Γρηγόρης Μπιθικώτσης: ”Αληθινοί τραγουδιστές υπάρχουν λίγοι .. Οι Διασκεδαστές είναι πολλοί”

Ένας τραγουδιστής με βαρύ όνομα με ιστορία. Ένας απλός άνθρωπος όμως που ξέρει να αγαπά να τραγουδά να ερωτεύεται και να κάνει μόνο όσο αγαπά. Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης αφήνει το δικό του στίγμα στο μουσικό στερέωμα με τα τραγούδια του αλλά το κυριότερο με την ακεραιότητα του και το χαρακτήρα του! Απολαύστε τον σε μια εκπληκτική συνέντευξη γεμάτη αλήθειες !!

Σε συναντάμε σε έναν χώρο που φέτος αποφάσισες να είσαι εδώ

Ξεκινήσαμε πριν περίπου δύο εβδομάδες Στο «Άσπρο πιάτο» στο Χαλάνδρι, ένα μαγαζί που έχει κάνει τη δική του πορεία. Συνάντησα ένα καταπληκτικό κλίμα, βρήκα μια αγκαλιά εδώ. Είναι φανταστικοί άνθρωποι και περνάμε υπέροχα κι αυτό είναι αλήθεια. Γλεντάμε και ξεχνάμε τα πάντα. Έχω μαζί μου και δυο παιδιά, τον Αχιλλέα Αγγελόπουλο και την Ηρώ Νικολάου, καταπληκτικές φωνές και ευχαριστούμε τον κόσμο για αυτό.

Είναι απόφασή σου να είσαι σε κάτι πιο μικρό, από κάτι πιο μεγάλο;

Πάντα έπαιρνα τέτοιες αποφάσεις στη ζωή μου. Η συγκεκριμένη πάρθηκε μόλις γνώρισα τον Νίκο και τον Χρήστο που έχουν το «Άσπρο πιάτο». Από την αρχή κατάλαβα πως μπορούσαμε να συνεννοηθούμε και να συνεργαστούμε. Εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος κι αυτό περνάει και στον κόσμο.

Πώς πήρες το μικρόβιο του τραγουδιού; Πώς μπήκε μέσα σου;

Θα το πω αγάπη. Από πέντε χρονών έπαιζα πιάνο. Σταμάτησα ενάμισι χρόνο πριν πάρω το δίπλωμά μου σαν σολίστας. Κουράστηκα πολύ από την ατμόσφαιρα του Ωδείου. Με τραβούσε πιο πολύ η λαική μουσική. Πριν ξεκινήσουμε το μάθημα, έπαιζα στο πιάνο λαικά τραγούδια. Ο πατέρας μου ούρλιαζε. Να τα παρατήσω ενάμισι χρόνο πριν τελειώσω. Αλλά αν σκεφτώ κάτι, δεν μπορώ να μην το κάνω. Η αγάπη για τη μουσική πάντα υπήρχε. Είχα αποφασίσει να ασχοληθώ αποκλειστικά με τη σύνθεση και δεν είχα ούτε στο πίσω μέρος του μυαλού μου να τραγουδήσω

Τελείως τυχαία, σε ένα πάρτυ, ήταν αργά και είχαμε κιθάρες. Είπα δυο-τρία τραγούδια και άρεσαν σε όλους. Και σε μένα αυτό που άκουσα.

Αποφάσισες να το δεις πιο επαγγελματικά;

Έφτασε στα αυτιά του πατέρα μου και μια μέρα μου λέει. «Τραγουδάς; Έχω μάθει ότι το κάνεις». Το αρνήθηκα και συνέχισε. «Κοίτα, επειδή έχω βγάλει πολλούς τραγουδιστές, ο πιο ικανός και κατάλληλος να σε ακούσω, είμαι εγώ».

Πιστεύεις ότι θα σου το έλεγε;

Είναι το μόνο σίγουρο. Στη δουλειά του δεν χαριζόταν. Το είχε πει σε συνεντεύξεις πως ειδικά ο γιος του αν δεν τραγουδούσε, θα τον έσπρωχνε να κάνει κάτι άλλο. Ήταν πολύ σκληρός κριτής. Και με καταξιωμένους τραγουδιστές. Με πίεσε φριχτά και με κυνηγούσε κάθε μέρα με το μπουζούκι στα χέρια να με ακούσει. Δυο μήνες μετά, τσατίστηκε τόσο πολύ που κόντεψε να σπάσει το μπουζούκι. Το πρώτο τραγούδι που του είπα ήταν «Το άλογο». Με σταμάτησε, με κοίταξε και είπε «Είσαι τραγουδιστής. Τέλος» Έτσι ξεκίνησα

Την περίμενες αυτή την απάντηση;

Το να σου λέει ο Μπιθικώτσης ότι είσαι τραγουδιστής, είναι γαλόνι. Για δυο χρόνια κάναμε πρόβες σε ρεπερτόριο και τραγούδια.

Ο άνθρωπος αυτός γαλουχήθηκε από τη μουσική. Μεγάλωσε τρεις γενιές ελλήνων με τα τραγούδια του. Έχει  βοηθήσει πολλούς τραγουδιστές. Ξεκίνησε παίζοντας μπουζούκι και άρχισε να δίνει τραγούδια.

Το όνομα λειτούργησε ανασταλτικά για σένα;

Είναι ανάλογα πώς το κουβαλάς το όνομα και δεν εννοώ στους ώμους αλλά μέσα σου. Όταν καταλάβεις ότι ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης σαν τραγουδιστής δεν ξεπερνιέται και δεν θα ξεπεραστεί από κανένα έλληνα τραγουδιστή. Το μόνο που πρέπει να νιώθεις είναι περηφάνια που σ’ έμαθε να τραγουδάς και μεγαλύτερη που είχες ένα τόσο γλυκό πατέρα. Είναι κουτό και άδικο να σκέφτεσαι πως σε βοηθάει το όνομα. Όχι μόνο για μένα, αλλά για οποιονδήποτε τραγουδιστή να τον συγκρίνεις με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Ο Χάρης Βαρθακούρης είχε πει σε μια συνέντευξη πως είναι ευχή και κατάρα. Και συμφωνώ

Μεγάλωσες με έναν καλό πατέρα. Εσύ είσαι;

Θέλω να το πιστεύω. Λατρεύω τον γιο μου. Προσπαθώ να διορθώνομαι και να μαθαίνω μεγαλώνοντας μαζί του. Δεν τον έχω όσο θα ήθελα και λόγω της δουλειάς αλλά και λόγω του ότι ζει με την μητέρα του. Τον είχα τέσσερις μέρες και άλλαξε η ψυχολογία μου. Πετούσα. Όταν τον πάω πίσω τρελαίνομαι. Το σημαντικό όμως είναι ότι αγαπιέται που είναι και το σημαντικότερο για όλα τα παιδιά. Κι όταν δυο γονείς δεν έχουν να χωρίσουν κάτι, όπως εμείς με την πρώην γυναίκα μου, συμπορεύονται για να μεγαλώσει το παιδί όσο καλύτερα γίνεται

Τον βλέπεις για τραγουδιστή;

Όχι Παναγία μου! Το τελευταίο που θα ήθελα είναι να μπει σ’ αυτό το λούκι.

Σε έχει δει να τραγουδάς;

Τρελαίνεται. Είχε έρθει την προηγούμενη Κυριακή και κάθισε επτά- οκτώ ώρες. Τον έχω πάρει μαζί μου και σε μεγάλες συναυλίες που έχω κάνει

Τον βλέπεις να κλίνει κάπου;

Είναι νωρίς ακόμα. Θέλω να κάνει ότι θέλει. Είναι ερώτηση-εφιάλτης. Μπορεί όμως να μεγαλώσει και να έχει ένα αστείρευτο ταλέντο. Εκεί δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Σηκώνεις τα χέρια και τον βοηθάς να κολυμπήσει.

Έχεις κάνει μεγάλες περιοδείες. Γυρίσατε όλες τις ηπείρους. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;

Ασία, Αμερική, Αφρική, Ευρώπη. Με τον Χάρη Βαρθακούρη και τον Στέλιο Διονυσίου. Ήταν μαζί μας και ο Δημήτρης Κόκκοτας, αλλά στον ενάμισι χρόνο αποχώρησε και μείναμε οι  τρεις μας.

Δεν έχει τελειώσει ακόμα. Όταν έχουμε χρόνο, κάνουμε συναυλίες. Μεθαύριο θα πάμε Λονδίνο και κάποια στιγμή Ντουμπάι. Όταν κάμουμε αφιερώματα στους πατεράδες μας, είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής δισκογραφίας

Ποιος εμπνεύστηκε αυτή την ιδέα;

Ξεκίνησε από έναν καφέ που ήπιαμε με τον Χάρη πριν τέσσερα χρόνια. , Είχα πάρει να του πω κάτι άλλο, πάνω στη συζήτηση ήρθε αυτό. Ο Χάρης το προχώρησε παρακάτω, πήραμε τηλέφωνο τον Στέλιο και τον Δημήτρη, οι οποίοι δέχθηκαν αμέσως. Με τον Χάρη είμαστε οικογένεια. Περνάμε περισσότερο χρόνο οι τρεις μας παρά με τις οικογένειές μας. Δεν υπάρχει καμιά κόντρα. Κάνουμε πλάκες και υπάρχει αγάπη μεταξύ μας. Ξέρουμε τα προτερήματα και τα ελαττώματά μας και τα δεύτερα τα διασκεδάζουμε οι ίδιοι.

Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον και στην παρέα και στη σκηνή

Έχεις νέα μουσικά σχέδια;

Έχω άπειρα, αλλά πρέπει να τα βάλω σε μια σειρά. Ακούω και μαζεύω τραγούδια για να φτιάξω ένα νέο cd με δέκα νέα κομμάτια. Κάποια δικά μου

Επίσης σκέφτομαι  να κυκλοφορήσει ένα cd με ανέκδοτα ακόμα τραγούδια του πατέρα μου γραμμένα από το 1995 μέχρι το 2005 που έφυγε. Είναι πολλά κομμάτια και θέλω να δω ποιος μπορεί να τα πει. Είναι κομμάτια αυθεντικά λαικά και με αρκετή δόση ερωτισμού

Θέλω αληθινούς τραγουδιστές

Πιστεύεις ότι υπάρχουν; Γιατί τραγουδιστές υπάρχουν πάρα πολλοί

Όχι πάρα πολλοί. Διασκεδαστές υπάρχουν πάρα πολλοί. Τραγουδιστές είναι λίγοι. Άλλο το ένα κι άλλο το άλλο. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που έχουν αλήθειες μέσα τους. Και συνθέτες και τραγουδιστές.

Μερικές φορές το τραγούδι κολλάει με τον τραγουδιστή. Το θέμα λοιπόν είναι το τραγούδι να ταιριάζει με τη φωνή που θα επιλεχθεί

Πάμε στο κομμάτι έρωτας και προσωπική ζωή. Είσαι ερωτευμένος;

Είμαι!

Αυτό το προσωπικό σου κομμάτι σου δίνει δύναμη και για το καλλιτεχνικό;

Σε μια περίοδο που είσαι ερωτευμένος, λειτουργείς καλύτερα. Έτσι δεν είναι; Δεν υπάρχει υγιείς άνθρωπος πάνω σ’ αυτό τον πλανήτη που όταν είναι ερωτευμένος δεν έχει φτερά. Προσωπικά λειτουργώ καλύτερα όταν είμαι ήρεμος. Ερωτευμένος και ασφαλής. Να γυρίζεις σπίτι από τη δουλειά και να υπάρχει ένας άνθρωπος να μοιραστείς λύπες και χαρές. Να σε ακούει επειδή σε αγαπάει. Οι άνθρωποι έχουν χάσει αυτό το νόημα. Προσπαθούν να κάνουν επιτυχία και καριέρα. Όταν την κάνουν και είναι μόνοι τους με ποιον την μοιράζονται; Με τους τοίχους; Πάνω απ’ όλα για μένα μετράνε να είμαι καλά ψυχολογικά, γερός και να είναι καλά οι άνθρωποι που αγαπώ.

Αυτά με βοηθούν να κάνω και όλα τ’ άλλα. Στον χώρο αυτό, αν υπάρχεις και κάνεις τα βηματάκια σου κάποια στιγμή μπορεί να κάνεις και μια μεγάλη επιτυχία. Αυτή δεν με απασχολεί. Καταθέτω την ψυχή μου, τραγουδάω και κάνω αυτό που αγαπώ. Οι άνθρωποι που με ακούνε περνάνε καλά, βλέπω ζεστασιά στο βλέμμα τους και αν κάτι να έρθει, θα έρθει

Θα σκεφτόσουν έναν δεύτερο γάμο;

Δεν θα ήμουν αρνητικός. Η λέξη γάμος για μένα είναι για πολύ συγκεκριμένο λόγο. Σν επιζητούσα με την σύντροφό μου να κάνω ένα δεύτερο παιδί, θα της το πρότεινα. Όταν συζείς με έναν άνθρωπο, περνάς καλά και μοιράζεσαι τα πάντα, τι να σου κάνει ο γάμος; Ένα χαρτί που υπογράφεις είναι.

Θα σκεφτόσουν να κάνεις οικογένεια;

Αυτή τη στιγμή όχι. Ο Γρηγοράκης είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου και πάντα θα είναι. Αν ο Θεός μου τα φέρει καλά, είναι και θέμα τύχης, σίγουρα κάποια στιγμή θα το κάνω. Αυτά τα πράγματα έρχονται φυσιολογικά. Μπορεί να είσαι καλά με κάποιον, να ζεις μαζί του, αλλά να μη σκεφτείτε να κάνετε οικογένεια. Αν όλα φτάσουν αρμονικά, εκεί δεν θα έλεγα όχι. Θα το ήθελα.

Θα άλλαζες κάτι στη ζωή σου; Αν σου δινόταν η ευκαιρία;

Αυτό με έχει προβληματίσει πολλές φορές. Μ’ αρέσει όταν όλοι κοιμούνται εγώ να σκέφτομαι. Είτε δουλεύω είτε όχι, πάντα κοιμάμαι μετά τις τέσσερις πέντε το πρωί

Εκείνες τις ώρες παίρνω όλες μου τις αποφάσεις. Και καλές και κακές. Έχω κάνει πολλά λάθη στη ζωή μου. Αλλά είναι ανθρώπινα. Μαθαίνω. Έχω ωριμάσει. Ήμουν επιπόλαιος και αυθόρμητος. Αυτό που δεν θέλω είναι να πληγώνω ανθρώπους που δεν τους αξίζει να πληγωθούν. Το έκανα πολλές φορές. Όχι σε φιλικό αλλά σε προσωπικό επίπεδο.

Αυτό θα άλλαζες;

Τα ίδια θα έκανα αν γύριζα τον χρόνο πίσω. Δεν μετανιώνω και τα λάθη μας είμαστε εμείς. Απλά ωριμάζοντας δεν θέλω να είμαι άδικος με τους ανθρώπους

Σε δέκα χρόνια, αν ξαναβρισκόμασταν, τι θα ήθελες να συμβεί;

Να με ξαναδείς χαμογελαστό και να μου πεις «Γεια σου Γρηγόρη» Δεν μ’ ενδιαφέρει το κομμάτι της δουλειάς αλλά να είμαι καλά

Την φοβάσαι την μοναξιά;

Όχι πια. Υπάρχουν στιγμές που καταφέρνω να κλείνομαι μόνος μου χωρίς να φέρνω και τον άλλον σε δύσκολη θέση. Παλιά δεν μπορούσα. Ήθελα να είμαι συνέχεια με κόσμο

Φίλους έχεις;

Λίγους και καλούς. Η φιλία είναι δύσκολο κομμάτι και δεν είμαι οπαδός της. Πιστεύω πως η εποχή έχει αρκετό ψέμα. Αν βρεις λοιπόν δυο-τρεις ανθρώπους να ανταλλάσσετε αληθινές σκέψεις και συναισθήματα, είναι το μεγαλύτερο όπλο και εφόδιο στη ζωή σου.

 

Συνέντευξη στην Αννα Τσιάλτα

Ευχαριστούμε για την φιλοξενία και την φωτογράφηση το Άσπρο Πιάτο στο Χαλάνδρι όπου εμφανίζεται ο Γρηγόρης

Φωτογραφίες Γιάννης Γκογκόπουλος

Επιμέλεια Μακιγιάζ – Βασιλική Μπεσίου