Η εξομολόγηση της Χαρούλας Αλεξίου σχετικά με την υιοθεσία του γιού της

Η Χάρις Αλεξίου άνοιξε την καρδιά της, μιλώντας για το γιό της και αποκάλυψε την αχίλλειο πτέρνα της, σε μια συνέντευξη εκ βαθέων στο patrasevents.gr.

Η Χάρις Αλεξίου άνοιξε την καρδιά της, μιλώντας για το γιό της και αποκάλυψε την αχίλλειο πτέρνα της, σε μια συνέντευξη εκ βαθέων στο patrasevents.gr.

Η Χάρις Αλεξίου άνοιξε την καρδιά της, μιλώντας για το γιό της και αποκάλυψε την αχίλλειο πτέρνα της, σε μια συνέντευξη εκ βαθέων στο patrasevents.gr.

Η Χάρις Αλεξίου σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις της, μίλησε στο patrasevents.gr και στην Ελένη Βασιλοπούλου, για την υιοθεσία του γιου της, Μάνου.

Θέλω να αγγίξουμε ένα πολύ προσωπικό σας θέμα, ορμώμενη τόσο από τη δική μου σκέψη και επιθυμία να πράξω κάτι ανάλογο, όσο και κάποιων αναγνωστών που αντιμετωπίζουν παρόμοια διλλήματα. Αναφέρομαι στο θέμα της υιοθεσίας του γιού σας. Ως μητέρα του Μάνου, έχετε δικαιωθεί γι’ αυτή σας την επιλογή;

Υπάρχουν μόνο καλές στιγμές όταν μεγαλώνεις ένα παιδί. Αυτό το συναίσθημα της μάνας, δεν αλλάζει με τίποτα άλλο στον κόσμο και δεν υπάρχει δικαίωση, γιατί πολύ απλά, αυτή η λέξη δεν ισχύει. Όταν έχεις ένα παιδί και το μεγαλώνεις, γιατί να σε δικαιώσει, ως τι;

Είχα έναν και μοναδικό φόβο όταν υιοθέτησα το παιδί μου, εάν θα είμαι ικανή να το αγαπήσω. Αν θα είμαι αντάξια αυτού του παιδιού. Γιατί παίρνεις ένα πλασματάκι, ένα μωρό που γεννιέται κι έχεις όλη την ευθύνη να το μεγαλώσεις και να του δώσεις μια σωστή ζωή κι έναν σωστό κόσμο. Όσο κι αν δεν ξέρουμε τι είναι το σωστό… Εκεί είναι που υπάρχει πάντα η αμφιβολία, αν εμείς ως γονείς πράττουμε σωστά και όχι επειδή το παιδί το υιοθετήσαμε ή το γεννήσαμε.

Ξέρω πόσα παιδάκια υπάρχουν σε ιδρύματα, ξέρω πόσα παιδιά περιμένουν τους ανάδοχους γονείς τους..

Θα συμβούλευα όλα τα ζευγάρια που θέλουνε να έχουν παιδάκια και δεν μπορούν να τα έχουνε ¨φυσικά¨ να μη το σκεφτούνε καθόλου αυτό το πράγμα αλλά πρώτα να κοιτάξουν βαθιά μέσα τους και να δούνε αν πραγματικά θέλουν να γίνουν γονείς και τίποτα άλλο να μη τους απασχολήσει.

Το παιδί δεν είναι κτήμα μας, γιατί πολλοί λένε: «θέλω να έχω ένα δικό μου παιδί». Τι θα πει δικό μου παιδί; Δεν είναι κάτι που το αγοράζεις, δεν είναι κτήμα κανενός το παιδί, είναι ένας άνθρωπος που μεγαλώνει, για να κάνει τη δική του οικογένεια κι’  εσύ βλέπεις αυτό που έχεις δώσει σ’ αυτόν τον άνθρωπο, καμαρώνεις και χαίρεσαι…

Σας λέω το βίωμα το δικό μου και την αλήθεια μου, μόνο αυτό σας λέω.

Ξεπεράσατε φόβους και τελικά είστε περήφανη για τον Μάνο…

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε αδύνατα σημεία και πολλές φορές δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τον κόσμο ενός παιδιού και να σταθούμε στο ύψος αυτών των περιστάσεων.

Καμαρώνω το παιδί μου και βέβαια επειδή είναι απολύτως ένα φυσιολογικό παιδί, είχε κι’ αυτό τα πάνω του και τα κάτω του όπως όλα τα παιδιά σε όλο τον πλανήτη.

…Και την εφηβεία του πέρασε… και τα σχολικά του χρόνια…και τώρα μεγαλώνει και πλέον έχει μπει σε έναν άλλο κύκλο ζωής ως ενήλικας…

Έχετε αδυναμίες, υπάρχει Αχίλλειος πτέρνα;

(χαμογελάει)…Ναι., υπάρχει…,δεν θα σας την αποκαλύψω γιατί μπορεί να έχω πολλές…

Επειδή μόνο το τραγούδι με έχει βασανίσει στη ζωή μου (χαμογελώντας), νομίζω ότι αυτή είναι η Αχίλλειος πτέρνα μου και όσο περνάν τα χρόνια, όσο πιο βαθιά  μπαίνω μέσα σ’ αυτό, νομίζω ότι αυτό είναι που θα με ταλαιπωρεί (με την καλή έννοια) μέχρι το τέλος της ζωής μου.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη πατώντας εδώ