Ελένη Καστάνη: «Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να είσαι καλλιτέχνης και να μην είσαι αριστερός» – ΒΙΝΤΕΟ
Η Ελένη Καστάνη ήταν καλεσμένη της Αθηναΐδας Νέγκα στο Καλύτερα αργά και μίλησε για την επιθεώρηση «Τότε, τώρα, πάντα».
«Τον θεωρώ εκπληκτικά έξυπνο τίτλο, ο Σταμάτης είναι η ιστορία της επιθεώρησης. Έχω παίξει μαζί του πριν από 20 χρόνια, με την Άννα Παναγιωτοπούλου δεν έτυχε αλλά έγραφε τα κείμενα. Η Άννα ήταν ένα ορόσημο στην επιθεώρηση. Το νούμερό μου είναι μια μεγάλη ερώτηση και ασχολούμαι πάρα πολύ με τις εκπομπές. Έχω περάσει από αυτές, ήμουν 4 μήνες στο Star».
«Οι ηθοποιοί χτίζουν τοίχο με το κοινό. Ο άλλος πόλος είναι η απόλυτη επαφή, είναι αυτό που κάνει ο Λάκης ο Λαζόπουλος. Εγώ θα μπορούσα να το κάνω. Εμένα δεν με νοιάζει, θα κοιτάξω ανενδοίαστα τον θεατή. Τα χάλια μου δεν με νοιάζει να τα πω, να κοιτάω τον θεατή».
«Τώρα που γέρασα κατάλαβα ότι η μαμά μου είχε χιούμορ. Ήταν μοδίστρα. Είναι πολύ μοντέρνα γυναίκα παρότι 94 ετών. Ο μπαμπάς μου ήταν πιο εσωστρεφής. Η αυτοκτονία του ήταν απόλυτη δύναμη και αδυναμία μαζί. Σαν χαρακτήρας μοιάζω στη μαμά μου. Η αδελφή μου ήταν υπάλληλος στον ΟΤΕ, έκανε μια πιο ήρεμη ζωή».
«Ήξερα τον Ρέππα από το Λύκειο. Από τη Σητεία πήγα στα Εξάρχεια. Κάναμε παρέα γιατί δυο φίλες του από το Λουτράκι έμεναν δίπλα μας. Του είπα ότι θα πάω στη δραματική σχολή και θα το τολμήσω να κάνω το όνειρο που είχα από μικρή πραγματικότητα σκεπτόμενη και τον μπαμπά μου. Και έτσι τον παρέσυρα και πήγαμε. Ήθελα να δώσω χαρά στον κόσμο και το κατάφερα. Η αγάπη που μου έλειψε από τον μπαμπά μου την εισέπραξα από τον κόσμο».
«Είμαι γουρλού, φέρνω σε έναν χώρο κάτι μυθικό. Και στις δουλειές. Πολλοί το έχουν καταλάβει και με έβαζαν να παίξω την πρώτη σκηνή. Ο Ρήγας-Αποστόλου μου είπαν να παίξω την πρώτη σκηνή στο Ντόλτσε Βίτα για να πάει γούρι. Ακόμα παίζεται.
Ο άντρας μου ήταν το γούρι μου, ήταν ο καλύτερος μάνατζερ για μένα. Εγώ χώρισα με τον άντρα μου γιατί είχαμε 7 χρόνια διαφορά, ήταν νεότερός μου. Το παιδί δεν το έκανα αμέσως. Είναι καταλύτης, σαν τρίτο πρόσωπο στην σχέση. Ο άντρας μου είχε διάθεση ακόμα να βγαίνει. Ομολογώ ότι τον παραμέλησα μετά το παιδί. Τη δουλειά μου όχι, απλά την έκανα με μέτρο.
Μπορεί να πήραμε διαζύγιο αλλά δεν χωρίσαμε ποτέ. Και να παντρευόταν θα ήμουν χαρούμενη. Αν το παιδί ερχόταν νωρίτερα ίσως να μην είχαμε χωρίσει ποτέ με τον Γιάννη. Ήμουν 39 όταν γέννησα τον γιο μου και ήθελα να το βιώσω».
Ελένη Καστάνη: «Είμαι απόλυτα τεμπέλα αλλά…»
«Μου αρέσει να αμείβομαι καλά αλλά δεν είναι η πρώτη μου προτεραιότητα τα χρήματα. Μπορώ να ζήσω και πολύ στενά, να μην πάω πουθενά. Παλιά βγάζαμε χρήματα από το θέατρο γιατί είχαμε ποσοστά και παίζαμε σε γεμάτα θέατρα. Στην εποχή μου έπαιρνες ποσοστό γιατί τα έφερνες. Το έπαιρναν οι ηθοποιοί που ο παραγωγός θεωρούσε ότι φέρνουν κόσμο» ανέφερε.
«Είμαι απόλυτα τεμπέλα. Θα μπορούσα να είμαι κολλημένη σε αυτήν την πολυθρονίτσα. Αλλά η ζωή με έχει φέρει να εργάζομαι σκληρά και διάφοροι άνθρωποι να εξαρτώνται από μένα. Είμαι η απόλυτη δύναμη και μετά να είμαι η απόλυτη αδυναμία, να καταρρεύσω. Έχω τρέλα, θέλω να τα κάνω όλα εγώ. Είμαι συγκεντρωτικό άτομο, δεν εμπιστεύομαι τους άλλους. Και τον άντρα μου τον ευνούχιζε αυτό και ήταν τόσο καλό παιδί. Έχω την ελπίδα ότι θα γεράσω με παρέα γιατί πιστεύω ότι ο άνθρωπος αυτά που θέλει τα καταφέρνει. Μπορεί να βρω έναν άνθρωπο της ηλικίας μου. Όταν γεράσω εννοώ όταν θα είμαι στην Κρήτη. Πέρασα ταγάρι φάση και φούστα κλαρωτή, αμφισβήτηση στη ζωή, αριστερή. Παραμένω αριστερή. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να είσαι καλλιτέχνης και να μην είσαι αριστερός.
Μου έχουν κάνει πρόταση για την πολιτική και είπα όχι».
Μάλιστα έδωσε το μυστικό για ένα καλό παστίτσιο, στο οποίο είναι «δυνατή».
«Πρέπει να είναι ζουμερό, τα μακαρόνια να μην σφίξουν. Βάζω γάλα στο ταψί, το έκανε η μαμά μου».
«Όταν ήμουν έγκυος έλεγα ας πάρει το παιδί από τον πατέρα που ήταν 1,87 και 67 κιλά και ας πάρει από μένα το μυαλό. Και ο Θεός με άκουσε. Ο γιος μου είναι ψηλός, μελαχρινός.
Στον έρωτα ήμουν κερδισμένη γιατί ήμουν ειλικρινής.
Ένα πράγμα που δεν συγχωρώ στον εαυτό μου είναι ότι δεν είμαι εγκρατής με το φαγητό. Είμαι άνθρωπος του εθισμού. Το θαυμάζω στους άλλους ανθρώπους που το κάνουν. Ας πούμε βλέπω την Ντορέττα Παπαδημητρίου στο θέατρο. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω. Όπως είναι ο πότης που θα πιει το ποτό του, όπως ο καπνιστής είναι και το φαγητό, μια μορφή εθισμού είναι και αυτό».