Η προβοσκίδα της επιστροφής!
Γιατί αν βρεθείς στην Εθνική Οδό προς Αθήνα Δευτέρα ξημερώματα, αποκλείεται να μην την παρατηρήσεις!
Γιατί αν βρεθείς στην Εθνική Οδό προς Αθήνα Δευτέρα ξημερώματα, αποκλείεται να μην την παρατηρήσεις!
Γιατί αν βρεθείς στην Εθνική Οδό προς Αθήνα Δευτέρα ξημερώματα, αποκλείεται να μην την παρατηρήσεις!
Γιατί αν βρεθείς στην Εθνική Οδό προς Αθήνα Δευτέρα ξημερώματα, αποκλείεται να μην την παρατηρήσεις!
Καύσωνας γαρ και πώς τυχαίνει κάθε Σαββατοκύριακο να χτυπά 40άρια το θερμόμετρο δεν μπορώ να το εξηγήσω! Λες και καταλαβαίνει ο καιρός ότι πρέπει να σταματήσεις δουλειά τις δύο αυτές πολυπόθητες ημέρες της εβδομάδας και να πάρεις τους δρόμους, μπας και βουτήξεις το έρμο το κορμάκι σου σε καμιά θάλασσα και σε δει λιγάκι και ο ήλιος!
Ειδικά φέτος, που το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού δεν θα πάει διακοπές -το ίδιο ισχύει και για τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες σύμφωνα με σημερινή έρευνα, αν αναρωτιέσαι- η απόδραση από το κλεινόν άστυ το Σαββατοκύριακο αποτελεί επιτακτική ανάγκη για όσους ξεροψηνόμαστε σε γραφεία και δρόμους όλη μέρα!
Περνάς λοιπόν το υπέροχο διημεράκι σου στο ξενοδοχείο, στο χωριό, στο φιλικό σπίτι, στο κάμπινγκ ή οπουδήποτε αλλού ενδείκνυται να στεγάσεις το φτωχό πλην τίμιο σαρκίο σου και έρχεται εκείνη η δύσκολη ώρα να επιστρέψεις, διότι τα τηλέφωνα αρχίζουν να χτυπάνε από την Κυριακή το βράδυ -μα κανείς δεν λείπει από την πόλη για διακοπές και όλοι σ’ αναζητάνε σαν τρελοί καλοκαιριάτικα;
Οι πιο συνετοί, παίρνουν το δρόμο της επιστροφής από Κυριακή βράδυ, εμείς που είμαστε αχόρταγα παιδιά σαν παρέα και ξέρουμε να ζούμε το όνειρο μέχρι τελευταίας ρανίδας mojito και οποιουδήποτε άλλου αλκοολούχου βρεθεί στο δρόμο μας, κοιμόμαστε ένα 4ωράκι και σηκωνόμαστε πάντα Δευτέρα ξημερώματα για να επιστρέψουμε στις θέσεις μας!
Κι εκεί, στην Εθνική Οδό της κούρασης και της προσωρινής κατάθλιψης, πάντα μα πάντα ερχόμαστε αντιμέτωποι με το φαινόμενο “η προβοσκίδα της επιστροφής”! Και τι φαινόμενο είναι αυτό; Συνηθισμένο, δικαιολογημένο και all time classic στράβωμα του προσώπου!
Ηλικιωμένο ζευγάρι με μούτρα μέχρι το χειρόφρενο, έξαλλη τύπισσα που με το ένα χέρι γαμωσταυρίζει τη βοηθό στη δουλειά, με το άλλο βγάζει φρύδι και με το πόδι στρίβει το τιμόνι, εξαγριωμένος μπαμπάς που καταριέται την ώρα και τη στιγμή που δεν άφησε τα μούλικα στη μάνα του στο χωριό, νιόπαντρο ζευγάρι με τη νύφη να θέλει να σκοτώσει την πεθερά στο πίσω κάθισμα, trendy παρεάκι που προσπαθεί να καταλάβει γιατί δεν παίρνει σύνταξη από τα 25 αφού μόνο σ’ αυτή την ηλικία ξέρεις να τρως τα λεφτά και εμείς που σκεφτόμαστε όλα τα παραπάνω αλλά από τη νύστα δε μπορούμε να καταλάβουμε ούτε σε ποια έξοδο της Αττικής Οδού πρέπει να στρίψουμε για να φτάσουμε στο γραφείο που τόσο καρτερικά μας περιμένει!
Το κοινό στοιχείο όλων μας στην Εθνική Οδό Δευτέρα ξημερώματα; Για όσους δεν έχουμε κάνει το μποτοξάκι μας, οι ρυτίδες του προσώπου μας φαίνονται σπιθαμή προς σπιθαμή και το στόμα έχει στραβώσει λες κι έχουμε πάθει 10 εγκεφαλικά από τη στενοχώρια! Η προβοσκίδα της επιστροφής είναι η έκφραση που μας ενώνει όλους σ’ αυτό το θλιβερό πανηγυράκι στη μέση του οδοστρώματος, που πολύ σύντομα όμως θα εξαφανιστεί κατά τη διάρκεια της ημέρας και θα δώσει ραντεβού με τη φάτσα μας το επόμενο διήμερο που θα καταφέρουμε να αποδράσουμε από την πόλη και θα πρέπει να επιστρέψουμε και πάλι πίσω!
Κι όσοι λέτε ότι το μυστικό είναι η αισιοδοξία για την εβδομάδα που έρχεται και άλλα τέτοια παρηγορητικά, σίγουρα δεν έχετε περάσει ένα αξέχαστο Σαββατοκύριακο με την παρέα σας, με πολύ μπανάκι, άφθονο γέλιο και άπειρες ποσότητες καλού φαγητού!
Υ.Γ. αφιερωμένο στην παρέα του Ναυπλίου, του Σαββατοκύριακου που μας πέρασε!