Γενέθλια σήμερα για τον Χρήστο Νικολόπουλο

Τον σπουδαίο λαϊκό συνθέτη με τις ατελείωτες συνεργασίες.

Τον σπουδαίο λαϊκό συνθέτη με τις ατελείωτες συνεργασίες.

Τον σπουδαίο λαϊκό συνθέτη με τις ατελείωτες συνεργασίες.

Ο Χρήστος Νικολόπουλος γεννήθηκε στις 11 Ιουλίου 1947 σε ένα χωριό στην Αλεξάνδρεια (Ημαθίας) και είναι δεξιοτέχνης του μπουζουκιού και συνθέτης. Το έργο του εστιάζεται στο λαϊκό τραγούδι έχοντας εμφανή στοιχεία και από την παραδοσιακή μουσική. Συνέθεσε πολλά μουσικά έργα. Οι γνωστοί δίσκοι του είναι πάρα πολλοί και οι επιτυχίες που έχει γράψει για τις μεγαλύτερες φωνές της χώρας μας ατελείωτες.

“Οι αισθηματίες” σε λόγια του Πυθαγόρα με τη φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη

“Νύχτα στάσου” σε λόγια Πυθαγόρα με τη φωνή της Λίτσας Διαμάντη

http://www.youtube.com/watch?v=_GLqCsZQlFs

Η ενασχόληση με κάτι επαγγελματικό γύρω από τη μουσική, καθώς ήδη η οικογένειά του ασχολούταν γύρω από αυτή, φάνταζε ως μονόδρομος για τον Χρήστο Νικολόπουλο από τη νεαρή του ηλικία. Για λόγους βιοποριστικούς και με σκοπό να βοηθήσει την φτωχή οικογένειά του ασχολήθηκε επαγγελματικά παίζοντας σε όλη την περιφέρεια της ιδιαίτερης πατρίδας του, σε κέντρα, γιορτές, γάμους, πανηγύρια κλπ. Το 1963, σε ηλικία μόλις δεκαέξι ετών, με την ευχή του πατέρα του ως μόνο εφόδιο, έφτασε στην Αθήνα.

“Οι νταλίκες” σε λόγια του Μανώλη Ρασούλη με τη φωνή του Γιώργου Σαρρή

Γνώρισε μουσικούς που τον βοήθησαν να παίζει σε δίσκους μικρών εταιρειών. Ο Στέλιος Ζαφειρίου, δεξιοτέχνης στο μπουζούκι τον άκουσε και του πρότεινε να παίζουν μαζί στις ηχογραφήσεις μεγαλύτερων εταιρειών. Σύντομα ο Χρήστος Νικολόπουλος άρχισε να γίνεται πιο γνωστός και πολλοί μιλούσαν για “μεγάλο μουσικό ταλέντο”, εκθειάζοντας παράλληλα την σεμνότητα του.

“Ο Σαλονικιός” σε λόγια Λευτέρη Παπαδόπουλου με τη φωνή του Στράτου Διονυσίου

Αφού δούλεψε με τον Μανώλη Αγγελόπουλο, το 1965 ο μουσικός Πέτρος Ιατρού τον σύστησε στον Στέλιο Καζαντζίδη, όπου και δούλεψε μαζί του τα τελευταία χρόνια των τότε εμφανίσεών του Καζανζίδη. Πήγαν σε περιοδείες στην Αμερική, Γερμανία, αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Ο Στέλιος Καζαντζίδης την άνοιξη του 1966 αποχώρισε από τα κέντρα και από τότε δεν ξαναεμφανίστηκε .Μεταγενέστερα και παρά τις καλές σχέσεις που είχαν οι δύο άνδρες κατά το παρελθόν υπήρξε και σχετική έριδα μεταξύ τους για την πατρότητα κάποιων τραγουδιών, που κάλυψαν σε ευρεία κλίμακα τα ΜΜΕ της εποχής αυτής.

Την περίοδο 1969-70 συνεργάστηκε και τον βοήθησε πολύ στις μουσικές σπουδές του ο Μανώλης Χιώτης. Όπως αναφέρει τακτικά ο Χρήστος Νικολόπουλος«Με τον Μανώλη Χιώτη ήταν σαν να απέκτησα μεταπτυχιακό δίπλωμα μαζί του». Είναι ευρέως γνωστό ότι, τουλάχιστον οι παλαιότεροι δεξιοτέχνες του μπουζουκιού είχαν σαν ίνδαλμα τον Μανώλη Χιώτη. Και ο Μανώλης Χιώτης εκφραζόταν με τα καλύτερα λόγια για το Χρήστο Νικολόπουλο. Ο Χρήστος Νικολόπουλος υπήρξε επίσης στενός συνεργάτης με τον Γιώργο Ζαμπέτα και μάλιστα σε μία αφιέρωση του ο Γιώργος Ζαμπέτας αποκαλεί το Χρήστο “γιο” του.

“Όλες του κόσμου οι Κυριακές” σε λόγια Λευτέρη Παπαδόπουλου με τη φωνή της Χαρούλας Αλεξίου

Οι συμμετοχές του ως μουσικός/δεξιοτέχνης στο μπουζούκι, λέγεται ότι ξεπερνούν κάθε άλλον μουσικοσυνθέτη στη χώρα. Διεκδικεί το ρεκόρ έως σήμερα έχοντας στο ενεργητικό του πολύ περισσότερα από 20.000 τραγούδια σε πάρα πολλούς δίσκους, συλλογές κλπ. Ωστόσο πολλά από αυτά είναι καταχωρημένα σε δισκογραφικές κυκλοφορίες της Ελλάδας και του εξωτερικού. Τα τραγούδια που έχει γράψει ο ίδιο υπερβαίνουν επίσης τα 1800. Από το 1968 που άρχισε να γράφει τα πρώτα του τραγούδια υπάρχουν πολλές μουσικές επιτυχίες.

Οι χρυσοί και πλατινένιοι δίσκοι του Χρήστου Νικολόπουλου υπερβαίνουν τους 25.

“Το ‘πες” σε λόγια Λευτέρη Παπαδόπουλου με τη φωνή του Γιώργου Νταλάρα

“Μου ‘ταξες ταξίδι” σε λόγια Σώτιας Τσώτου με τη φωνή της Δήμητρας Γαλάνη

“Δεν υπάρχουν άγγελοι” σε λόγια Γιώργου Παπαγιαννόπουλου με τη φωνή της Κατερίνας Κούκα

“Το ποδήλατο” σε λόγια Άρη Δαβαράκη με τη φωνή του Κώστα Μακεδόνα

Από το 1985 ο Νικολόπουλος με την ορχήστρα του λαμβάνει μέρος σε συναυλίες και σε επιλεγμένους χώρους κάνοντας έως σήμερα έντονη την παρουσία του στο χώρο της Ελληνικής μουσικής. Δύο από τις συναυλίες του ηχογραφήθηκαν και έγιναν δίσκοι. Στο γήπεδο του Παναθηναϊκού το 1987, με τη συμμετοχή 10 τραγουδιστών με τη συμμετοχή 40.000 θεατών. Το 1998 συναυλία στο Ηρώδειο με 70 μουσικούς της σύγχρονης ορχήστρας της ΕΡΤ και συμμετέχουν ως ερμηνευτές η Ελευθερία Αρβανιτάκη, ο Κώστας Μακεδόνας, ο Δημήτρης Μπάσης με 8.000 θεατές, όπου ο ίδιος ο Χρήστος Νικολόπουλος θεωρεί πως ήταν το αποκορύφωμα της καριέρας του. Ο τίτλος του ηχογραφημένου δίσκου είναι: «Χρήστος Νικολόπουλος – Ωδείο Ηρώδου Αττικού».

Έχουν εκδοθεί γύρω στα 12 βιβλία με τραγούδια του, σε νότες (παρτιτούρες), για πιάνο από τις εκδόσεις Φ. Νάκα. Στο τέλος του 2000, με τη συνεργασία του Κ. Γανωσέλη, μετά από μακρόχρονη έρευνα εκδόθηκε ένα βιβλίο του, με διδακτικό χαρακτήρα. Ο τίτλος του είναι «Οι λαϊκοί δρόμοι». Συνοδεύεται από ένα CD όπου ακούγονται όλοι οι λαϊκοί δρόμοι με το μπουζούκι του Χρήστου Νικολόπουλου και με πολλά μουσικά παραδείγματα. Επίσης τα κείμενα υπάρχουν και στα Αγγλικά.

“Καρδιά μου εγώ” σε λόγια Λίνας Νικολακοπούλου με τη φωνή της Ελευθερίας Αρβανιτάκη

“Και φούμα φούμα” σε λόγια του Πυθαγόρα με τη φωνή του συνθέτη