Χάρης Βαρθακούρης για τον Πλούταρχο – «Είσαι κακός χαρακτήρας και δειλός»

«Όταν η χτένα γίνεται μικρόφωνο κι ο καθρέφτης γίνεται κάμερα, τότε τα μυαλά σου παίρνουν πολύυυυ αέρα από το σπασμένο σου το τζάμι. Μπορεί εσύ να λες ότι… είσαι το καλύτερο παιδί, αλλά δυστυχώς είσαι ΚΑΚΟΣ ΕΩΣ…ΧΕΙΡΙΣΤΟΣ χαρακτήρας! Και δειλός! Και λυπάμαι». Αυτό είναι το tweet του Χάρη Βαρθακούρη, την ώρα που ο Πλούταρχος ήταν καλεσμένος της Ελένης Μενεγάκης. 

«Όταν η χτένα γίνεται μικρόφωνο κι ο καθρέφτης γίνεται κάμερα, τότε τα μυαλά σου παίρνουν πολύυυυ αέρα από το σπασμένο σου το τζάμι. Μπορεί εσύ να λες ότι… είσαι το καλύτερο παιδί, αλλά δυστυχώς είσαι ΚΑΚΟΣ ΕΩΣ…ΧΕΙΡΙΣΤΟΣ χαρακτήρας! Και δειλός! Και λυπάμαι». Αυτό είναι το tweet του Χάρη Βαρθακούρη, την ώρα που ο Πλούταρχος ήταν καλεσμένος της Ελένης Μενεγάκης. 

«Όταν η χτένα γίνεται μικρόφωνο κι ο καθρέφτης γίνεται κάμερα, τότε τα μυαλά σου παίρνουν πολύυυυ αέρα από το σπασμένο σου το τζάμι. Μπορεί εσύ να λες ότι… είσαι το καλύτερο παιδί, αλλά δυστυχώς είσαι ΚΑΚΟΣ ΕΩΣ…ΧΕΙΡΙΣΤΟΣ χαρακτήρας! Και δειλός! Και λυπάμαι». Αυτό είναι το tweet του Χάρη Βαρθακούρη, την ώρα που ο Πλούταρχος ήταν καλεσμένος της Ελένης Μενεγάκης. 

Το «γιατί» της παραπάνω τοποθέτησής το εξηγεί ο ίδιος Χάρης -γιος του Γιάννη Πάριου – μέσω post στην σελίδα του στο facebook …. Διαβάστε το 

«Αγαπητά πιστά σκυλάκια και “τυφλοί θαυμαστές”, γενικώς και αορίστως, θα σας πω μια ιστορία και οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις ίσως είναι συμπτωματική. Ας υποθέσουμε ότι γράφεις μουσική. Μέτα ας υποθέσουμε ότι κάποιος ακούει τραγούδια σου. Ας υποθέσουμε πάλι ότι σε παίρνει τηλέφωνο λίγες μέρες μετά και σου λέει: Θέλω “αυτό” κι αυτό” και μάλιστα βιάζομαι τρομερά γιατί επείγει να κυκλοφορήσει ο δίσκος μου σε ένα μήνα. Δέχεσαι με πολλή χαρά και παρόλο που προέρχεσαι από εγχείρηση και είσαι με ΦΡΙΚΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ και καθημερινά παίρνεις, χωρίς υπερβολή, 10-12 χάπια, παυσίπονες ενέσεις ΚΑΙ ηρεμιστικά για να καταφέρεις να κλείσει 2-3 ώρες την ήμερα τα μάτια σου και να κοιμηθείς. Οπότε, παρόλο την απίστευτη ταλαιπωρία σου, ξενυχτάς, παραμελείς άλλες σου επαγγελματικές υποχρεώσεις (διότι βιάζεται κάποιος), παραμελείς τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου, κάνεις ΠΟΛΛΑ χιλιόμετρα για να πηγαίνεις studio διότι είναι πολύ μακριά από το σπίτι σου, (θυμίζω ότι η βενζίνη δεν δίνεται δωρεάν σε κανέναν), περνάς μέρες και ώωωρες εκεί για να ηχογραφήσεις, να ενορχηστρώσεις και όλα αυτά ΕΝΩ ΠΟΝΑΣ σε βαθμό να θέλεις να αυτοκτονήσεις!!!

Τα ηχογραφείς, είστε όλοι ευχαριστημένοι, σου λένε ότι ένα από τα δυο σου τραγούδια θα είναι αυτό με το οποίο θα “βγει” ο δίσκος, μπαίνεις να κάνεις δεύτερη επέμβαση γιατί οι πόνοι που είχες όλο αυτό το διάστημα οφείλονται σε κακή πρώτη επέμβαση ΣΥΝ ότι έχεις ταλαιπωρήσει απίστευτα τον οργανισμό σου με τις μετακινήσεις ενώ ΟΦΕΙΛΕΣ να ξεκουράζεσαι σπίτι σου (άλλα τι να κάνεις που βιάζεται κι εσύ τον εκτιμάς και θέλεις να γίνει σωστά και καλά η δουλειά άρα επιβάλλεται η παρουσία σου στο στούντιο). Μετά ας υποθέσουμε ότι κάποιος στο διάστημα των γιορτών πάει κάπου να τραγουδήσει. Εκεί ας υποθέσουμε ότι έχει περάσει στο πρόγραμμά του κανονικά το ένα σου τραγούδι. Μετά ας υποθέσουμε ότι άδικα πέρασες Γολγοθά να τα ηχογραφήσεις γρήγορα διότι τελικά η κυκλοφορία αναβάλετε για 3 μήνες αργότερα από την ημερομηνία που σου είχαν πει και που έτρεχες να προλάβεις ενώ πονούσες! Μετά ας υποθέσουμε ότι κάποιος άσχετος, κάποιος τρίτος ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ “ΦΙΛΑΡΑΚΙ” σου, όπως θεωρώ ότι οφείλει ή τέλος πάντων έτσι θα έκανα εγώ γιατί έτσι κάνουν οι άντρες, σε ενημερώνει ότι τελικά δεν θα μπει το ένα από τα δύο διότι “έγινε ψηφοφορία στη δισκογραφική εταιρία και δεν πήρε όσες ψήφους χρειαζόταν” (!!!). Λες “εντάξει ρε παιδιά, αφού μίλησε η δημοκρατία, εγώ πάω πάσο” κι ας προσβάλλουν τη νοημοσύνη σου με αυτή τη δικαιολογία.

Ωστόσο σε ενημερώνουν ότι το άλλο σου τραγούδι, “η επιτυχία”, όπως εκείνοι το αποκαλούν στο τηλέφωνο, θα μπει κανονικότατα και με το νόμο. Μέτα ας υποθέσουμε ότι ενημερώνεσαι ΑΠΟ ΤΟ INTERNET και από τη σελίδα της εφημερίδας που θα μοιράσει το cd, ότι ΟΥΤΕ “η επιτυχία” μπαίνει στο cd κι όταν δικαιολογημένα παίρνεις να ρωτήσεις “γιατί ρε παιδιά;” σου λένε ότι “έγινε καινούργια ψηφοφορία και εκεί τελικά έμεινε απ’ έξω” και σου λένε “μα δεν πήρες το email που σε ενημερώσαμε??”. Όχι κύριοι, αν το είχα πάρει τότε δεν θα σας ρωτούσα… Και δεν το πήρα επειδή δεν έφτασε ποτέ, όχι επειδή δεν έψαξα… (ούτε στα spam ήταν, σε περίπτωση που το σκεφτεί κάποιος). Ίσως δεν πατήσατε καλά το “send”! Ακόμα όμως κι αν το είχα πάρει όμως το email, εγώ θα περίμενα τηλεφώνημα από αυτόν που όταν είχε την ανάγκη μου γιατί βιαζόταν ήξερε να τηλεφωνεί. Μετά μάλλον ξέμεινε από παντελόνια και του τελείωσαν οι μονάδες στο κινητό. Ανακεφαλαίωση: σε ταλαιπωρεί, όχι μόνο δεν πληρώνεσαι για τον κόπο σου, ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ κι από πάνω… Λέει το τραγούδι σου στο πρόγραμμά του (εννοείται οτι δεν σε ρώτησε ποτέ, αλλά δε λες και τίποτα γιατί θα βγει σε λίγες μέρες στο cd), ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ τελικά στο cd, δεν σε παίρνει να σου εξηγήσει αντρίκια και σταράτα, ΣΟΥ ΚΑΙΕΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ διότι κυκλοφορεί στο YouTube και εσύ δε μπορείς να το δώσεις αλλού κι όταν παραπονεθείς για τη γαμημένη αδικία, ακοής και μπινελίκια από τους αυτεπάγγελτους συνηγόρους γιατί θίγεις το παλικάρι!

Όχι φιλαράκι, κερατάς και δαρμένος εγώ δεν θα γίνω… θα τα πούμε μέσω τρίτων πολύ σύντομα… ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΟ CD… Υγ. Όταν τα κανάλια παίρνουν δηλώσεις από γείτονες τρομοκρατών ή εγκληματιών, όλοι λένε το ίδιο: “Πέσαμε από τα σύννεφα, δεν είχε δώσει δικαίωμα σε κανέναν, φαινόταν πολύ καλό παιδί” Τα φαινόμενα, κυρίες και κύριοι, πολλές φορές απατούν… Και μια καλή φωνή δε συνοδεύεται απαραίτητα κι από τον αντίστοιχο χαρακτήρα. Μη με πρήζετε άλλο λοιπόν, σας παρακαλώ!»

Πηγή: iefimerida.gr