Ένα χειμωνιάτικο πρωί…
Στάλες βροχής, θαμπός ουρανός και ζεστός καφές παρέα με λίγους!
Στάλες βροχής, θαμπός ουρανός και ζεστός καφές παρέα με λίγους!
Στάλες βροχής, θαμπός ουρανός και ζεστός καφές παρέα με λίγους!
Στάλες βροχής, θαμπός ουρανός και ζεστός καφές παρέα με λίγους!
Είναι και αυτός ο χειμώνας ένα όνειρο, τουλάχιστον για κάποιους από εμάς! Σε φέρνει πιο κοντά με το σπίτι, σε αγκαλιάζει και σου μεταφέρει συναισθήματα ξεχασμένα και όμως τόσο αγαπημένα. Μια ακόμη χειμωνιάτικη Παρασκευή που μαρτυρά την ανάγκη να κλειστείς σε έναν χώρο με αγάπη και απλά να μείνεις εκεί..
Και η Αθήνα μας μέσα στην ομορφιά. Ξεχάσαμε! Αν το σπίτι δεν σας χωρά, η πόλη αυτή περιμένει εκεί γεμάτη ζωντάνια και εικόνες να σας γεμίσει ως το τέλος συναισθήματα και στιγμές.
Ξύπνησα και στο μυαλό υπήρχαν οι στίχοι από το υπέροχο τραγούδι της Ελένης Βιτάλη! Ένα χειμωνιάτικο πρωί…