photo credits: Splash News

Απο τον Γιώργο Πρατανο,

Πλήρης ημερών –ίσως και… κουνελιών– η εμβληματική φιγούρα των αμερικανικών media, o Hugh Hefner, τυλιγμένος στην αγαπημένη του ρόμπα, «έφυγε» στα 91 του, στις 27 Σεπτεμβρίου. Η φρενήρης πορεία του προς την κορυφή διήρκεσε λιγότερο από την πτώση του αφήνοντας χαρακιές στο προφίλ που επιζητούσε, αυτό του επαναστάτη ιμπρεσάριου της σεξουαλικής απελευθέρωσης και υπέρμαχου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Μαθητής γυμνασίου έγραψε μια κριτική για την αμερικανική κοινωνία που απέφευγε να μιλήσει ειλικρινά για το σεξ. Στην κολεγιακή εφημερίδα χαιρέτισε μια μελέτη του Alfred Kinsey με τίτλο «Σεξουαλική συμπεριφορά στον αρσενικό άνθρωπο» (1948). Η συγκεκριμένη μελέτη καταπιανόταν με θέματα όπως ο σαδομαζοχισμός, η ομοφυλοφιλία, η συχνότητα του σεξ στον έγγαμο βίο και είχε σοκάρει την πουριτανική Αμερική. Έχοντας αυτά τα δύο γεγονότα της ζωής του κατά νου, εύκολα συμπεραίνει κάποιος πως η σύλληψη της ιδέας για το Playboy, το πρώτο πορνογραφικού περιεχομένου αντρικό περιοδικό παγκοσμίως, ήταν προφανώς αναπόφευκτη.

Ψάχνοντας διαφυγή

Γεννημένος στο Σικάγο, ο Hugh ανατράφηκε από την Grace και τον Glenn Hefner σε αυτό που αργότερα περιέγραφε ως «καταπιεσμένο σπίτι του μεσοδυτικού μεθοδιστή». Αν και η μητέρα του είχε μιλήσει στο γιο της και στους φίλους του για την ανθρώπινη αναπαραγωγή –με τη βοήθεια ειδικού βιβλίου–, εκείνος σχολίαζε πως δεν του είπε τίποτα για τις συναισθηματικές παραμέτρους, αλλά επικεντρώθηκε μόνο στη σεξουαλική βιολογία.
Ένα επεισόδιο που επίσης θεωρείται καθοριστικό για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του έφηβου Hugh ήταν όταν βίωσε την απόρριψη από την ντράμερ σύντροφό του, Betty Gonklin. Απόρριψη η οποία έφερε στην επιφάνεια έναν άλλο Hugh, με διαφορετικό ντύσιμο, συμπεριφορά, γλώσσα. Έγινε ο «άνετος έφηβος», με φανταχτερά Τ-shirts, πολύ πιο αυθεντικός στη συμπεριφορά και χρησιμοποιούσε λέξεις από την αργκό. Αυτόν τον Hugh ψήφισαν οι συμμαθητές του στο Γυμνάσιο ως τον «Πιο Πιθανό να Πετύχει».

Η επιτυχία όμως δεν είχε εμφανιστεί μέχρι τα 26 του κι εκείνος έμοιαζε να είναι απελπισμένος πάνω σε μια γέφυρα, έτοιμος να πέσει στον ποταμό που διατρέχει το Σικάγο. Είχε πάρει το πτυχίο του στην Ψυχολογία και στη Δημιουργική Γραφή, είχε παντρευτεί τη Mildred Williams στα 23 του, ήταν πατέρας της Christie (τρία χρόνια αργότερα θα αποκτούσαν τον David) και δούλευε ως συντάκτης στο περιοδικό Esquire. Αποφάσισε να παραιτηθεί, αφού η διεύθυνση δεν του έδωσε την αύξηση των πέντε δολαρίων που ζήτησε, και ξεκίνησε να κάνει το δικό του περιοδικό. Πήρε δάνειο υποθηκεύοντας το σπίτι του, συγκέντρωσε 7.000 δολάρια από 44 χορηγούς, ενώ 1.000 δολάρια του έδωσε η μητέρα του. «Όχι επειδή πίστευε στο περιοδικό, αλλά επειδή πίστευε στο γιο της» όπως τόνιζε αργότερα ο ίδιος.

Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε με τη Marilyn Monroe στο εξώφυλλο, αν και δεν την είχε γνωρίσει ποτέ. Δεν είχε γίνει φωτογράφιση, το υλικό που χρησιμοποιήθηκε ήταν αγορασμένο.

Η επιλογή του να αγοράσει τάφο δίπλα σε αυτόν της αιώνιας σταρ (αποκαλύφθηκε με το θάνατό του πως το 1992 προχώρησε στην αγορά έναντι 64.000 ευρώ) ξεσήκωσε νέες διαμαρτυρίες από εκείνους που υποστηρίζουν πως ο Hefner ήταν ένας άντρας που, χρησιμοποιώντας τις γυναίκες ως αντικείμενα ηδονής, πλούτισε και τον χαρακτηρίζουν στα social media «γλοιώδη». Οι οπαδοί του θεώρησαν «ρομαντική» την κίνησή του να ταφεί δίπλα στο πρώτο του εξώφυλλο, στο κοιμητήριο του Πάρκου Μεμόριαλ, στο Γουέστγουντ Βίλατζ. «Να περνάς την αιωνιότητα δίπλα στη Marilyn Monroe είναι μια ευκαιρία πολύ γλυκιά για να την προσπεράσεις» είχε δηλώσει στους Los Angeles Times το 2009.

Το Big Bang

Παρά τις φοβερές αντιπαραθέσεις με τους θεσμούς των ΗΠΑ, το πορνογραφικό περιοδικό κέρδιζε συνεχώς αναγνώστες, ενώ παράλληλα εμφανίστηκαν και οι ανταγωνιστές, το Penthouse και το Hustler, που ήταν πολύ πιο σκληροπυρηνικά. Ο Hefner δεν μπήκε ποτέ σε αυτό τον ανταγωνισμό. Μπορεί το Playboy να εστίαζε στην αντρική σεξουαλικότητα ζουμάροντας στο γυναικείο γυμνό, αλλά ήταν κάτι πολύ παραπάνω από «ένα περιοδικό του ενός χεριού», όπως είχε σχολιάσει σχετικά ο μυθιστοριογράφος Tom Wolfe. Κι αυτό γιατί ο ιδρυτής και διευθυντής του είχε προνοήσει να προσφέρει, εκτός από ηδονή, εκλεπτυσμένα θέματα και ποιότητα. Το περιοδικό Time σε ένα αφιέρωμά του το 1967 έγραφε για το Playboy: «Η Αμερική ήταν αναμφίβολα έτοιμη, αλλά ο Hefner έπιασε τη στιγμή. Ήταν ο πρώτος εκδότης που είδε πως δεν θα έπεφτε ο ουρανός ούτε οι μητέρες θα διαδήλωναν αν έβαζε γυμνά στήθη. (…) Πήρε τα παλαιάς κοπής, κοριτσίστικα ντροπαλά περιοδικά, τα απογύμνωσε από το απλό περιτύλιγμα, έβαλε λάμψη, κουλτούρα, ποιότητα. Αποδείχτηκε πως ήταν μια σίγουρη φόρμουλα, την οποία πιο φιλοσοφημένοι και έμπειροι ανταγωνιστές δεν τόλμησαν να σκεφτούν».

Βλέπετε, ο Hefner είχε επιστρατεύσει μερικές από τις πιο επιδραστικές πένες της εποχής: Jack Kerouac, Ray Bradbury, Ian Fleming, Joseph Heller, John Updike, Lenny Bruce, Alex Haley – η ιδέα για να γράψει τη βιογραφία του Malcolm X γεννήθηκε έπειτα από τη συνέντευξη που του πήρε για το Playboy. H πρώτη συνέντευξη ήταν με τον Miles Davis, ενώ ακολούθησαν κι άλλοι «γίγαντες» της εποχής: Fidel Castro, Martin Luther King Jr., Frank Sinatra, Marlon Brando, ακόμη και ο John Lennon το 1980, λίγο καιρό πριν από τη δολοφονία του.

Ο έκλυτος βίος και η παρακμή

Εν τω μεταξύ, έχει χωρίσει ήδη από τη Mildred. Άλλωστε ο γάμος τους ήταν ένας από τους πρώτους «πολύ χαλαρούς», αφού εκείνη γνώριζε πως, ειδικά μετά την επιτυχία που γνώρισε το περιοδικό, ο σύζυγός της δεν φωτογράφιζε μόνο τα κουνελάκια, τα γευόταν κιόλας. Του το επέτρεπε βέβαια, αφού, όπως η ίδια εξομολογήθηκε αργότερα, ένιωθε τύψεις επειδή εκείνη πρώτη είχε απιστήσει όταν ο Hefner είχε καταταγεί στον αμερικανικό στρατό. Μεταξύ των Playgirls στις δεκαετίες των 70s και 80s ο Hugh δοκίμασε και τον ομοφυλοφιλικό έρωτα, όπως έχει δηλώσει.
To 1971 το Playboy πουλούσε μηνιαίως 8 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως. Ήταν καιρός να μετακομίσει σε ένα μέγαρο, μακριά από το κρύο Σικάγο. Το 29 δωματίων Playboy Mansion, στις παρυφές των ηλιόλουστων λόφων Χόλμπι του Λος Άντζελες, ήταν μια μοναδική ευκαιρία, αφού αγοράστηκε μόλις 1 εκατ. δολάρια. Μέσα στην έπαυλη τα 20χρονα ξανθά κουνελάκια και οι διάσημοι καλεσμένοι πάρταραν σαν να μην υπήρχε αύριο, απολαμβάνοντας τις ανέσεις που πρόσφερε ο μεγιστάνας πλέον ιδιοκτήτης της, με τους παπαράτσι να κρέμονται έξω από τη βαριά σιδερένια πόρτα. Ο παράδεισος ήταν κλειστός για τα αδιάκριτα βλέμματα και τους φωτογραφικούς φακούς. Κάποια στιγμή ήρθαν στο φως σχέδια που αποδείκνυαν την ύπαρξη τούνελ που συνέδεαν το Playboy Mansion με τα σπίτια διάσημων κατοίκων του Χόλιγουντ – μεταξύ αυτών του Kirk Douglas και του Jack Nicholson. Ένας θρύλος θέλει το μεθυσμένο John Lennon να σβήνει ένα τσιγάρο σε έναν πίνακα του Matisse, κατά τη διάρκεια του 18μηνου χωρισμού του από τη Yoko Ono.

Έχοντας χτίσει πλέον τον προσωπικό του παράδεισο, ο Hefner υιοθέτησε τη νέα «στολή εργασίας» του. Κυκλοφορούσε νεγκλιζέ, φορώντας μια πανάκριβη μεταξωτή ρόμπα. Όσο η αυτοκρατορία επεκτεινόταν, τόσο τα έσοδα αυξάνονταν, εις βάρος βέβαια του πρεστίζ: φιλμ, ρούχα, αρώματα, κοσμήματα, αξεσουάρ. Ό,τι είχε το κουνελάκι επάνω πουλούσε. Ό,τι είχε το κουνελάκι επάνω δεν ήταν, όμως, και απαραίτητα ποιοτικό.
Σταδιακά η αίγλη άρχισε να φθίνει, τα μαλλιά του Hefner να γκριζάρουν, τα σεξουαλικά βοηθήματα να γίνονται είδη πρώτης ανάγκης. Η πινακίδα μπορεί να έγραφε «Playmates at play», αλλά οι ιστορίες που άρχισαν να διηγούνται στα βιβλία που έγραφαν για την εμπειρία τους κάθε άλλο παρά κολακευτικές ήταν, όπως της Izabella St. James, που περιέγραψε τα παλιά και φθαρμένα έπιπλα, τις βρόμικες μοκέτες. Σε μια προσπάθεια αναζωογόνησης, για μία πενταετία μεταδιδόταν από το κανάλι Ε! το ριάλιτι Girls Next Door, με πρωταγωνίστριες κουνελάκια. Ο Hefner αποκάλυψε πως πλήρωνε 1.000 δολάρια την εβδομάδα στις νεαρές ενοίκους της έπαυλής του. Η Holly Madison, η οποία υπήρξε ερωμένη του, έγραψε στο βιβλίο της Down the Rabbit Hole πως ήθελε να αυτοκτονήσει εκείνη την περίοδο που ζούσε εκεί. «Όλοι πιστεύουν πως η σιδερένια πόρτα υπάρχει για να κρατάει τον κόσμο έξω. Αλλά εγώ σκέφτομαι πως ήταν για να είμαι κλειδωμένη μέσα».

Οι γάμοι και η διαδοχή

Αν και ο Hefner προσπαθούσε να περάσει το μοντέλο του εργένη που είναι πάντοτε έτοιμος για ερωτικές περιπέτειες και περιστοιχίζεται από πανέμορφα μοντέλα, είναι γεγονός πως παντρεύτηκε τρεις φορές. Μετά τη Millie, τον εφηβικό του έρωτα που του χάρισε δύο παιδιά, και την έξαλλη ζωή στο Playboy Mansion, το 1989 παντρεύτηκε την Kimberley Conrad. Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά, τον Marston Glenn Hefner (1990) και τον Cooper Bradford Hefner (1991). Η επίδραση της Playmate 1989 στο Playboy Mansion είναι καταλυτική: μεταμορφώνει το άντρο της ακολασίας σε ένα συντηρητικό οικογενειακό αρχοντικό για να μεγαλώσει τα παιδιά τους. Εννέα χρόνια μετά το ζευγάρι χώρισε, εκείνη μετακόμισε σε ένα σπίτι δίπλα στο Playboy Mansion και ο Hefner έκανε αίτηση διαζυγίου εννέα χρόνια αργότερα, περιμένοντας να ενηλικιωθεί ο μικρότερος γιος του. Παρόλο που είχε πατήσει πλέον τα 83, ο Hefner ξεκίνησε μια νέα σχέση με την κατά εξήντα χρόνια νεότερή του Crystal Harris, Playmate Δεκεμβρίου 2009. Αρραβωνιάστηκαν το 2010, αλλά πέντε ημέρες πριν από το γάμο τους, τον Ιούνιο του 2011, χώρισαν. Το Playboy είχε όμως τυπωθεί με τη Harris στο εξώφυλλο και τίτλο: «Συστήνοντας τη νέα κυρία Hefner». Τελικά παντρεύτηκαν την παραμονή Πρωτοχρονιάς του ίδιου χρόνου, για να γίνει έξι χρόνια αργότερα, στα 30 της, η χήρα του μεγιστάνα.

Ο Hefner αφήνει πίσω του μια ξεπεσμένη αυτοκρατορία, μια χήρα και τέσσερα παιδιά. Είχε την ευκαιρία να μείνει στην ιστορία ως «πρωτοπόρος». Σε ταραγμένους καιρούς στήριξε την αφροαμερικανική κοινότητα τόσο μέσα από το περιοδικό όσο και με οικονομικές συνεισφορές. Η αμετροέπειά του επέτρεψε και σε άλλους επιθετικούς προσδιορισμούς, όχι και τόσο τιμητικούς, να εμφανιστούν δίπλα στο όνομά του. Μέσα στην παραζάλη των τελευταίων εξήντα χρόνων δεν το αντιλήφθηκε. Ή πλέον δεν τον αφορούσε. Ίσως, πάλι, να έπρεπε να υποστηρίξει το role model που ο ίδιος λανσάρισε πρώτος. Τώρα πια, ο λόγος περνάει στους ιστορικούς.

Όλα τα νέα, πλούσιο ρεπορτάζ, καθημερινές στιγμές διασήμων και ξεχωριστές στιγμές καθημερινών ανθρώπων στο People, που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή, μαζί με το Πρώτο Θέμα.