Μπαρκάρουν τους μετανάστες για Πειραιά και τους αφήνουν στην τύχη τους…

Όταν φτάσεις στον σταθμό του Πειραιά μετά τις 11:30μ.μ. θα δεις τα βαγόνια να γκρεμίζουν ασφυκτικά από μετανάστες, όπως επίσης και ο χώρος έκδοσης των εισιτηρίων και η πλατεία έξω από το σταθμό…

Στο δρόμο και στο λιμάνι βλέπεις επίσης διάσκορπους μετανάστες, άντρες, γυναίκες, παιδιά και μωρά αγκαλιάς…

Βρήκα τον μοναδικό που μιλάει αγγλικά, ήταν σίγουρα πάνω από 300 μετανάστες από το Ιράν και άλλες χώρες, ο οποίος μου αφηγήθηκε την διαδικασία που ακολούθησαν οι Ελληνικές αρχές από την διάσωση τους και μετά… Αφού λοιπόν διασώθηκαν από τους άντρες του λιμενικού σώματος, και αποβιβάστηκαν στο λιμάνι της Κω, τους έδωσαν φαγητό για 2 ημέρες, κουβέρτες και τους μετέφεραν στους χώρους φιλοξενίας μεταναστών.

Ως εδώ όλα καλά! Όπως ακριβώς τα ξέρουμε… Εκεί λοιπόν, τους έφτιαξαν ενα χαρτί για να πιστοποιείται το ποιοι είναι. Το χαρτί αυτό αποτελείται από μία φωτογραφία τους και τα στοιχεία που ίδιοι δηλώνουν (φοβήθηκε να με αφήσει να το βγάλω φωτογραφία)… Τα επίσημα χαρτιά τους τα είχε ο διακινητής τους  και δεν βρέθηκαν ποτέ…

Εκ των υστέρων, οι άνδρες των λιμενικών αρχών του νησιού τους επιβίβασαν στο πρώτο πλοίο για τον Πειραιά, όπου τους περίμεναν οι εκεί λιμενικοί για να του υποδείξουν τον σταθμό τοτ τρένο ώστε να πάνε μόνοι τους στο κέντρο της Αθήνας…

Εκεί τους συνάντησα εγώ… Εκεί τελείωσε η ιστορία του νεαρού από το Ιράν που ήρθε στην Ελλάδα με την γυναικα του τα δύο παιδιά του 9μηνων και 3 ετών, όπως και το ανηψάκι του 5 χρονών γιατί στη χώρα του γίνεται πόλεμος και δεν μπορούν να παραμείνουν εκεί.

Μιλώντας, ακόμα, με τους επιχειρηματίες της περιοχής, μου είπαν ότι κάθε βράδυ που φτάνει δρομολόγιο από τα νησιά υποδοχής μεταναστών, επικρατεί η ίδια κατάσταση… «Είναι οι μετανάστες του κ. Τσίπρα! Τους αμολάνε κάθε βράδυ εδώ κι όπου πάνε…» μου είπε χαρακτηριστικά ένας νεαρός που δουλεύει βραδινές βάρδιες.

Συμπέρασμα;

Σε ένα οργανωμένο κράτος, την Ελλάδα μας, έχουμε εισροή μεταναστών που δεν ξέρουμε τα αληθινά τους στοιχεία, έχουν ελάχιστα χρήματα (που όταν τελειώσουν, θα πρέπει να βρουν τρόπο να ζήσουν), δεν μιλάνε την γλώσσα μας ούτε καν Αγγλικά για να μπορέσουν να έχουν την στοιχειώδη τουλάχιστον επικοινωνία και δεν ξέρουν ουτε αυτοί ούτε εμείς που πάνε…

Τελικά ποιος έχει κόστος από αυτή την κατάσταση;

Οι μετανάστες ή οι Έλληνες;

Ή μήπως και οι δύο;

 

Κείμενο- Ρεπορτάζ- Φωτογραφία: Μαρία Ριζεακου

πηγή: se skepseis.gr