Άννα Βίσση: ”Είμαι όσο χρονών είμαι και βγαίνω και το λέω!”

21/05/2012

Η Άννα με αφοπλιστική ειλικρίνεια μίλησε για τα πάνω και τα κάτω της προσωπικής της ζωής και της 40χρονης καριέρας της!

Διαβάστε τα highlights της συνέντευξης της Άννας στον Σταύρο Χριστοδούλου και το περιοδικό Omikron:
– “Ο Νίκος Καρβέλας με έμαθε να μην ντρέπομαι. Μου έλεγε, θυμάμαι, “η φωνή σου πρέπει να πάλλεται μαζί με το κορμί σου”. Αυτό με άλλαξε λυτρωτικά.”
“Μπορώ να στήσω παραστάσεις με πιο θεατρικές ατμόσφαιρες και το έχω κάνει. Αλλά εμένα μ’ αρέσει και αυτή η τριβή με τη “λάσπη”. Έχω αυτή την πλευρά, τη λίγο πιο βρώμικη. Νιώθω να ροκάρει πιο πολύ έτσι το πράμα.”

– “Δεν είμαι ούτε χαζή, ούτε μου αρέσουν οι “αυλές”. Τώρα απορώ πώς επέτρεψα να συμβεί κάτι τέτοιο, γιατί το πλήρωσα. Και με κόστος ότι κάποιες φορές βγήκε προς τα έξω μια εικόνα δική μου, που δεν αντιστοιχούσε στην πραγματικότητα.”
“Αποθεώθηκαν οι λάθος άνθρωποι για τους λάθος λόγους, γι’ αυτό και η κρίση τελικά θα ευνοήσει την αξιοκρατία. Οι πραγματικές αξίες πιστεύω ότι θα φανούν τώρα. Ο κόσμος έχει την τάση να ξεσκαρτάρει αναγκαστικά, γιατί δεν υπάρχει χώρος πια για όλους.”

– “Ξέρω πολύ καλά ότι η φωνή μου δεν έχει τη φρεσκάδα που είχε όταν ήμουν είκοσι χρονών. Τα τραγούδια που έλεγα το ’80, τα λέω έννα τόνο κάτω. Άμα βάλω δύο και τρεις τόνους κάτω, τότε θα αρχίσω να ανησυχώ.”
“Οι πιο απαιτητικοί ακροατές μου είναι η μάνα μου και ο Κερβέλας. Η μάνα μου είναι απίστευτη. “Γιατί φάλτσαρες εκεί; Αυτή τη νότα να την ξαναπείς. Πες τους να σου δυναμώσουν τη φωνή.” Τέτοια μου λέει. Και με ύφος κιόλας.”

– “Μεγάλωσα σε μία μητριαρχική οικογένεια, αλλά με την ανοχή του πατριάρχη. Διότι, ο μπαμπάς μου ήταν πολύ δυναμικός άνθρωπος, πολύ άντρας, αλλά καθόλου βίαιος. Ήτανε γλυκύτατος μπαμπάς, αλλά άφηνε τη μάνα μου να είναι αυτό που είναι, γιατί της άρεσε και γιατί εκείνος τη θαύμαζε.”
“Δεν μπορώ να παίζω κάποιο ρόλο πάνω στη σκηνή. Για να καταλάβεις, στο “Fabulous Show”, η εισαγωγή που έβγαινα δεν μου άρεσε. Δεν ήμουνα εγώ. Είναι από αυτά που απορώ γιατί τα έκανα. Ίσως για να μην τα ξανακάνω…”

– “Στη Eurovision δεν πέρασα καλά. Ούτε και σε δυο – τρεις συνεργασίες που έχω κάνει με κάποιους ανθρώπους που μπορεί να είναι καταπληκτικοί σε αυτό που κάνουν, αλλά δεν ταιριάξανε στις μουσικές μου αναζητήσεις.”
– “Είμαι εύθραυστη. Υπολογίζω την αγάπη των άλλων, τη βλέπω, τη μετράω, τη χρειάζομαι και δεν τη δανείζομαι, τη ρουφάω όλη. Αλλά τη δίνω και πίσω.”
– “Είμαι όσο χρονών είμαι και βγαίνω και το λέω. Δεν το φοβάμαι. Μου λένε όλοι επειδή δείχνεις έτσι. Ε και; Πώς δείχνω δηλαδή; Κια ρυτίδες έχω και το δέρμα μου δεν είναι σφριγηλό και έχω αρχίσει να συμφιλιώνομαι με όλο αυτό. Γι’ αυτό και δεν με βλέπετε με τις απίστευτες πλαστικές. Ευτυχώς δεν έχω φρικάρει με αυτά τα πράγματα. Καμιά φορά με βλέπουν οι φίλοι μου και μου λένε: “από κάτω τα μάτια σου είνια κάπως κουρασμένα”. “Ε, και τι έγινε;”, λέω εγώ. Με βρίσκω γοητευτική κι έτσι δηλαδή. Εμένα μ’ αρέσουν οι γυναίκες που είναι ήρεμες με τον εαυτό τους και που μεγαλώνουν όμορφα. Τη Meryl Streep, ας πούμε, τη θεωρώ κούκλα για την ηλικία της. Τη Michelle Pfeiffer και τη Sharon Stone που είμαστε και συνομίληκες επίσης. Τι γυναίκες!”

– “Μια αλήθεια υπάρχει μόνο στη ζωή, ο θάνατος που θα ‘ρθει. Αυτό είναι που ξέρω στα σίγουρα.”
– “Την ευτυχία μου θέλω να τη σφραγίζω πρώτα απ’ όλα με τη δική μου απόλαυση και με ένα ευχαριστώ απέναντι στη ζωή και στον Θεό. Οπότε, πρέπει να πω ευχαριστώ, γιατί έζησα πράγματα, αγχώθηκα, αντιμετώπισα, πάλεψα, στανοχωρήθηκα, χάρηκα, έκλαψα, συγκινήθηκα. Έγινα μητέρα, ερωτεύτηκα, τραγούδησα με την ψυχή μου και συνεχίζω ακόμα. Ας τελειώσει όταν έρθει η ώρα.”