H Nόνικα για τον αγαπημένο της Μίνω

Ευφυέστατος, διακριτικός, υπερ-ευαίσθητος, ικανότατος, γνώστης των πάντων και πάνω απ’ όλα της ψυχής.

Ευφυέστατος, διακριτικός, υπερ-ευαίσθητος, ικανότατος, γνώστης των πάντων και πάνω απ’ όλα της ψυχής.

Ευφυέστατος, διακριτικός, υπερ-ευαίσθητος, ικανότατος, γνώστης των πάντων και πάνω απ’ όλα της ψυχής.

”Πάντα τον πίστευα αλλά τα τελευταία έξι χρόνια, οι συνθήκες μας έφεραν πιο κοντά και ακούμπησα απάνω του. Δεν περίμενα πως το είχε τόση ανάγκη.

Μίνω – δε θα ξεχάσω.

Δε θα ξεχάσω πόσα σου χρωστάω, δε θα ξεχάσω τους καφέδες μας στο Φίλιο και στο «καφέ» της οδού Ομήρου που σ’ άρεσε πιο πολύ – δε θα ξεχάσω πώς σε περίμενα έξω απ’ το «Ιλίσια» και σ’ έβλεπα νά’ ρχεσαι ήρεμος, γεμάτος βιβλία, πάντα εκεί, εκεί, εκεί.

Σ’ αγαπώ μ’ όλη μου τη δύναμη – ο χρόνος διόλου δεν έχει απαλύνει την αβάσταχτη απουσία σου και αυτό για μένα είναι μεγάλη παρηγοριά γιατί μπορώ να σ’ έχω τόσο ζωντανό κοντά μου”.