Δεκαεπτά Κλωστές – Μια πραγματική ιστορία ζωντανεύει σε ένα βιβλίο & μία σειρά!
Αναφέραμε εδώ στο tinasmess.gr , τον συγγραφέα του βιβλίου “Δεκαεπτά Κλωστές”, Πάνο Δημάκη.
Αυτό που δεν αναφέραμε με λεπτομέρεια, είναι η υπόθεση του βιβλίου, η οποία βασίζεται σε αληθινή ιστορία, για την οποία ο Πάνος Δημάκης μετά από έρευνα σε βάθος, τελικά ανακάλυψε την τρομακτική αλλά και λιγότερο γνωστή ιστορία, μαζικού εγκλήματος που συνέβη στα Κύθηρα. Πρόκειται για μία από τις λιγότερο γνωστές πτυχές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και επίσης μία ιστορία με πολύ ενδιαφέρον.
Η ιστορία που πραγματεύεται τόσο το βιβλίο όσο και η σειρά στο Cosmote TV, είναι μια συγκλονιστική, όσο και αιματοβαμμένη ιστορία που διαδραματίστηκε στις 23 Αυγούστου του 1909, στο χωριό Καλοκαιρινές στα Κύθηρα.
Πρωταγωνιστής αυτής είναι ένας τσαγκάρης, ο Αντώνης Λ. Ένας φιλήσυχος άνθρωπος που είχε φιλικές σχέσεις με όλους στο χωριό. Όταν δεν δούλευε, φρόντιζε να διασκεδάζει τους συγχωριανούς του με τη λύρα του στα διάφορα πανηγύρια και τις γιορτές που τον προσκαλούσαν να παίξει.
Ο ίδιος ζούσε στο χωριό Γερακιτιάνικα των Αρωνιάδικων, στα Κύθηρα, ενώ η φήμη του έφτασε τόσο μακριά που άνθρωποι από όλα τα χωριά του νησιού πήγαιναν για να του παραγγείλουν στιβάνια.
Ο Αντώνης ήταν ευτυχισμένος με όσα είχε και δεν δημιουργούσε το παραμικρό πρόβλημα. Όλα αυτά, όμως, έμελλε να ανατραπούν όταν μια γυναίκα από ένα άλλο χωριό πήγε στα Γερακιτιάνικα, για του παραγγείλει ένα ζευγάρι από τα περίφημα στιβάνια. Όταν η γυναίκα πήγε για να παραλάβει τα στιβάνια του είπε πως δεν είχε χρήματα μαζί της και τον κάλεσε σπίτι της για να τον αποπληρώσει.
Όταν πήγε στο σπίτι της γυναίκας, εκείνη του πρόσφερε κέρασμα και όσο την περίμενε για να φέρει τα λεφτά, εμφανίστηκε ο σύζυγός της, ο οποίος εξαγριώθηκε με την παρουσία του εκεί και τον ξυλοκόπησε. Ο τσαγκάρης έφυγε από το σπίτι χωρίς να πάρει τα λεφτά του και άσχημα χτυπημένος.
Κανείς δεν γνωρίζει τι είχε γίνει πραγματικά ανάμεσα στο ζευγάρι και τον Αντώνη, με αρκετούς να υποστηρίζουν πλέον πως μπορεί το ζευγάρι να είχε σκηνοθετήσει το σκηνικό, για να μην πληρώσει τα στιβάνια.
Στη συνέχεια, όμως, άρχισε να εξαπλώνεται μια φήμη σε όλο τον οικισμό από τον σύζυγο της γυναίκας, πως ο τσαγκάρης παρενοχλεί παντρεμένες γυναίκες. Οι πελάτες άρχισαν να εξαφανίζονται και ο Αντώνης έμεινε χωρίς δουλειά.
Ζώντας καθημερινά σε ένα εχθρικό περιβάλλον και πλήρως απογοητευμένος, αποφάσισε να κάνει ένα νέο ξεκίνημα σε έναν τόπο που δεν τον γνώριζαν και δεν είχαν φτάσει οι φήμες.
Ο Αντώνης επέλεξε τον Πειραιά, όπου έπιασε δουλειά σε ένα τσαγκαράδικο. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα κατάφερε να κερδίσει και εκεί τους πάντες με την καλοσύνη, την εργατικότητα και το ταλέντο του. Οι ανταγωνιστές του, όμως, δεν έβλεπαν με καλό μάτι όλο αυτό που γινόταν και μια ημέρα τοποθέτησαν μέσα στην τσάντα του κάποια εργαλεία, δήθεν ότι τα είχε κλέψει. Κατά την ώρα της αποχώρησης στον καθιερωμένο έλεγχο που γίνονταν, το αφεντικό βρήκε αυτά τα αντικείμενα και τον κατηγόρησε για υπεξαίρεση.
Το αφεντικό, που καταγόταν και αυτός από τα Κύθηρα, δεν έδωσε συνέχεια στην ιστορία -αν και τον απέλυσε– και τον άφησε να φύγει. Όμως, η γυναίκα του αφεντικού, που είχε ακούσει και για το περιστατικό στα Κύθηρα, πήρε την απόφαση, πήγε στην αστυνομία και τον κατήγγειλε. Έτσι, ο τσαγκάρης βρέθηκε στη φυλακή.
Αφού εξέτισε την ποινή του, βγήκε από τη φυλακή και προσπάθησε να πιάσει πάλι δουλειά. Ψυχολογικά και σωματικά ήταν ράκος και ενώ έπιασε δουλειά σε ένα τσαγκαράδικο, απολύθηκε ξανά, μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα. Οι λόγοι για την απόλυσή του δεν έχουν γίνει γνωστοί. Αυτό φάνηκε να είναι και το οριστικό χτύπημα!
Ο Αντώνης λοιπόν, από φιλήσυχος τσαγκάρης μεταμορφώθηκε σε έναν άνθρωπο γεμάτο μίσος, που το μόνο που ήθελε ήταν να πάρει εκδίκηση από τους ανθρώπους που του έκαναν κακό και τον ώθησαν σε αυτή τη μοίρα. Έτσι, βυθίστηκε στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά και αποφάσισε να επιστρέψει στα Κύθηρα για να εκδικηθεί.
Στις 23 Αυγούστου, μεθυσμένος και οπλισμένος με ένα μαχαίρι πήρε τον δρόμο προς το χωριό του. Μέσα στη μέθη του μπερδεύτηκε και βρέθηκε στις Καλοκαιρινές Κυθήρων, σε μια εκκλησία όπου θα γινόταν μια βάφτιση στον ναό του Αγίου Σπυρίδωνα. Ο Αντώνης εισέβαλε στην εκκλησία, χτύπησε τις καμπάνες και όταν οι χωριανοί άρχισαν να φτάνουν, άρχισε να παίρνει την εκδίκησή του. Συνολικά έσφαξε 15 ανθρώπους, ανάμεσα στους οποίους ήταν δύο μικρά παιδιά και μια έγκυος γυναίκα.
Όταν αποκαλύφθηκε το μακελειό, ο παπάς της εκκλησίας, πήρε το ντουφέκι του και άρχισε να τον καταδιώκει. Κάποια στιγμή όταν πλησίασε, τον πυροβόλησε στην πλάτη και κατάφερε να τον τραυματίσει σοβαρά.
Μέχρι τα νέα να γίνουν γνωστά στην ευρύτερη περιοχή και ενώ κανείς δεν μπορούσε να υποπτευθεί ποιος ήταν ο δράστης, ο Αντώνης ανενόχλητος έφτασε τελικά στο σπίτι του, όπου ανέβηκε στην ταράτσα και κρύφτηκε εκεί για περίπου 24 ώρες. Το επόμενο πρωινό, μια γειτόνισσα, ανέβηκε στη δική της ταράτσα και είδε τον γείτονά της μέσα στα αίματα, να κοιμάται. Η γυναίκα υποπτεύθηκε ότι το άτομο αυτό θα είχε κάποια σχέση με τα φονικά για τα οποία είχαν ακούσει και ειδοποίησε την αστυνομία.
Εκεί τον ανακάλυψαν οι αστυνομικοί και πέρασαν αμέσως στη σύλληψή του. Ο τσαγκάρης οδηγήθηκε στο δικαστήριο όπου του επιβλήθηκε η εσχάτη των ποινών. Ο Αντώνης δεν εκτελέστηκε, καθώς η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια προκειμένου να του ανετέθη ρόλος δήμιου, όπως συνηθιζόταν σε εγκληματίες με τέτοιο ιστορικό.
Ο Αντώνης κατέληξε στις φυλακές Ναυπλίου και μπήκε στην κορυφή της ιεραρχίας, έχοντας τον μεγαλύτερο αριθμό δολοφονιών στο «βιογραφικό» του. Μέσα στη φυλακή διέπραξε και μια 16η δολοφονία. Με αυτή τη δολοφονία, του δόθηκε το παρατσούκλι «Καπετάν 16».
Σύμφωνα με τα στοιχεία της εποχής, αναφέρεται πως το 16ο θύμα, ήταν ένας Μανιάτης και οι συντοπίτες του μέσα στη φυλακή θέλησαν να πάρουν εκδίκηση. Συνεννοήθηκαν λοιπόν, με τον κουρέα των φυλακών και όταν ο Αντώνης πήγε μια ημέρα να ξυριστεί, εκείνος του κάρφωσε το ξυράφι στον λαιμό.
Με τον τίτλο «17 Κλωστές», ο Πάνος Δημάκης κυκλοφόρησε το 2020, το μυθιστόρημα του, που είναι εμπνευσμένο από την παραπάνω ιστορία του Αντώνη. Μέσα από αυτό, ο συγγραφέας δεν περιορίζεται στην απλή αποτύπωση των γεγονότων αλλά αναζητάει και τι είναι αυτό που μπορεί να οδηγήσει κάποιον σε τόσο αποτρόπαια και ακραία πράξη.
Ο Πάνος Δημάκης σε συνέντευξή του στον Δημήτρη Δανίκα για το protothema.gr, αποκάλυψε από πού προέρχεται ο τίτλος του βιβλίου και της επερχόμενης σειράς του Σωτήρη Τσαφούλια για το Cosmote TV. Όπως αποκάλυψε ο συγγραφέας:
«Ήταν λυράρης, οπότε είναι οι χορδές με τις οποίες έφτιαχνε τη μουσική του. Επίσης ήτανε και τσαγκάρης, οπότε έχει να κάνει με τα νήματα με τα οποία έφτιαχνε τα παπούτσια. Επίσης, στο βιβλίο οι άνθρωποι είναι νήματα της μοίρας. Άλλοτε την ορίζουν οι ίδιοι κι άλλοτε αφήνονται και τους πάει μόνη της. Έχει μια τριπλή σημασία ο τίτλος»
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης αποκαλύπτει πως:
«Το 17 αποκαλύπτεται στην τελευταία παράγραφο και είναι οι ζωές των ανθρώπων που πέθαναν από τον Καστελάνη και οι ζωές των ανθρώπων που πέθαναν από τη λύπη τους για τον Καστελάνη. Είναι 14 θύματα, δύο οι γονείς του, κι ένας αυτός, σύνολο 17»
Το βιβλίο συστήνεται ανεπιφύλακτα και είμαι σίγουρη ότι θα το διαβάσετε πάνω από μια φορά!
Όσο για τη σειρά την παρακολουθούμε με πολύ ενδιαφέρον κάθε Δευτέρα στις 23:00 στο COSMOTE TV!