενηλικιώνεσαι αλλά εγώ προσωπικά το έχω συναισθανθεί τα τελευταία χρόνια που είδη είμαστε είκοσι χρόνια αφότου έχει φύγει, ακόμα και σήμερα παραμένει ψηλά στο ύψιστο βαθμό της συνείδησης της αγάπης και της ψυχής αυτού του κόσμου.

Και νομίζω ότι όσο περνάνε τα χρόνια -πρώτα ο Θεός να είμαστε καλά- θα το αντιλαμβανόμαστε περισσότερο διότι θα συνεχίσει να μεγαλώνει γενιές και να λατρεύεται από αυτές.
Αν έκανες κόρη θα την έβγαζες Αλίκη;

Θα την βγάλω Αλίκη. Ήταν η επιθυμία της να γεννηθεί ένα κοριτσάκι στην οικογένεια που να έχει το όνομά της.

Το έχεις αποφασίσει
Το έχω αποφασίσει γιατί –θα σου πω και κάτι αποκλειστικό- αν εγώ γεννιόμουν κορίτσι θα με ονόμαζαν Αλίκη. Και όπως μου έχουν διηγηθεί ο πατέρας μου και η γιαγιά μου η συγχωρεμένη, όταν ήταν να γεννηθώ, που τότε δεν υπήρχε η τεχνολογία να γνωρίζουν το φύλο, η Αλίκη είχε εκφράσει την επιθυμία να βαφτίσει το παιδί και αν ήταν κορίτσι να το ονομάσει Αλίκη ώστε να συνεχιστεί το όνομα της.
Μάλιστα έφτασε στο μαιευτήριο, αμέσως μετά την παράσταση στο θέατρο. Παρόλο που τράβηξε την προσοχή όλων των παρευρισκόμενων στην κλινική, αυτή έτρεξε προς τον πατέρα μου και αντί να ακούσει, αγόρι όπως εκείνος της είπε άκουσε κόρη και φώναζε κόρη κόρη είναι ……
Πήρα το όνομα της μητέρας της Αιμίλιος άλλα αν ο Θεός με αξιώσει να κάνω κοριτσάκι θα το βγάλω Αλίκη γιατί ήταν η επιθυμία της.
Πιστεύει στο γεγονός ότι οι άνθρωποι που φεύγουν δεν φεύγουν ποτέ αν δεν φύγουν από εμάς ή ότι μας παρακολουθούν και βλέπουν τα πάντα;
Έχω βαθιά πίστη και στο Θεό και στην συνέχεια της ψυχής των ανθρώπων

Και αυτό με το όνομα, μ’ αρέσει πολύ που οι οικογένειες κρατάνε κάποια πράγματα από τις ηθικές αξίες που χάνονται, άσχετα με το συγκεκριμένο όνομα που είναι ενός μύθου.
Η συνέχιση του ονόματος είναι ένα στοιχειώδες αξιακό γνώρισμα της ελληνικής παράδοσης. Δεν έχω καταλάβει τι γίνεται την σημερνή εποχή που τα παιδιά δεν παίρνουν τα ονόματα των παππούδων και των γιαγιάδων τους.
Ήμουν σε μια παράλια το καλοκαίρι και άκουγα τους γονείς να φωνάζουν τα παιδιά ονόματα όπως Ισαβέλλα Λυσίμαχε Υάκινθε. Σκέφτηκα πως κανένας παππούς και γιαγιά σ αυτό το χωριό δεν έχει ακούσει το όνομα του από το εγγόνι.

Δεν θέλω να μπω στην διαδικασία να σε ρωτήσω σχετικά με όλα αυτά που σχολιάστηκαν τελευταία με ξαδέρφια. Εκτός κι αν θέλεις εσύ να πεις κάτι.
Είναι λογικό σε κάθε οικογένεια…….

Είδα μια απάντησή σου πάρα πολύ ωραία σε μια συνέντευξη “ εμείς είμαστε εδώ οπότε μας χρειαστούν είμαστε εδώ…. Είμαστε σαν οικογένεια ανοικτή”

Και ισχύει αυτό. Η Αλίκη είχε πάντα ως βάση αναφοράς την οικογένεια, μεγάλωσα σε μια πάρα πολύ δεμένη οικογένεια και αισθάνομαι ευλογία που συνεχίζω να είμαι σ’ αυτήν.
Δεμένη οικογένεια εκ των καταστάσεων, γιατί τα τρία αδέρφια ο πατέρα μου ο Τάκης και η Αλίκη, μεγάλωσαν από πολύ μικροί ορφανοί από πατέρα, ένα γεγονός που στιγμάτισε την παιδική τους ηλικία και η ένωση των τριών σε σώμα ενός ,εντός εισαγωγικών, ήταν μονόδρομος προκειμένου να μπορέσουν να την παλέψουν και να ξεπεράσουν όλες τις δυσκολίες.
Από την πλευρά της μητέρας μου που με την αδερφή της μεγάλωσαν χωρίς μητέρα από πολύ μικρά παιδία. Αισθάνομαι πολύ μεγάλη ευλογία και είναι ευτύχημα να μεγαλώνω σε μια δεμένη οικογένεια, γιατί η οικογένεια είναι η ασπίδα και αποτελεί σημείο αναφοράς για κάθε άνθρωπο.

Για να κλείσω την συνέντευξη θα μου δώσεις κάποιο αποκλειστικό ως αναφορά την πολιτική; Τι θα κάνεις, που θα σε δούμε, που θα είσαι;

Πριν λίγο καιρό ο Προέδρος της Νέας Δημοκρατίας μου έκανε ύψιστη τιμή ορίζοντάς με αναπληρωτή γραμματέα προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας.
Και είναι μια ακόμα κίνηση που δείχνει την εμπιστοσύνη του Κυριάκου Μητσοτάκη στους νέους ανθρώπους. Αυτή την στιγμή είναι μια μεγάλη πρόκληση ιδιαιτέρα της εθνικής συγκύριας που διανύουμε ως χώρα.

Μια ευχή για τον κόσμο, όχι ως πολιτικός ούτε ως Αιμίλιος Βουγιουκλάκης.
Δεν θα πω ευχή, Θα εκφράσω μια βεβαιότητα.

Η βεβαιότητα είναι ότι μπορούν να έρθουν καλύτερες μέρες, η ιστορία του Έθνους μας είναι γεμάτες από σελίδες κρίσεων δυσκολιών και εθνικών προκλήσεων.

Είναι όμως γεμάτη από περισσότερες σελίδες μεγάλων εθνικών επιτυχιών και μεγάλων περιόδων ευημερίας ανόρθωσης και εθνικής ανάτασης.

Φωτογραφίες Γιάννης Γκογκόπουλος

Ευχαριστούμε πολύ το bar restaurant Su Casa – Γλυφάδα για την υπέροχη φιλοξενία του