Γενέθλια σήμερα για την Αφροδίτη Μάνου

Τη σπουδαία τραγουδοποιό.

Τη σπουδαία τραγουδοποιό.

Τη σπουδαία τραγουδοποιό.

Σαν σήμερα πίσω στο 1953 γεννιέται η Αφροδίτη Μάνου.

Τη δεκαετία του ’70 η Αφροδίτη Μάνου ήταν μια νέα ερμηνεύτρια που προσπαθούσε να χαράξει την δική της πορεία και να μην μεγαλώσει μουσικά στην σκιά της μεγάλης της αδελφής, Μαρίας Δημητριάδη. Γι’ αυτό και ζήτησε από τον Νίκο Γκάτσο να την ξαναβαφτίσει. Έτσι, η Αγλαΐα Δημητριάδη ανέβηκε στη σκηνή ως Αφροδίτη Μάνου.

Την εποχή εκείνη συνεργάστηκε με τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Νίκο Μαμαγκάκη, τον Γιάννη Σπανό, τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Διονύση Σαββόπουλο και πολλούς άλλους συνθέτες, όμως δεν έγινε μούσα κανενός, δεν ταυτίστηκε με κανέναν. Κατέκτησε την αναγνώριση μουσικών και κοινού, αλλά δεν σημάδεψε τη δεκαετία όπως η πρόωρα χαμένη της αδερφή που ταυτίστηκε  με το πολιτικό τραγούδι. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν μας χάρισε δυνατές ερμηνείες.

“Ένα καλοκαίρι” σε μουσική Γιάννη Σπανού και λόγια Αλέξη Αλεξόπουλου

http://www.youtube.com/watch?v=TrCRiWYLn4I

Η δεκαετία του ’70 αποχαιρετά  την Αφροδίτη με τον δίσκο η Ποδηλάτισσα (1979) σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη και μουσική Μιχάλη Τρανουδάκη. Δίσκος κλασσικός με εξαιρετικά τραγούδια που σπάνια ακούγονται στο ραδιόφωνο.

Το 1981 συμμετέχει στα Αντάρτικα του Θάνου Μικρούτσικου και ερμηνεύει ποιήματα Γιάννη Κοντού σε μουσική Νίκου Καλλίτση στον δίσκο Απ όπειρα, καταθέτοντας δυο συγκλονιστικές ερμηνείες στα τραγούδια Χαμήλωσε και Πίσω από τα καθημερινά. Λίγο καιρό πριν μπει και ’κείνη στης στιχουργίας την βιοπάλη, ξεκινά η συνεργασία της με τον Λουκιανό Κηλαηδόνη που κορυφώνεται με το Πάρτυ στη Βουλιαγμένη το 1983. Εκείνος ανέδειξε την αφηγηματική ικανότητα τ ης Μάνου και την δυνατότητα της να «ερμηνεύει ρόλους μέσα στο τραγούδι» . Η ιστορία της Μαίρης Παναγιωταρά (η μέρα μιας Μαίρης) που ο Κηλαηδόνης έγραψε πάνω σε μια ιδέα της Άννας Παναγιωτοπούλου αποτελεί την πιο δυνατή στιγμή της μουσικής τους συνεύρεσης. Σήμερα πολλοί νομίζουν πως η Μάνου έχει γράψει τους στίχους του τραγουδιού. Ίσως γιατί στα χρόνια που ακολούθησαν μας χάρισε πολλές ιστορίες μέσα από τα τραγούδια της.

“Μια μέρα μιας Μαίρης” σε μουσική και λόγια Λουκιανού Κηλαηδόνη 

Το 1984, η Αφροδίτη βγαίνει μπροστά. Γράφει  στίχους και μουσική, παίρνει πάνω της το παιχνίδι και την ευθύνη. Νυχτερινή εκπομπή ο τίτλος του δίσκου, με ένα από τα πιο πολύχρωμα εξώφυλλα που είχαν κυκλοφορήσει μέχρι τότε στην Ελληνική δισκογραφία. Με την δουλειά αυτή η Μάνου συστήθηκε στο κοινό ως τραγουδοποιός, και μάλιστα με τραγούδια που το κοινό δεν είχε συνηθίσει να ακούει από εκείνη.

“Η νύχτα” σε μουσική και λόγια της ίδιας

http://www.youtube.com/watch?v=vzMDFHw3A9c

Αργότερα συναντήθηκε μουσικά με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τον Γιάννη Μηλιώκα, τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Νίκο Πορτοκάλογλου, την Χαρούλα Αλεξίου και μετά αποσύρθηκε.

“Μια παλιοκατίνα” σε μουσική Νίκου Πορτοκάλογλου και λόγια της ίδιας

Στα μέσα της δεκαετίας του ‘90 που αποσύρθηκε προσωρινά, μετρούσε 25 χρονιά δημιουργικής πορείας στο Ελληνικό τραγούδι. Είχε συνεργαστεί με σημαντικούς συνθέτες, είχε δημιουργήσει τον δικό της μουσικό κόσμο, είχε δώσει τραγούδια σε άλλους ερμηνευτές.

Η ίδια σε παλαιότερες συνεντεύξεις είχε πει πως στα μέσα της δεκαετίας του ’90 βρέθηκε αντιμέτωπη με μια συμπυκνωμένη αρνητική ενέργεια. Στον τελευταίο προσωπικό της δίσκο Που πας καραβάκι με τέτοιο καιρό (1994) ερμήνευσε ένα τραγούδι που είχε γράψει για την ολυμπιονίκη Βούλα Πατουλίδου με τον τίτλο Για ποια Ελλάδα. Δέχθηκε έντονη κριτική, μέχρι και ερωτήσεις όπως, ‘‘γράψατε το τραγούδι επειδή έχετε βαλτώσει και θέλατε να πουλήσετε;’’ . Μπορούσε να απαντήσει, να υπερασπιστεί την δουλειά της, να επιμείνει. Δεν το επέλεξε όμως και αποφάσισε να αποχωρήσει. 

Η στιχουργική της δύναμη μάλλον επισκίασε την δουλειά της ως συνθέτη. 

Ίσως γιατί η ομορφιά και η αμεσότητα του στίχου κέρδισε από νωρίς τους ακροατές, δημιουργώντας την εντύπωση πως οι μελωδίες δημιουργήθηκαν ως χαλί για τις ιστορίες της.

“Ροζ” με τον Γιάννη Μηλιώκα σε μουσική και λόγια του ίδιου

Θύματα της γοητείας της έπεσαν και οι Μιχάλης Ρέππας και Θανάσης Παπαθανασίου, γι’ αυτό και της πρότειναν να συνεργαστούν στο θέατρο και τον κινηματογράφο.

Έτσι μετά το 2000 η Αφροδίτη Μάνου επιστρέφει. Αρχικά οι Ρέππας – Παπαθανασίου επιμελούνται την μουσική της συνάντηση με την Ελένη Ροδά. Η παράσταση Άτακτη ζωήκυκλοφόρησε σε cd και περιλαμβάνει τραγούδια τωνΖαμπέτα, Μητσάκη, Κραουνάκη, Blondie και άλλων. Αμέσως μετά υπογραφεί τους στίχους και τη μουσική στο soundtrack της ταινίας Το κλάμα βγήκε από τον παράδεισο(2001), συμμετέχει στιχουργικά και ερμηνευτικά στο soundtrack της ταινίας Οξυγόνο (2003) ενώ γραφεί μουσικές και τραγούδια για τις θεατρικές παραστάσεις Ποια Ελένη (Εθνικό Θέατρο 2003- 2005) και Τσινετσιτά (Θέατρο Αλίκη 2006-2007).

“Χαμένη ζωή” σε μουσική και λόγια του Βασίλη Δημητρίου

Μια πιο προσεκτική ματιά στην ιστορία της Αφροδίτης Μάνου καταδεικνύει πως η απόχη δεν είχε και τόσο μεγάλη διάρκεια. Δεν επέστρεψε όμως στα μουσικά πράγματα, όπως ήλπιζε το κοινό της, δηλαδή με μια καινούρια προσωπική δουλειά, ενώ και οι ζωντανές της εμφανίσεις μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε το 2009 η συμμετοχή της στην παράσταση Νο σμόκιν με τους Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Γιάννη Κότσιρα και τα Κίτρινα Ποδήλατα. Η ερμηνεία της στην Κλεψύδρα των Onirama είναι το πιο πρόσφατο δισκογραφικό της αποτύπωμα.

“Κλεψύδρα” σε μουσική και λόγια των Onirama

http://www.youtube.com/watch?v=S0I7eUPw6VA