To iPhone έγινε 7 χρονών – Τι άλλαξε στην καθημερινότητα μας αυτά τα χρόνια;
Αυτά είναι τα 8 καθημερινά πράγματα που σάρωσε στο πέρασμα των χρόνων.
Ηταν σαν σήμερα, πριν από επτά χρόνια, όταν ο Στιβ Τζομπς περήφανα σήκωσε το χέρι του και παρουσίασε το πρώτο iPhone. Από τότε, το «κόσμημα» της Apple άλλαξε τη ζωή των ανθρώπων. Οχι απαραίτητα πάντα προς το καλύτερο.
Τότε, ο Τζομπς δήλωνε πως στόχος της εταιρείας είναι να κατακτήσει το 1% της παγκόσμιας αγοράς κινητών τηλεφώνων ως το τέλος του 2008. Σήμερα, το σχετικό ποσοστό της Apple είναι 12,9% και πάνω από όλα, κατάφερε να φέρει την επανάσταση σε αυτό τον τομέα.
Σε αυτά τα επτά χρόνια, το iPhone δημιούργησε και νέες συνήθειες στους καταναλωτές. Από τη μία τους έδωσε έναν ολόκληρο κόσμο στην παλάμη τους, από την άλλη όμως πλέον ολοένα και περισσότεροι νιώθουν πως ζουν μόνο μέσω της συσκευής. Η Huffington Post ευχόμενη… χρόνια πολλά στο iPhone κατέγραψε και τα οχτώ πράγματα που «σκότωσε» η συγκεκριμένη συσκευή τα τελευταία επτά χρόνια. Κάτι που πριν από μερικούς μήνες έδωσε έμπνευση στην ηθοποιό Σαρλίν ντεΓκούζμαν, που γύρισε ένα βίντεο για το πόσο περίεργη ή και παράλογη φαίνεται η… κοινωνία του iPhone σε κάποιον που δεν το κρατά στο χέρι του.
Τι «σκότωσε» το iPhone
Τους χάρτες
Ποιος θα μπει στον κόπο να ξεδιπλώσει τους τεράστιους χάρτινους χάρτες όταν υπάρχει το Google Maps.
Τους τρόπους στο τραπέζι
Από τις φωτογραφίες πιάτων που «ανεβαίνουν» στο Instagram μέχρι τα tweet που πρέπει κάποιος επειγόντως να διαβάσει, κάπου ανάμεσα χάθηκαν οι καλοί τρόποι.
Το BlackBerry
Γιατί πολύ απλά το ξεπέρασε.
Τα ξυπνητήρια
Εχουν απομείνει πλέον μόνο ως… σουβενίρ μίας άλλης εποχής στα κομοδίνα. Για το ξύπνημα, υπάρχει το iPhone.
Τις φωτογραφικές μηχανές
Είναι πιο βολικό, οικονομικό και γρήγορο. Αντί κάποιος να αγοράζει, να κουβαλά μαζί του και να βγάζει τη φωτογραφική για να απαθανατίσει κάτι, απλά υψώνει το τηλέφωνο.
Το iPod
Αλλο ένα περιττό, έστω και ελάχιστο, βάρος. Μουσική υπάρχει και στο κινητό.
Την ικανότητα συγκέντρωσης
Γιατί με τόσες εφαρμογές, οι συζητήσεις μετατρέπονται σε μονόλογο, αφού ο συνομιλητής απλά κουνά το κεφάλι χαζεύοντας το iPhone.