Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη – Η αξία του ομαδικού πνεύματος

Η ελληνική κουλτούρα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και πολλές λαϊκές σοφίες, τις οποίες συχνά ξεχνάμε.


Υπάρχουν όμως και παραδείγματα, τόσο από την παλαιότερη όσο και από την πιο πρόσφατη ιστορία, που τονίζουν τη σημασία της ομαδικότητας. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου από την εθνική ομάδα το 2004 στην Πορτογαλία. Ο ξένος τύπος έγραψε μεταξύ άλλων:
Το CNN επαινεί την ομάδα που «προκάλεσε ένα από τα πιο ηχηρά σοκ στην ιστορία του αθλήματος» και ο Πορτογάλος ανταποκριτής επισημαίνει: «Εάν το ποδόσφαιρο είναι ομαδικότητα, πειθαρχία και αποφασιστικότητα, ομολογώ ότι ποτέ δεν έχω δει τέτοια τέλεια παράσταση».
Ακόμα και οι όχι ιδιαίτερα ποδοσφαιρόφιλοι (όπως εγώ) πιστεύω πως δεν έμειναν ασυγκίνητοι όχι μόνο από την επιτυχία, αλλά και για έναν από τους βασικούς λόγους, που οδήγησαν σε αυτή: την ομαδικότητα.
Η δύναμη του ομαδικού πνεύματος δεν αποδεικνύεται μόνο στον αθλητισμό.
Ας πάρουμε σαν παράδειγμα μια επιχείρηση, μια οποιαδήποτε επιχείρηση.
Σε μια επιχείρηση ο κάθε εργαζόμενος έχει το δικό του «πόστο» και τα δικά του καθήκοντα, όπως και στο ποδόσφαιρο.
Είναι δυνατό να πετύχει κανείς μόνος του τα ίδια αποτελέσματα, που θα πετύχαινε μέσα από τη συνεργασία με τους συναδέλφους του (και όχι μόνο) στο πλαίσιο του ομαδικού πνεύματος και της αλληλοϋποστήριξης; Η απάντηση είναι, σαφώς, όχι.
Τι χαρακτηρίζει όμως μια πραγματική και πετυχημένη ομάδα:
• Κοινό όραμα και αξίες
• Πνεύμα συνεργασίας και αλληλοϋποστήριξης
• Κερδίζει η ομάδα άρα κερδίζει και το κάθε μέλος της
• Τα μέλη μιας ομάδας δεν αποσκοπούν στο ποιος θα πάρει τα «εύσημα»
• Το κάθε μέλος της ομάδας έχει τις δικές του γνώσεις, τις δικές του ικανότητες και δεξιότητες, τη δική του εξειδίκευση και συνεισφέρει με αυτές στην επιτυχία της ομάδας (στο ποδόσφαιρο ο τερματοφύλακας δεν κάνει και τον επιθετικό και ο επιθετικός δεν είναι αμυντικός)
• Συχνή και ειλικρινής επικοινωνία μεταξύ των μελών
Ποιανού ρόλος δεν έχει αναφερθεί ακόμα στην επιτυχία μιας ομάδας;
Θα ήταν σοβαρή μου παράλειψη να μην αναφέρω τον ουσιαστικό ρόλο του προπονητή. Στο ποδόσφαιρο ο ρόλος του προπονητή είναι να εκπαιδεύει τους παίκτες του, να τους μάθει τεχνικές, να αναπτύξει τις δεξιότητες του καθενός, να τοποθετήσει τον καταλληλότερο παίκτη στην κατάλληλη θέση, να ενθαρρύνει και ενδυναμώνει τους παίκτες και φυσικά να τους καθιστά και υπεύθυνους όταν η απόδοσή τους δεν είναι καλή.
Όσοι είναι καλύτεροι γνώστες του ποδοσφαίρου, παρακαλώ να με συγχωρήσουν αν έχω παραλείψει κάτι σημαντικό.
Ποιοι είναι όμως οι προπονητές στις επιχειρήσεις; Προφανώς οι προϊστάμενοι των τμημάτων και οι μάνατζερ.
Και κλείνω αυτό το άρθρο με την ευχή, σύντομα όλες οι ελληνικές επιχειρήσεις να είναι πρωταθλήτριες (όχι μόνο σε ευρωπαϊκό, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο) και μάλιστα με Έλληνες «προπονητές».
Γιατί όχι;


ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΕΑ!