Ανέστης Βλάχος Jr. ”Η πορεία μου στα κοινά αποδεικνύει το κύρος μου, αφού έχω απορρίψει προτάσεις εξαγοράς”
Ο Ανέστης Βλάχος ο εγγονός του διάσημου κακού του ελληνικού κινηματογράφου, που πήρε και το όνομα του, δεν ακολούθησε τα βήματα του παππού του στο σινεμά, αλλά βρήκε τον δρόμο του σε μια άλλη τέχνη, αυτή της στιχουργικής. Ακόμα κάνει νέα βήματα στα κοινά του Δήμου του και ποιος ξέρει ίσως κάποια στιγμή και στην πολιτική.
Συνέντευξη στην Άννα Τσιάλτα
Ο Ανέστης Βλάχος ο εγγονός του διάσημου κακού του ελληνικού κινηματογράφου, που πήρε και το όνομα του, δεν ακολούθησε τα βήματα του παππού του στο σινεμά, αλλά βρήκε τον δρόμο του σε μια άλλη τέχνη, αυτή της στιχουργικής. Ακόμα κάνει νέα βήματα στα κοινά του Δήμου του και ποιος ξέρει ίσως κάποια στιγμή και στην πολιτική.
Μας μιλάει για όλα και δείχνει το δικό του ταλέντο που ένα είναι σίγουρο δεν μένει μόνο στο όνομα!!
Ανέστη μου πως είναι να έχεις ένα τόσο διάσημο όνομα;
Μια μαντινάδα λέει: Γιε μου θα σου το βγάλουμε τ ‘όνομα του παππού σου στην λεβεντιά και στην αντρειά να μοιάσεις του κυρούς σου. Είναι ένα όνομα καθαρό, ένα όνομα τιμημένο, ένα όνομα σφυρηλατημένο μέσα στις κακουχίες και στις δυσκολίες της ζωής. Είναι μια βαριά κληρονομιά, που σε μια σάπια κοινωνία που καταρρέει καθημερινά, καλείσαι να το διαφυλάξεις όπως το έλαβες. Η πρόκληση και η ευθύνη είναι τεράστιες και όσο ναι όλο αυτό δημιουργεί ένα άγχος. Θέλω να πιστεύω πως βαδίζοντας στα 30 πλέον και κάνοντας ένα μίνι-απολογισμό της ζωής μου μέχρι σήμερα για το πως έχω σταθεί σαν άνθρωπος πάνω από όλα και όχι όσον αφορά επιτυχίες και επαγγελματική σταδιοδρομία, μπορεί να αισθάνεται πως το παραδίδει σε καλά χέρια.
Πως αισθάνεσαι που έχεις παππού τον κακό του Ελληνικού κινηματογράφου; Αστείο ή αληθινό;
Ο «λύκος» των ταινιών που στη ζωή του γίνεται «αρνάκι». Ίσως ακούγεται αστείο μα είναι απόλυτα αληθινό. Ένα μοναδικό υποκριτικό ταλέντο, μια εμβληματική φυσιογνωμία, τα οποία ήταν ικανά να πείσουν τους πάντες πως αυτόν τον άνθρωπο θα πρέπει να τον φοβούνται. Κι όμως έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο ευσυγκίνητο, έναν άνθρωπο δοτικό, ευαίσθητο, ανασφαλή πολλές φορές, που γίνεται «χαλί» για την οικογένεια του και ιδιαίτερα για τα μικρότερα εγγόνια του, έναν αξιολάτρευτο παππούλη.
Σκέφτηκες να ακολουθήσεις τα χνάρια του;
Το σκέφτηκα. Η αλήθεια είναι πως το όνομα και μόνο θα άνοιγε πόρτες. Θέλησα να το εκμεταλλευτώ στην αρχή. Χιλιάδες νέοι ηθοποιοί τρέχουν καθημερινά από οντισιόν σε οντισιόν ελπίζοντας να ζήσουν και αυτοί με τη σειρά τους το όνειρο. Τα πράγματα όμως γίνονται λίγο (έως πολύ) πιο εύκολα, όταν στο σόι σου έχεις ήδη έναν καταξιωμένο καλλιτέχνη, που το όνομά του και μόνο είναι αρκετό για να ανοίξει τις σωστές πόρτες διάπλατα. Με μια δεύτερη και πιο ώριμη σκέψη όμως, κατέληξα πως δεν θα ήταν πρέπων να χρησιμοποιήσω απλά το όνομα μου ως το εισιτήριο για την επιτυχία. Προτίμησα να αναγνωριστώ για τις ικανότητες μου, την αξία μου, τα προσωπικά μου χαρίσματα. Γι αυτό και επέλεξα άλλους τομείς, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν τα καταφέρνω στο χώρο της υποκριτικής.
Ακολούθησες όμως τα βήματα του παππού σου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση σωστά; Θες να μας μιλήσεις για την ενασχόληση σου με τα κοινά;
Η ενασχόληση με τα κοινά , είναι μια επιλογή που κάνει κάποιος θέλοντας να συμβάλλει στο μέτρο των δυνατοτήτων του , στην εξέλιξη και στην ανάπτυξη του τόπου του και στην ευημερία των Δημοτών. Ο παππούς μου υπήρξε Αντιδήμαρχος Αθηναίων για δυο συνεχόμενες τετραετίες. Και τις δυο, έβγαινε πρώτος δημοτικός σύμβουλος με περισσότερους από 33 χιλιάδες σταυρούς. Αυτό το κατάφερνε γιατί πέρα από την αναγνωρισημότητα, προσέγγιζε την ενασχόληση του με τα κοινά, έχοντας απώτερο σκοπό την προσφορά, την ανιδιοτέλεια το έργο για το δημότη.
Έτσι και εγώ έκανα αυτή την επιλογή με καλή διάθεση, όραμα και πάνω από όλα αγνές προθέσεις, φιλοδοξώντας όταν πάψω να ασχολούμαι να με μνημονεύουν για αυτά. Αυτό αποδεικνύεται και από την πορεία μου στα κοινά μέχρι σήμερα, κατά τη διάρκεια της οποίας έχω δεχτεί προτάσεις να εξαγοραστώ χρηματικά και τις απέρριψα. Προσέφερα υπηρεσίες στον τόπο μου, τον Δήμο Παιανίας-Γλυκών Νερών και στον Δήμαρχο, χωρίς να αμείβομαι για περίπου 9 μήνες.
Με τον Δήμαρχο Παιανίας
Η ενασχόληση με τα κοινά είναι λειτούργημα και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται από τους αιρετούς. Φιλοδοξώ όχι να επιβάλλομαι στους άλλους μέσω της ενασχόλησης μου με την τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά να συμμετέχω μαζί τους στην βελτίωση του παρόντος και στην οικοδόμηση του μέλλοντος. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια στον Δήμο μου έγινε ελάχιστο έως ανύπαρκτο έργο! Ακόμα και αυτή η διαχείριση που σήμερα γίνεται είναι κάκιστη και αποτελεί πρόβλημα για τους συμπολίτες μας. Λείπουν τα έργα αναφοράς για την Παιανία και τα Γλυκά Νερά και όλες οι παρεμβάσεις είναι στο κενό. Κανένα μεγάλο έργο δεν είναι ορατό. Κυριαρχεί η μικροπολιτική που στέκεται εμπόδιο στην ανθρώπινη ανάπτυξή. Αυτά συνήθως υπαγορεύουν τα έργα και οι πολιτικές, χρόνια τώρα. Πάντα εκπροσωπούνται στα δημοτικά όργανα τα ίδια πρόσωπα, που απλά εναλλάσσονται στους ρόλους τους. Πιστεύω όμως πως μαζί με την γενιά μου, θα καταφέρουμε να ανατρέψουμε αυτό το δυσμενές κλίμα και να δώσουμε στον τόπο μας την αίγλη που του αξίζει.
Ξέρουμε ότι ασχολείσαι με την μουσική και μάλιστα σε πολύ καλό επίπεδο αφού έχεις αρκετές συνεργασίες. Θα μου μιλήσεις για όλο αυτό;
Ξέρουμε ότι επαγγελματικά ασχολείσαι με την μουσική και μάλιστα σε πολύ καλό επίπεδο αφού έχεις αρκετές συνεργασίες. Θα μου μιλήσεις για όλο αυτό; Την ενασχόληση μου με την μουσική τη χρωστάω σε ένα φίλο μου τον Νίκο. Αυτός ήταν μουσικός και επειδή εγώ σκάρωνα αυτοσχέδια στιχάκια κατά καιρούς μου ζήτησε να γράψουμε μαζί ένα κομμάτι για να το ερμηνεύσει. Το κάναμε και είχε επιτυχία. Μετά μου λέει: «Δεν κάνουμε ένα ντουέτο;» «Τι δουλειά έχω εγώ με αυτά ρε Νίκο;» του είπα γελώντας. Με τα πολλά με έπεισε και μπήκαμε στο στούντιο. Ηχογραφήσαμε 3-4 κομμάτια τα οποία κάνανε πάταγο στο youtube και έπαιζαν και σε κλαμπς σε όλη την Ελλάδα. Σήμερα γράφω στίχους για μεγάλα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής. Είμαι πολύ χαρούμενος που τραγουδιστές που κάποτε θαύμαζα και άκουγα τη μουσική τους, σήμερα ερμηνεύουν δικά μου κομμάτια. Δεν θα το φανταζόμουν ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα!
Τι θα ήταν αυτό που θα έκανες αν σου έλεγε ο παππούς να μην ασχοληθείς με το τραγούδι αλλά με την ηθοποιία;
Ο παππούς μου δεν θέλει να ασχοληθώ με την υποκριτική. Ούτε με το τραγούδι. Θεωρεί πως είναι κλάδοι που δεν έχουν καμία προοπτική πλέον στην Ελλάδα. Έχει και προσωπική εμπειρία αλλά και από τους συναδέλφους του για το πως ζουν σήμερα οι ηθοποιοί και ειδικότερα όσες παλιές δόξες έχουν απομείνει. Πόσα και πόσα παραδείγματα ηθοποιών έχουμε που πεθάναν πάμφτωχοι και ξεχασμένοι από όλους. Όμως όσον αφορά την αφεντιά μου, αν θελήσω να κάνω κάτι, δεν θα ακούσω κανέναν. Αν αυτό είναι καλό ή κακό δεν το ξέρω, αλλά πραγματικά, όταν αποφασίσω να κάνω κάτι, ότι και να μου λένε, όποιος κι αν είναι αυτός που με συμβουλεύει, εγώ θα κάνω του κεφαλιού μου.
Πως είναι να μεγαλώνεις με έναν άνθρωπο που έχει γίνει είδωλο μέσα από τις ταινίες του;
Θεωρώ πως πιο τιμητικό είναι που μεγάλωνα με ένα άνθρωπο που αγαπήθηκε για το ήθος του και την προσφορά του, παρά για το γεγονός πως έγινε είδωλο μέσα από τις ταινίες του. Όσο να ‘ναι μια υπερηφάνεια προκύπτει και από αυτό, αλλά δεν είναι το πρωτεύον.
Σε είδα μαζί του σε ένα γεγονός όχι και τόσο καλό που τον συνόδευες, και θέλω να σε ρωτήσω γιατί το κάνεις;Έχεις μαζί του ένα δέσιμο περίεργο;
Υπάρχει όντως ένα δέσιμο περίεργο, μια καρμική σχέση βιολογικής συνέχειας που εκφράζεται και μέσα από το ονοματεπώνυμο αλλά κυρίως μέσα από πολλά κοινά σε χαρακτήρα και στάση ζωής. Συνοδεύω συχνότερα τον παππού μου το τελευταίο διάστημα, για το λόγο ότι λόγω ηλικίας και κάποιων προβλημάτων υγείας, οι μετακινήσεις του καθίστανται δυσκολότερες από ότι στο παρελθόν. Ήθελε πάρα πολύ να παρευρεθεί στην κηδεία του Ανδρέα Μπάρκουλη, γιατί προφανώς σε αυτό το γεγονός αναφέρεσαι, ο ίδιος μου το ζήτησε με βουρκωμένα μάτια. Αγαπούσε τον Ανδρέα τον Μπάρκουλη πολύ γιατί και οι δυο τους είχαν υποφέρει αρκετά στη ζωή τους, γιατί και οι δυο τους ήταν μαχητές!
Σκέφτηκες ποτέ ότι μπορεί να πουν ότι δεν είσαι καλός; Ότι δεν του μοιάζεις; Αυτή η ταύτιση θα σε ενοχλούσε;
Οπωσδήποτε όταν είσαι συγγενής ενός δημόσιου προσώπου, τραβάς λίγο παραπάνω τα βλέμματα στο τι κάνεις, πως το κάνεις, αν το κάνεις καλά. Η αλήθεια πως με βάραινε λίγο παραπάνω, ιδιαίτερα όταν ασχολιόμουν με κάτι που και εκείνος είχε ασχοληθεί, η ευθύνη του να το κάνω το ίδιο καλά ή και λίγο καλύτερα από εκείνον. Η ταύτιση δεν με ενοχλεί, αντιθέτως θα έλεγα με τιμά και μου δίνει κίνητρα να εξελίσσομαι, αλλά να παραμένω σταθερός σε συγκεκριμένες αξίες που μου μεταλαμπάδευσε.
Θέλω να μου μιλήσεις για την δουλειά σου και τι ετοιμάζεις αυτό τον καιρό;
Αυτό τον καιρό δραστηριοποιούμαι στο χώρο των τηλεοπτικών παραγωγών μαζί με τον πατέρα μου. Το τοπίο το τηλεοπτικό αυτές τις ημέρες είναι αρκετά αβέβαιο μετά και τις τελευταίες εξελίξεις με τις τηλεοπτικές άδειες, όσο να ναι αυτό μας δημιουργεί μια σχετική ανησυχία, αλλά δεν μασάμε συνεχίζουμε και ότι έχει ο Θεός.
Όπως είπα και παραπάνω, γράφω και στίχους για κάποιους πολύ μεγάλους καλλιτέχνες με τους οποίους έχουμε μια άριστη συνεργασία και ευελπιστώ τα τραγούδια αυτά να γίνουν μεγάλες επιτυχίες και να τα αγκαλιάσει ζεστά ο κόσμος.
Τελικά το επίθετο έχει την δική του ιστορία; Θα την κρατήσεις;
Δεν θα ήθελα να κρατήσω το επίθετο απλά ως κειμήλιο. Προσπαθώ μέσα από τη στάση μου στη ζωή και τις πράξεις μου να χαράξω μια πορεία μοναδική, μια πορεία με το δικό μου στίγμα, αλλά πάντοτε επηρεασμένη από τις ηθικές αξίες που και τα διδάγματα που έχω λάβει από εκείνον. Μια διαφορετική συνέχεια του στο χρόνο δηλαδή.
Θα μου κάνεις μια ευχή για να κλείσουμε όμορφα την συνέντευξη;
Αρχικά εύχομαι σε σένα Άννα που είσαι ένα εξαιρετικό παιδί, ένα «αντράκι» της δημοσιογραφίας που δεν φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομα τους και να αναλάβει τις ευθύνες για αυτό, να συνεχίσεις έτσι και να έχεις πάντοτε υγεία και επιτυχίες. Θέλω να ευχηθώ επίσης μέσα από το βήμα σου, στο οποίο πολύ ευγενικά με φιλοξένησες, να ευχηθώ πολύ σύντομα η πατρίδα μας να βγει από την ανθρωπιστική (και όχι οικονομική) κρίση που διέρχεται και να ανακτήσει και πάλι τη θέση που της αρμόζει! Σε ευχαριστώ πολύ Άννα μου!