Αποκλειστικό/ Λάκης Ραπτάκης: Ο θρύλος και ”μπον βιβέρ” της νύχτας σε μια εξομολόγηση καρδιάς

Πριν από πολλά χρόνια ένα αγόρι από την Θεσσαλονίκη ξεκίνησε να κατακτήσει τον κόσμο και την νύχτα. Τα κατάφερε … Έκανε πολλά μαγαζιά με άποψη και στυλ. Ο Λάκης Ραπτάκης θεωρείτε θρύλος της νύχτας από πολλούς και εδώ που τα λέμε δεν έχουν κι άδικο.

Μας ανοίγει την καρδιά του (ου δεν το κάνει κι εύκολα) και μας μιλάει για όλα. Πόσο χορτασμένος είναι από την ζωή, τι κέρδισε, τι έχασε αλλά και το πόσο χορτασμένος είναι από έρωτα!! Απολαύστε μια Συνέντευξη Αποκλειστική στο bizznews.gr και στην Άννα Τσιάλτα, Μοναδική και Αληθινή από έναν άντρα που ξέρει καλά τι σημαίνει ΖΩΗ !!!

 

Πως ξεκίνησε όλο αυτό με εσάς με Τη νύχτα; Τα μαγαζιά;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη, κι από κει έκανα το ξεκίνημά μου. Σαν χόμπι.

Τότε ήταν της μόδας τα συγκροτήματα. Αυτή η μόδα ξεκίνησε από το Λονδίνο και ήρθαν τα κλαμπ. Σε μια επίσκεψή μου στο Λονδίνο, είδα τις discoteque και μου γεννήθηκε η ιδέα να κάνω κάτι τέτοιο. Ήμουν ο πρώτος που έκανε Disco στη Θεσσαλονίκη, την γνωστή Tiffany’s όπως λεγόταν τότε. Παλιότερα παίζανε τα συγκροτήματα στα μαγαζιά, κι εμείς χορεύαμε. Όταν σταμάτησαν τα συγκροτήματα, άρχισαν να παίζουν οι δίσκοι και να έρχονται τα κλαμπ. Ο Ζουγανέλης ήταν, εδώ στην Αθήνα, στην Πλάκα. Ξεκίνησα ερασιτεχνικά, με πολλή όρεξη σαν νέος.

Παιδικά χρόνια; Όμορφα; Οικογένεια;

Όμορφα. Ο πατέρας μου είχε κινηματογράφο στους Αμπελόκηπους. Μεγάλωσα με τις ελληνικές ταινίες και βοηθούσα τον πατέρα μου.

Πήγατε να σπουδάσετε αρχιτεκτονική στο εξωτερικό;

Ετοίμασα τα χαρτιά μου, τα έστειλα, πήγα και στον ένα μήνα έφυγα. Δεν ήταν για μένα. Ήταν και δύσκολα χρόνια. Ειδικά αν είσαι ζωηρός. Υπήρξε αντίδραση από τον πατέρα μου κι εγώ, σαν νέος κι εγωιστής του είπα να μη μου στέλνει λεφτά και θα καθόμουν εκεί να δουλέψω. Από εγωισμό το έκανα.

Από εγωισμό ξεκινάτε να κάνετε δουλειές μόνος σας;

Ναι, αλλά πρώτα πήγα, κατά λάθος, φαντάρος. Πάνω στα νεύρα μου, έκανα τα χαρτιά μου, κι αυτοί, σε έναν μήνα με πήρανε. Τελειώνοντας από φαντάρος ξεκίνησα αυτή τη δουλειά. Είμαι από τους λίγους που κάνανε μαγαζιά και δεν υπήρξα ποτέ ούτε μπάρμαν, ούτε πορτιέρης, ούτε dj, ούτε σερβιτόρος. Έγινα απευθείας επιχειρηματίας.

Αυτό πώς έγινε;

Ήμουν μικρός, τελείωσα από τον στρατό και με τον πατέρα μου να έχει κινηματογράφο, δεν δούλεψα πουθενά. Δεν είχα ανάγκη να δουλέψω.

Δεν ήταν ρίσκο να γίνετε κατευθείαν επιχειρηματίας;

Τότε δεν ήταν και κάτι πολύ σπουδαίο. Ήταν παρείστικο, έβγαινα πολύ με τους φίλους μου και ήξερα τι γίνεται.

Αυτά τα χρόνια ήταν πολύ καλά. Πώς ήταν; Ζήσατε μεγαλεία στην νύχτα; 

Ήταν καλές εποχές. Οι γνωστές σε όλους Χρυσές Εποχές!!

Οφειλόταν κάπου, ή ήταν εποχή που η Ελλάδα άνθιζε το βράδυ;

Όλα μαζί άνθισαν. Και τη μέρα και το βράδυ.

Τότε ξεκίνησαν να ανοίγουν μαγαζιά όπως οι μπουτίκ, δούλευε η οικοδομή. Τα πρώτα μαγαζιά ήταν προχωρημένα. Θυμάμαι στην Πλάκα τον Βλάσση Μπονάτσο που είχε μια φίλη και κάνανε τα πρώτα ρούχα, τα πρώτα τζην, κι όλα άρχισαν να ανθίζουν. Τότε άνθισε και η διασκέδαση.

Έχετε γνωρίσει όλη την αφρόκρεμα της showbiz.

Ναι, γιατί ερχόντουσαν όλοι στα μαγαζιά μου. Είχα ανοίξει και εστιατόρια και μαγαζιά για καφέ και διασκέδαση, μπουζούκια.

Υπήρχε ζήλια «Γιατί αυτός κι όχι εγώ;» ;

Υπήρχε. Πάντα, όταν γίνεσαι πολύ μεγάλος, ο Έλληνας είναι ζηλόφθων. Δεν υπάρχει κάτι, αλλά είναι στον Έλληνα αυτό. Το είχα δει το έργο, κι έτσι έφυγα από την Θεσσαλονίκη.

Κι έρχεστε στην Αθήνα;

Ο κόσμος εκεί είχε αρχίσει να κουράζεται, «πάλι σ’ αυτόν θα πάμε;» λέγανε και σκέφτηκα πως πρέπει να φύγω. Ήταν μικρή η Θεσσαλονίκη.

Πώς ξεκινάτε στην Αθήνα;

Ξεκίνησα από την Ρόδο. Έκανα εκεί κάποια μαγαζιά, γιατί είχε τουρισμό και κάναμε μεγάλη επιτυχία στη Ρόδο. Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια.

Επιχειρηματικό μυαλό;

Πήγα Ρόδο και λόγω τουρισμού, αλλά και λόγω φίλων από τον στρατό. Είχα 45 φίλους εκεί. Στην Ρόδο είχα πάει και την μαθητική μου εκδρομή και πέρασα πάρα πολύ καλά. Έξι μέρες, πιτσιρικάδες, πέρασα τέλεια και μου είχε μείνει αυτό.

Αυτό δείχνει επιχειρηματικό μυαλό που βάζει στόχους και τους πετυχαίνει. Δεν είναι εύκολο;

Δεν είναι εύκολο, αλλά ριψοκίνδυνο. Γύριζα χρόνια και ήμουν επιθετικός.

Πόσα χρόνια στη νύχτα;

Κοντεύω να συμπληρώσω τα Σαράντα χρόνια στην νύχτα. 

Τι έχετε αποκομίσει από αυτά τα σαράντα χρόνια στη νύχτα; Θέλω ένα συμπέρασμα.

Υπήρχαν καλά χρόνια, αλλά και δύσκολα. Περάσαμε ωραία, γνώρισα κόσμο, αλλά πέρασα και δύσκολα.

Δύσκολα ως προς τη νύχτα ή τις δουλειές;

Υπάρχει ανταγωνισμός. Ανοίγει και κάποιος άλλος, κι εσύ πρέπει να κάνεις κάτι καινούργιο. Ο νους μου ήταν πάντα να φύγω στο εξωτερικό, αλλά δεν με βοήθησαν οι καταστάσεις. Πήγα Αμερική, Λονδίνο, Ιταλία, έκανα μαγαζί στην Αμερική αλλά δεν μπορούσα. Τότε τα δυο παιδιά μου ήταν μικρά. Όταν έβαλα το πόδι μου στην Ν. Υόρκη, έπρεπε να τα παρατήσω όλα εδώ. Είναι πολύ μακριά. Στον τομέα της διασκέδασης είναι λίγο δύσκολο να είσαι κι εδώ κι εκεί.

Τα παιδιά ασχολούνται με τον χώρο;

Όχι. Ο γιος μου είναι στο Λος Άντζελες και ο άλλος  γιος μου στο Λονδίνο. Τελείωσαν αμερικάνικο σχολείο και θέλανε να φύγουν από δω.

Πώς σας φαίνεται τώρα η νύχτα που έχετε ζήσει τόσο μεγάλες στιγμές; Σε αυτό το χάλι που είναι τώρα;

Χάλι. Όπως το είπες. Είναι πολύ δύσκολα. Τότε τα μαγαζιά ήταν φουλ δούλευαν εφτά μέρες. Τώρα δεν ξέρουν τι θα κάνουν.

Εσείς, σαν επιχειρηματίας, πώς τα βλέπετε τα πράγματα;

Δουλεύουν ένα διήμερο ή τριήμερο πλέον. Έχει φθίνουσα πορεία.

Υπάρχουν έξυπνοι επιχειρηματίες ακόμα στον χώρο;

Υπάρχουν  Έξυπνοι Άνθρωποι. Έχουν βγει όμως και καινούργια παιδιά στην πιάτσα. Άλλαξαν και τα πράγματα. Είναι άνθρωποι που ξέρουν καλά την δουλειά, είναι αγαπητοί στον κόσμο και δεν έχουν πάθει κρίση ταυτότητας. Ένας από αυτούς είναι ο Νίκος Μαλτέζος. Τώρα βέβαια έχει μπει και η τεχνολογία. Αυτά τα μαγαζιά, τα φτιάχνω με τους κατασκευαστές. Το γκρεμίζω και το ξανά στήνω από την αρχή. Παλιά, παρακολουθούσαμε τους αρχιτέκτονες της εποχής. Πήγαινα στη Γαλλία για να δω ποια κλαμπ και ποια εστιατόρια δούλευαν. Τώρα με το ίντερνετ, πατάς και βλέπεις αμέσως ποιο είναι το καλύτερο μπαρ.

Τότε χρειαζόταν κόπος;

Μεγάλος. Έπρεπε να διαβάσουμε και να μάθουμε. Μάθαινες για ένα μαγαζί στη Μαδρίτη ή την Βαρκελώνη. Έπρεπε να πάρεις το αεροπλάνο, να πας εκεί, να δεις τι μουσικές παίζουν, πώς είναι, τι καινούργια υλικά έχουν βγει. Μετά να έρθεις και να τα προσαρμόσεις στην ελληνική αγορά. Είσαι πιο πολύ δημιουργός. Δεν μου αρέσει να ξενυχτάω, γι’ αυτό ούτε πίνω ούτε καπνίζω.

Πώς καταφέρατε και αποφύγατε τις καταχρήσεις; 

Το ποτό δεν μου άρεσε ποτέ. Το κάπνισμα γιατί ήμουν αθλητικός τύπος. Όταν περάσουν τα δύσκολα χρόνια που όλοι την πατάνε, συνειδητοποιείς πως δεν τα χρειάζεσαι. Για χρόνια έβγαινα με παρέες και δεν έπινα. Με κορόιδευαν.

Έχετε μείνει στο μυαλό πολλών σαν ο θρύλος της νύχτας. Πώς είναι να το ακούς αυτό;

Συγκινείσαι όταν στο λένε άνθρωποι που πέρασαν καλά στα μαγαζιά μου. Μου δίνει μια χαρά. Λέω πως κάτι έκανα κι εγώ, άφησα ένα έργο. Δεν πήγα κατά διόλου. Και τώρα, μεγαλώνοντας, προσπαθώ να τελειώσω με κάτι καλό. Για να μείνει αυτή η εικόνα. Έχει πολλές παγίδες η νύχτα. Ναρκωτικά, γυναίκες, όλα αυτά. Δεν είναι εύκολο να τ’ αποφύγεις όλα αυτά.

Κάνατε λεφτά;

Έκανα λεφτά πολλά, αλλά τα έχασα στην Αμερική. Πήγα κι έπαιξα.

Τζόγο;

Όχι δεν παίζω ποτέ τζόγο. Παίζω στα μαγαζιά. Αν μου πεις τώρα για ένα μαγαζί και πιστέψω πως μπορεί να πάμε καλά, μπορώ να βάλω όλα μου τα λεφτά εκεί. Είμαι μαγαζοπαίκτης. Μου αρέσει η ιδέα του καινούργιου χώρου. Δεν μου αρέσει η ρουτίνα. Αν μπεις στη ρουτίνα, δεν έχει ενδιαφέρον. Ρουτίνα είναι να έχω ένα μαγαζί, να το ανοίγω κάθε μέρα, άντε και περίσσεψαν 100 ευρώ και τα έβαλα στην τράπεζα. Έτσι δεν έχεις δημιουργία.

Είστε πιο πολύ της δημιουργίας. Μακριά από το στάνταρ και το καθιερωμένο;

Δεν μπορώ το ίδιο και το ίδιο. Αλλιώς θα είχα ένα μαγαζί στη Θεσσαλονίκη, θα έβγαζα κάποια χρήματα, θα τα έβαζα στην τράπεζα και μετά θα έβγαινα στη σύνταξη. Η δημιουργία σε εξιτάρει.

Γι’ αυτό κρατιέστε δυνατός και νέος;

Βέβαια.

Μου αναφέρατε ένα όνομα που κρύβεται πίσω από μια μεγάλη επιτυχία τον Νίκο Μαλτέζο. Θα μου πείτε δυο λόγια  για αυτόν;

Είναι ένα ξεχωριστό παιδί, πολύ αγαπητό στον κόσμο. Έχει βρει έναν ξεχωριστό τρόπο στη διασκέδαση και τον αγαπάνε όλοι. Δεν έχει πάθει κρίση ταυτότητας και όπως καταλαβαίνεις ξέρει καλά τι κάνει και ποιος είναι.  Είναι έξυπνος τίμιος και το πιο βασικό τον εκτιμώ όπως άλλωστε και ο χώρος.

Κάνει βήματα σταθερά και έξυπνα.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο;

Έτσι ακριβώς.

Είναι τελικά το μυστικό να είσαι αγαπητός στον κόσμο;

Είναι βασικό να μην προκαλείς. Και ο Μαλτέζος δεν προκαλεί, γα αυτό και είναι αγαπητός. Οι περισσότεροι παθαίνουν μια κρίση ταυτότητας. Τρελαίνονται όλοι. Το καλύτερο είναι να κρατάς χαμηλούς τόνους. Ούτε φιγούρα, ούτε τραπέζια. Προσωπικά κοίταζα να είμαι πάντα μέσα στην κουζίνα.

Φεύγει ο κόσμος από τη νύχτα;

Φεύγει. Τελειώσαμε. Τα τελευταία χρόνια την αποχαιρετούμε. Αλλάζουν τα πράγματα. Τώρα η αγορά έχει νέα δεδομένα και πρέπει να προσαρμόζεσαι. Αυτή η δεκαετία είναι το δράμα.

Πιστεύετε ότι κάποιοι θα αντέξουν;

Θα αντέξουν. Και στην Κατοχή αντέχανε κάποιοι και τα κατάφεραν.

Άρα τελικά μετράει το μυαλό;

Μετράει το μυαλό, αλλά πρέπει να είσαι και λίγο τυχερός, να δουλεύεις. Είναι ένας συνδυασμός.

Πάμε στο κομμάτι μπον βιβέρ. Είστε ένας άντρας που πέρασε καλά στη ζωή του. Μπορεί να μην ήσασταν στα φώτα, γιατί είστε χαμηλών τόνων, αλλά πάντα κυκλοφορούσατε με ωραίες γυναίκες.

Πέρασα πολύ καλά στην ζωή μου. Αλλά και οι πολλές γυναίκες και η πολλή δημοσιότητα, δημιουργούν προβλήματα. Φρόντιζα (όχι πάντα)  να κρατάω χαμηλούς τόνους, γιατί αν πεις «Τώρα το μαγαζί μου έχει χιλιάδες κόσμο και είμαι βασιλιάς», την πάτησες. Μετά χώνεσαι σε διάφορα, όπως τα ναρκωτικά. Έχουν καταστραφεί διάφοροι.

Πιστεύετε πως αυτή την εποχή υπάρχουν επιχειρηματίες που μπορούν να κρατήσουν τα μαγαζιά και να μη χαθούν;

Υπάρχουν, παλεύουν και μετράει η καινούργια ιδέα. Ο κόσμος βαριέται τα ίδια και τα ίδια. Είναι σαν να τρως ένα ωραίο φιλέτο κάθε μέρα. Θα το βαρεθείς.  Αυτό θέλει και η διασκέδαση.

Ποιο είναι το όνειρο που δεν έχετε πραγματοποιήσει και θα θέλατε να το κάνετε;

Να κάνω ένα μεγάλο μαγαζί στο εξωτερικό. Έφτασα πολύ κοντά να το κάνω, στη Ν. Υόρκη, αλλά δεν το πέτυχα.

Θα το καταφέρετε πιστεύετε; 

Τώρα όχι πια.

Χορτασμένος απ’ όλα; Στο έπακρο;

Ναι, αλλά όλα με μέτρο. Χωρίς υπερβολές. Είμαι χορτασμένος κι ευχαριστημένος. Πέρασα ωραία.

Πόσο σημαντικό μπορεί να είναι αυτό για έναν άνθρωπο;

Πολύ σημαντικό. Αν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, είσαι σε μια ισορροπία και αντέχεις αυτά που σου συμβαίνουν, διασκεδάζεις και χωρίς να πιεις ή να πάρεις ναρκωτικά. Γιατί η νύχτα έχει βρωμιά.

Μια συμβουλή που θα δίνατε στους νέους; Αυτής της κατηγορίας επιχειρηματίες; 

Πρώτα να αγαπάνε τη δουλειά που κάνουν. Το βασικότερο. Το δεύτερο είναι ν’ αποφύγουν τις κακοτοπιές. Έχει πολλές κακοτοπιές, γιατί έχει αρκετά λεφτά και μπορεί να παρασυρθείς.

Λάκης Ραπτάκης –  Συνέντευξη αποκλειστική στην Άννα Τσιάλτα

Φωτογραφίες για το bizznews.gr – Γιάννης Γκογκόπουλος 

Ευχαριστούμε το Μονακό στην Μάκρη για την φιλοξενία και την φωτογράφηση